پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه اضطراب امتحان، کمال گرایی و انگیزش پیشرفت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود. بدین منظور نمونه ای 250 نفری از دانش آموزان دختر سال سوم دبیرستان های دولتی شهر آمل، از طریق نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند و به وسیله پرسشنامه های اضطراب امتحان، کمال گرایی چند بعدی، و انگیزش پیشرفت ارزیابی شدند. داده ها به روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که اضطراب امتحان رابطه منفی معنادار و انگیزش پیشرفت رابطه مثبت معناداری با پیشرفت تحصیلی دارند، اما بین کمال گرایی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری مشاهده نشد. متغیر های سخت کوشی، اعتمادبه نفس، اضطراب امتحان (به صورت منفی) و پشتکار به ترتیب نقش معنا داری را در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نشان دادند. بنابراین، به نظر می رسد راهبردهای افزایش انگیزش پیشرفت و کاهش اضطراب امتحان در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش به سزایی ایفا کنند.
