با شروع دورة فراطلاعات و شکل گیری شرکت هایی با ساختار دانش بنیان، نیاز به جذب کارکنان دانشی بیش از گذشته احساس گردیده و تلاش سازمان ها برای خلق محیطی جذاب در جهت حفظ و نگهداشت افراد مستعد دو چندان شده است. دراین راستا پژوهش حاضر با هدف شناسایی عناصر بستة پاداش فراگیر مؤثر در جذابیت شغلی درک شده و با درنظر گرفتن اثر تعدیل کننده سن کارکنان دانشی بر مبنای رویکردی ترکیبی و تحت مطالعه ای توصیفی-همبستگی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان شرکت های دانش بنیان فعال در پارک های علم و فناوری استان تهران به تعداد 1095 نفر می باشد. ابزار گردآوری داده ها در مرحله اول مصاحبه نیمه ساختاریافته با رویکرد دلفی برای شناسایی عناصر بستة پاداش فراگیر و در مرحله دوم پرسشنامه 28 سؤالی برای سنجش روابط بین متغیرها در مدل ساختاری پژوهش بوده است. نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان داد که سن کارکنان دانشی در طراحی عناصر بسته های پاداش مؤثر در جذابیت شغلی نقش تعدیل کننده ایفاء می نماید. به عبارت دیگر برای کارکنان جوان، قرار دادن ترکیبی از عناصر مالی و غیرمالی در قالب بستة پاداش فراگیر بیشترین میزان جذابیت شغلی را به همراه خواهد داشت، این درحالی است که عناصر غیرمالی پاداش عامل اصل ایجاد انگیزش در کارکنان باتجربه جهت تلاش بیشتر در محیط کاری بوده است.
