سلامت اجتماعی از مفاهیم جدید مطرح در علوم اجتماعی است که در یکی دو دهه اخیر در ایران و جهان مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از صاحبنظران مطالعات اجتماعی بر این باورند که نوعی جمع بندی از شرایط اجتماعی جامعه در ذیل ابعاد مختلف این مفهومِ نوپا، مستتر است ، و به جهت گستردگی میتواند شاخص و ابزار تحلیلی خوبی برای جامعه شناسان، آسیب شناسان اجتماعی و برنامه ریزان باشد. از سوی دیگر نظام آموزشی زیرسیستم مهمی از هر جامعه است که هم پوشش دهنده بعضی از شاخصهای سلامت اجتماعی است، هم مرتبط با شاخصهای دیگری از آن است، و هم محور تربیت نیروی انسانی است و بخش مهمی از کم و کیف فرایند اجتماعی شدن نسلهای جدید را شکل می دهد. در ایران معاصر نظام آموزشی دستخوش تحولات زیادی شده است و امروز هم چنان ضرورت بازنگری در بخشهای مرتبط با امر آموزش و پرورش که شامل آموزش ر سمی، آموزش عالی، ضمن خدمت، علمی کاربردی میباشد، احساس می گردد. در این پژوهش، با روش فراتحلیل، تحقیقات و تألیفاتی که به طور توأمان در رابطه با نظام آموزشی و مؤلفه های سلامت اجتماعی هستند، مورد بررسی قرار گرفته اند. فراتحلیل از روشهای کیفی تحقیق رایج در علوم مختلف است که در عصر تورم دانش و اطلاعات، ضرورت و رونق ویژه ای پیدا کرده است . فراتحلیل از یک سو به جمع بندی و پیوند تحقیقات انجام شده و از طرف دیگر به ماحصل کاربردی آن ها م یپردازد و در ترسیم نگرش جامع و ارائه پیشنهاد به برنامه ریزان کاربرد منحصر به فردی دارد. نظر به ضرورت بررسی و ارزیابی تحقیقات و تألیفات آموزشی انجام شده در حوزه سلامت اجتماعی در ایران، در این پژوهش با استفاده از مجموعه مؤلفهها و شاخصهای سلامت اجتماعی که از تحقیقی پیشین به دست آمده، فراتحلیل سلامت اجتماعی در پژوهشهای آموزشی صورت گرفته و نتایج آن بیان شده است.