بررسی جایگاه فنّاوری های آموزشی و ارتقاء کیفیت آن در حیطه مهارت آموزی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

در نظام آموزش غیر رسمی و مهارت آموزی سه جزء اصلی فراگیر ، مربی و محت وای آموزشی م ورد توج ه ق رار می گیرند و فعالیت های مربی در کارگاه آموزشی به صورت ارتباط رو در رو و حضوری با فراگیران ب ه منظ ور ایج اد ی ادگیری است. این در حالی است که آموزش باید دربرگیرنده تمام فعالیت های هدفمند ی ادگیری باش د و علاوه بر ارتباط رو در رو و حضوری، می تواند از روش های دیگری نظیر آموزش از راه دور، یادگیری مجازی و سایر قابلیت های فنّاورانه استفاده کند . آموزش های فنی و حرفه ای و مهارت آموزی در بخش صنعت و بازارکار اهمیت فراوانی دارند . ه م چنین نظام آم وزش فنی و حرفه ای ب ا س ایر نظام های آموزشی تفاوت هایی دارد. با توس عه نظ ام مهارت آموزی و نیز توسعه فنّاوری های آموزشی و اطلاعات و ارتباطات، علاوه بر ارکان سنتی نظام آموزش کلاس محور شامل مربی، فراگیر و محتوای آموزشی ، بایستی جزء اساسی دیگری به عنوان جزء چهارم نظام آموزش مهارت مورد توجه قرار گیرد. در پژوهش انج ام ش ده ، با توجه به نتایج حاصل از روش آلفای "کرونباخ" و مقیاس " لیکرت" و ارزیابی سطح کیفیت آموزش نظری و عملی در مراکز آموزشی فنی و حرفه ای و آموزشگاههای آزاد، تقویت جزء چهارم نظام آموزش و ارتق ای کیفی ت مهارت آموزی ب ا اس تفاده از فنّاوری های اطلاعات و ارتباطات پیشنهاد شده است. محور اصلی راهکارهای پیشنهادی ای ن تحقیق دق ت در تنظ یم و ارائ ه محتواهای آموزشی، ضبط حرفه ای صوتی و تصویری محتوای آموزشی ، ذخیره سازی، نگهداری و به اشتراک گذاری محتوای ارائه شده و ایجاد امکان دسترسی مداوم افراد مجاز به محتوای آموزشی به صورت الکترونیکی با استفاده از قابلیت های فنّاوری های اطلاعات و ارتباط ات است .