سنگاپور یکی از کشورهای توسعه یافته جنوب شرقی آسیاست که اقتصاد آن نمونه ای از اقتصادهای دانش محور موفق در جهان به شمار می رود. منظور از عبارت اقتصاد دانش پایه در این مقاله، اقتصادی است که در آن کسب، انتشار، تولید و به کارگیری دانش، پیشرانه و هدایت کننده اصلی رشد اقتصادی، تولید ثروت، ایجاد اشتغال و درنتیجه تحقق توسعه اقتصادی پایدار است. در این بررسی، علاوه بر تبیین شاخص های تولید، کسب، انتشار و به کارگیری دانش در کشور سنگاپور، سعی شده است با استناد به گزارش های بانک جهانی و مطالعات انجام شده، وضعیت این کشور در برخی از شاخص ها مانند سهم R&D از GDP، سرانه محققان، سهم درآمد فروش مجوزها، حق الامتیازها از تولید ناخالص داخلی، با کشورهای آمریکا، ژاپن، کره جنوبی و کشورهای OECD و ایران، مقایسه شود. سپس در خاتمه براساس یک شاخص ترکیبی، سطح دانش پایگی آمریکا، ژاپن کره جنوبی و کشورهای OECD و ایران با سنگاپور ارزیابی شده است.
