آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۳

چکیده

امروزه، بهره جستن از راه حلی که بدون نیاز به افزایش زیرساخت های حمل ونقل و با هزینه معقول، موجب افزایش ایمنی و بهبود تردد در جاده ها شود، نظر متخصصان حوزه حمل ونقل را به سوی سیستم های حمل ونقل هوشمند (ITS) جلب کرده است. هدف مطالعه حاضر مدیریت ایمنی راه ها و مخصوصا مدیریت سیستم های حمل ونقل هوشمند از طریق مکانیابی و تعیین شاخص های اصلی نصب اجزای این سیستم ها است. این پژوهش سعی دارد با استفاده از نظر متخصصان با کمک متد دلفی، روش تحلیل شبکه ای ANP، تکنیک دیمتل و روش تاپسیس، راه ها را جهت تجهیز به سیستم های حمل ونقل هوشمند، به ترتیبی اولویت بندی کند که نتیجه آن موجب افزایش ایمنی و بهبود تردد در سطح جاده های ایران شود و در نهایت با استفاده از روش تاپسیس، محورها جهت تجهیز به سیستم های حمل ونقل هوشمند موثر بر ایمنی اولویت بندی می شوند. در انتها بر اساس معیارهای یافته شده نظیر: تعداد کل تصادفات، تصادفات دارای ماهیت سرعت، تصادفات فوتی دارای ماهیت سرعت، نرخ جریان تردد و... اولویت بندی محورهای مواصلاتی در خصوص مورد مطالعاتی (استان اردبیل) ارایه می گردد.

متن

تبلیغات