زمینه و هدف: بهره گیری مناسب از سامانه های مرکز فرماندهی و کنترل در کلانتری و پاسگاه های انتظامی می تواند با ارائه الگوی جرایم، تصمیم سازی مناسبی را در راستای انجام بهینه ماموریت های پلیس میسر سازد. بنابراین هدف از این پژوهش، شناسایی آسیب های مهارتی روسای کلانتری و پاسگاه ها در بهره گیری از سامانه های مرکز فرماندهی و کنترل است. روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر رویکرد، در زمره پژوهش های آمیخته است. در بخش کیفی، داده ها به روش کانونی و با استفاده از فن مصاحبه و در بخش کمی به روش پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شد. از تعداد 16 نفر از خبرگان به روش گلوله برفی و تا اشباع نظری مصاحبه انجام پذیرفت. جامعه آماری در بخش کمی را کارکنان فرماندهی انتظامی ویژه شرق استان تهران به تعداد 95 نفر تشکیل دادند. داده ها در بخش کیفی با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا و در بخش کمی به منظور تعیین شکاف بین وضعیت موجود و مطلوب مقوله های شناسایی شده، با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای و زوجی تحلیل شدند. یافته ها: در تحلیل یافته های بخش کیفی برای هرکدام از مقوله ها 9 زیرمقوله و درمجموع 27 زیرمقوله شناسایی شد. یافته های بخش کمّی نیز بیانگر این است که در وضعیت موجود، با 52/2 صدم و در سطح معناداری 01/0، میانگین آمادگی مهارتی روسای کلانتری و پاسگاه های فرماندهی انتظامی ویژه شرق استان تهران در بهره گیری از سامانه های مرکز فرماندهی و کنترل به طور معناداری پایین تر از حد انتظار است. و در بین ابعاد مهارت، بعد رفتاری با 75/2 ، بعد ساختاری با 47/2 و بعد زمینه ای با 35/2 صدم به طور معناداری پایین تر از حد مورد انتظار است. نتایج: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که وضعیت موجود مهارت ساختاری، رفتاری و زمینه ای روسای کلانتری و پاسگاه های فرماندهی انتظامی ویژه شرق استان تهران در بهره گیری از سامانه های مرکز فرماندهی و کنترل مناسب نبوده و تفاوت معناداری با وضعیت مطلوب دارد.
