زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی متغیرهای تشکیل دهنده جانشین های رهبری در ستاد فرماندهی انتظامی استان قزوین انجام شد. جانشین های رهبری لزوم رهبری را در بعضی از شرایط مورد تردید و پرسش قرار داده است؛ به گونه ای که پاره ای از شرایط نظیر ویژگی های شغلی، فردی و سازمانی می تواند به عنوان جانشینی برای رهبری سازمان محسوب شوند و انجام وظیفه رهبری مدیر را غیر ضروری سازند. روش: روش پژوهش از نظر ماهیت داده ها، آمیخته و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه بخش کیفی، شامل متون و همچنین 10 نفر از خبرگان دانشگاهی در حوزه مدیریت منابع انسانی است که از نظرات آن ها برای شناسایی انواع جانشین های رهبری، استفاده شد. جامعه آماری بخش کمی نیز شامل مدیران ارشد ستاد فرماندهی انتظامی استان قزوین و نمونه آماری آن مشتمل بر 7 نفر از مدیران ارشد نیروی انتظامی است که به شیوه نمونه گیری قضاوتی انتخاب شدند. همچنین در این پژوهش، گردآوری داده ها از طریق توزیع پرسشنامه، انجام شد. روش تجزیه و تحلیل، در بخش کیفی، روش تحلیل تم بود و برای رتبه بندی داده ها از روش سلسله مراتبی میخائیلوف استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق روایی صوری و محتوایی تأیید و پایایی آن نیز، از طریق محاسبه نرخ ناسازگاری بررسی شد. یافته ها : انجام این پژوهش، ضمن شناسایی انواع جانشین های رهبری در نیروی انتظامی، نشان داد که نیروی انتظامی با داشتن چه اولویتی از متغیرهای تشکیل دهنده مدل جانشین رهبری، از حضور و نقش هدایت کنندگی رهبر در سازمان خواهد کاست. نتایج: اولویت بندی انواع جانشین های رهبری در نیروی انتظامی عبارت است.