پیوستگی و پیوند ابعاد هویت با هویت ملی، از جمله رهیافت های نرم افزاری مهم و اثرگذار در بقا و تداوم کشور ملت ها به شمار می رود. از عوامل مهم در قوام هویت ملی تعاملات میان مردم در سطوح مختلف جغرافیایی است که از گذار آن آشنایی گروه های تشکیل دهنده ی ملت از داشته ها و اشتراکات فرهنگی خود می تواند در تقویت همگرایی ملی اثرگذار شود. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی این مسأله است که پهنه ی روابط و نوع ارتباط هویتی ایرانیان متمایل به کدام سطح هویتی است.
روش تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی محقق ساخته است. بدین منظور جامعه ی آماری این پژوهش، تمامی افراد 18 تا 65 سال ساکن مراکز 31 استان کشور در سال 1393 است که از میان آنها براساس فرمول کوکران و نمونه گیری چند مرحله ای با توجه به جمعیت مرکز هر استان 15040 نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شده اند. نتایج حاصل از سنجش رابطه ی پهنه ی روابط با دیگران و ابعاد هویت (هویت ملی، محلی و مدرن) نشان داد که با هویت ملی و مدرن رابطه دارد اما با هویت محلی رابطه ندارد. بنابراین، هر چقدر افراد از پهنه ی روابط بالاتری برخوردار بوده اند نسبت به هویت ملی گرایش بالاتر و نسبت به هویت مدرن گرایش پایین تری داشته اند. بنابراین تقویت پهنه ی روابط افراد با یکدیگر از یک سو منجر به افزایش گرایش نسبت به هویت ملی و از سوی دیگر باعث کاهش گرایش به هویت مدرن می شود.