در تحقیق حاضر نقش میانجی حمایت سازمانی در رابطه بین ادراک رفتار سیاسی سازمانی با رضایت و عملکرد شغلی کارکنان مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر 130 نفر از کارکنان شرکت نفت استان آذربایجان غربی بودند. با توجه به حجم محدود جامعه آماری، تمام اعضای جامعه مورد نظر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد. برای سنجش ادراک رفتار سیاسی سازمانی از پرسشنامه فریس و ککمر، برای سنجش حمایت سازمانی ادراک شده از پرسشنامه آیزنبرگر، جهت سنجش عملکرد شغلی کارکنان از پرسشنامه رایت،ککمر، مک مهان و دلی ویو و در سنجش رضایت شغلی از پرسشنامه برایفلید و روته استفاده شد. در این تحقیق مدلی براساس ادبیات تحقیق ارائه گردید؛ داده های تحقیق حاضر از برازش مدل حمایت کردند و یافته های ذیل به دست آمد: ادراک رفتار سیاسی در بالاترین سطح سازمانی با حمایت سازمانی ادراک شده رابطه منفی و معنی دار دارد؛ ادراک رفتار سیاسی در سطح بالاتر از سطح جاری با حمایت سازمانی ادراک شده رابطه منفی و معنی دار دارد؛ ادراک رفتار سیاسی در سطح جاری با حمایت سازمانی ادراک شده رابطه منفی و معنی دار دارد و حمایت سازمانی ادراک شده با عملکرد و رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی دار دارد. نتیجه تحقیق حاکی از آن است که حمایت سازمانی در رابطه بین ادراک رفتار سیاسی سازمانی با رضایت و عملکرد شغلی نقش میانجی را ایفا می کند.
