زمینه و هدف: تهدید نرم به روحیه و روان ملت ها، به عنوان یکی از عوامل قدرت ملی خدشه وارد می کند، عزم و اراده ملت ها را از بین می برد و مقاومت و دفاع از آرمان ها و سیاست های نظام را تضعیف می کند. هدف پژوهش حاضر شناخت حوزه های تأثیرگذار تهدید نرم است تا کاربران انتظامی بتوانند از ابزارها و شیوه های مناسب تری برای پیشگیری، مقابله و یا کاهش اثر تهدید نرم بهره گیری کنند.
روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، توسعه ای- کاربردی و از نوع پژوهش های آمیخته اکتشافی (کیفی و کمی) است و به صورت پیمایشی انجام شده است، در روش کیفی از تحلیل محتوا استفاده شده و داده های آن با استفاده از مصاحبه عمیق به دست آمده است. جامعه مورد مطالعه در این مرحله، 10 نفر از صاحب نظران این حوزه و در مرحله دوم برای تعیین اولویت مولفه ها با رویکرد انتظامی، اطلاعات موردنظر از طریق پرسش نامه جمع آوری شد. حجم جامعه نمونه 89 نفر، پایایی پرسش نامه با استفاده از آلفای کرونباخ 74/0 به دست آمده و برای تعیین اولویت و تحلیل مولفه ها از آزمون های آماری تحلیل واریانس و فریدمن استفاده شد.
یافته ها: 42 مولفه شناسایی شد که مهم ترین مولفه ها، بی ثباتی سیاسی از طریق تبلیغ ناکارآمدی نظام؛ تضعیف و از بین بردن الگوهای رفتاری نظام هویتی، ملی، دینی؛ القای غم، یاس و ناامیدی در جامعه؛ القای بحران، رکود اقتصادی و گرانی؛ الگوسازی و القای مدیریت موفق غرب گرا؛ و القای بی نیازی و جلوگیری از دستیابی به دانش برتر و تضعیف روحیه پایداری و مقاومت ملی است.
نتایج: تهدید نرم از دیدگاه انتظامی بر 7 حوزه شامل: حوزه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، مدیریتی، علمی- فن آوری و دفاعی- امنیتی تاثیرگذار است.