عصر جدید شرایط متفاوتی را برای سازمان ها رقم زده است. با گذر از دوران انقلاب صنعتی، نگرش ابزاری به نیروی انسانی جای خود را از دست داده است. کارکنان سازمانهای حرفه ای به گردانندگان اصلی جریان کار و شرکای سازمان تبدیل شده اند، بنابراین نه تنها مدیران باید از مهارت رهبری برخوردار باشند، بلکه کارکنان نیز باید روش هایی را بیاموزند که به سمت خودراهبری پیش روند. برای دستیابی به این ویژگی ها سازمان باید مهمترین منبع خود یعنی نیروی انسانی را توانمند سازد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری اطلاعات، تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی است. اطلاعات لازم برای تحقیق حاضر از طریق دو پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزارهایSPSS و LISREL تجزیه و تحلیل گردید. در خصوص ابعاد مهارتهای مدیریتی، مهارت ادراکی با میانگین 87/3 مناسب ترین مهارت، مهارت انسانی با میانگین 77/3 در رتبه دوم، مهارت فنی با میانگین 50/3 در رتبه سوم مطلوبیت قرار داشت و در رابطه با توانمندسازی کارکنان، شاخص احساس معنی داری با میانگین 03/5 در رتبه اول و احساس اعتماد با میانگین 77/4 در رتبه آخر قرار گرفت. نتایج پژوهش از تأیید تمامی فرضیات حکایت دارد که این به معنی ارتباط قوی مهارتهای مدیریتی و توانمندسازی کارکنان است.
