مشارکت ورزشی

با وجود پیامدهای بسیار مثبت جسمی و روانی ورزش سبز، توجه چندانی به فرهنگ سازی این فعالیت نشده و مشارکت شهروندان در فعالیت های بدنی همگانی با وجود پارک های تفریحی- ورزشی بسیار ناچیز است. هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه علی پیامدهای ورزش سبز و مشارکت ورزشی شهروندان با نقش میانجی سرزندگی از دید کمی و کیفی است. به این منظور، طی چند مرحله کیفی و با تجمیع نظرات اساتید حوزه مدیریت ورزشی، پرسشنامه جدیدی در خصوص پیامدهای ورزش سبز تدوین و توسط نمونه آماری ۴۰۰ نفره از ۹ شهر استان گلستان تکمیل گردید. از آمار توصیفی برای طبقه بندی نمرات خام، طراحی جدول توزیع فراوانی و محاسبه شاخص های پراکندگی نظیر میانگین و انحراف معیار و فراوانی  و  برای پاسخ به سوالات تحقیق از تحلیل عاملی اکتشافی و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج نشان داد که پیامدهای مثبت ورزش سبز، اعم از مشارکت اجتماعی، حفظ محیط زیست و سلامت جسمی و روانی، تاثیر مستقیم، مثبت و معنی داری بر افزایش سرزندگی شهروندان و مشارکت ورزشی آن ها (دارد. همچنین چهار عامل سرزندگی (زیبایی، امنیت، سلامتی و آسایش) باعث افزایش مشارکت ورزشی شهروندان می شود. با بررسی این نتایج، مدل مفهومی ورزش سبز ارائه شد که بررسی شاخص های نیکویی برازش RMSEA حاکی از عالی بودن مدل پیشنهادی است. بر اساس نتایج این تحقیق توصیه می شود مدیریت شهری به گونه ای باشد تا شهروندان از پیامدهای مثبت ورزش سبز آگاه شوند  تا عوامل سرزندگی شهری افزایش یابد.  

با توسعه تکنولوژی و ماشینی شدن سبک زندگی، میزان ورزش و فعالیت بدنی کاهش یافته که موجب کاهش میزان سلامتی افراد جامعه شده است. یکی از زمینه هایی که موجب افزایش سلامت جسمانی و روانی جامعه می شود، ورزش و اوقات فراغت است. لذا، هدف از این تحقیق طراحی الگوی ورزش تفریحی در خانواده بود. روش پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کیفی و با بکارگیری روش داده بنیاد بود و روش جمع آوری داده ها به صورت میدانی بود که بر اساس نظر متخصصان، مدل مناسب طراحی شد. جامعه این تحقیق متخصصین فعال اوقات فراغت شامل اعضاء هیأت علمی دانشگاه ها، مشاوران خانواده، کارشناسان برگزاری رویدادهای ورزشی خانوادگی در وزارت ورزش و جوانان، متخصصین فدراسیون ورزش همگانی بود. نمونه گیری به روش گلوله برفی تا جایی ادامه یافت که محقق در مصاحبه 26 به حد اشباع نظری رسید. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختارمند بود. تحلیل محتوای یافته ها از طریق فرآیند تحلیل در پارادایم استراوس کوربین و طی سلسله مراتب کدگذاری باز، محوری و انتخابی بود. بر همین اساس ورزش تفریحی در خانواده را به عنوان طبقه محوری در نظر گرفته و سایر طبقات تحت عنوان مقولات شرایطی (علی، زمینه ای و مداخله گر)، تعاملی/ فرآیندی و پیامدی بررسی شد. یافته های پژوهش شامل 6 مولفه در شرایط علی، 4 مولفه در شرایط زمینه ای، 4 مولفه در شرایط مداخله گر، 5 مولفه در راهبردها و 7 مولفه در پیامدها بوده است که در مجموع به 26 مولفه می رسد. مسئولان و نهادهای دولتی می توانند باتوجه به نتایج پژوهش ، در راه اعتلا و توسعه ورزش تفریحی در خانواده گام های مثبت و بلندتری بردارند.

هدف این پژوهش ارائه الگوی تعاملی نقش های رسانه در جهت عادی سازی جریان مشارکت ورزشی در دوران پساکرونا با استفاده از رویکرد دیمتل بود. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات آمیخته می باشد که به صورت روش های کیفی و کمی انجام گردید و با توجه به کاربرد آن در حوزه ورزش از جمله تحقیقات کاربردی می باشد. روش گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر به صورت میدانی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی نخبگان آگاه به موضوع پژوهش که تعداد 14 نفر به عنوان نمونه مشخص گردیدند. ابزار گردآوری تحقیق حاضر در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته می باشد. همچنین با توجه به مصاحبه های انجام شده، عواملی شناسایی گردید که این عوامل به عنوان ابزار گردآوری تحقیق در بخش کمی استفاده گردید. این پرسشنامه به دو بخش کلی ویژگی های جمعیت شناختی و سؤال های آن که با توجه روش دیمتل طراحی شده بود. که روایی و و پایایی پرسشنامه مورد تایید قرار گرفت. کلیه فرایند تجزیه و تحلیل داده های تحقیق در نرم افزار EXEL انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که در مجموع 6 نقش کلی شامل نقش انگیزشی، نقش اطلاع رسانی، نقش آموزشی، نقش علمی، نقش اجتماعی و نقش فرهنگی از جمله نقش های رسانه در جهت عادی سازی جریان مشارکت ورزشی در دوران پساکرونا می باشد.همچنین نقش های اطلاع رسانی، آموزشی و علمی به عنوان نقش های علی و نقش های انگیزشی، فرهنگی، و اجتماعی به عنوان نقش های معلولی مشخص گردید.

عملکرد سازمان های نظامی به میزان توان جسمانی و روانی سرمایه انسانی خود وابسته است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع مشارکت کارکنان سازمان نظامی در فعالیت های ورزشی صورت گرفته است. این پژوهش کمی و اکتشافی، توصیفی-تحلیلی و ازنظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان سازمان تشکیل می دهند. باتوجه به گستردگی جغرافیایی و زیرمجموعه های سازمان و نبود امکان دسترسی به همه ی گروه ها از نمونه گیری تصادفی و در دسترس استفاده شد. تعداد 387نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. ابزار اصلی این پژوهش، پرسشنامه ی محقق ساخته بود. بررسی روایی پرسشنامه از شاخص KMO و آزمون بارتلت استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه نیز پس از انجام اصلاحات و بهره مندی از نظر متخصصان، توسط تعدادی از اساتید و صاحبنظران مورد تائید قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ 85/0 به دست آمد. نتایج نشان داد مولفه های مدیریتی، زیرساخت، نیروی انسانی و فرهنگی با میانگین رتبه ها به ترتیب در رتبه نخست تا چهارم را به خود اختصاص داده اند. میزان مشارکت ورزشی و فعالیت بدنی آزمودنی ها در هفته کمترین زمان در از رتبه اول و بیشترین زمان در رتبه آخر است. میزان مشارکت در برنامه های ورزشی برای رسیدن به مقاومت جسمانی لازم با استاندارد فاصله دارد. اکثر کارکنان در هفته کمتر از 90دقیقه ورزش می کنند و وضعیت موجود با شرایط مطلوب فاصله دارد. باتوجه به یافته های این تحقیق اصلاح رویکردها و فرآیندهای مدیریتی حوزه ورزش، تقویت زیرساخت، آموزش و تغییر نگرش کارکنان می توان زمینه مشارکت حداکثری کارکنان در فعالیت های ورزشی را فراهم نمود.

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل (موانع و انگیزه ها) موثر بر مشارکت زنان شاغل در فعالیت های ورزشی می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی در شاخه مطالعات میدانی است. جامعه آماری تحقیق را کلیه زنان کارمند در ادارات دولتی شهر بیرجند در سال 1392 (N = 14978) تشکیل داده اند. نمونه های تحقیق به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و از طریق فرمول کوکران (a=0/05 و B=0/05) محاسبه و 375 نفر به دست آمد. ابزار اندازه گیری جهت بررسی موانع مشارکت، پرسشنامه محقق ساخته با 48 پرسش 5 ارزشی و برای بررسی انگیزه مشارکت، پرسشنامه استاندارد انگیزه ورزشی با 28 سوال 7 ارزشی بوده است. با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 20 و روش آماری ANOVA یافته های تحقیق بررسی شدند که در بحث مربوط به انگیزه زنان شاغل در بیرجند، انگیزه درونی برای تجربه بالاترین میانگین در بین انگیزه های درونی و انگیزه بیرونی درون فکنی بالاترین میانگین را در بین انگیزه های بیرونی دارد. زنان شاغل حاضر در طرح، ساده انگاشتن ورزش بانوان در ادارات (69/2)، تأمین نشدن علایق و نیازهای بانوان در برنامه های رادیو و تلویزیون (7/2)، ترس از آسیب دیدگی (8/2)، وجود حجاب به عنوان مانع برای شرکت در فعالیت های ورزشی (88/2)، عدم وجود امکانات مناسب در محل زندگی (69/2)، عدم گرایش به سمت فعالیت های ورزشی مفرح و جذاب در محیط برای بانوان (87/2) را به عنوان مهم ترین موانع مشارکت در فعالیت های ورزشی بیان کرده اند.

تحقیق حاضر بر آن است تا با دیدی جامعه شناختی که مشتمل بر دو بخش نظری و میدانی است، به تبیین جامعه شناختی عوامل مؤثر بر میزان مشارکت جانبازان در فعالیت های ورزشی بپردازد. برای تبیین متغیر مستقل که پایگاه اقتصادی- اجتماعی می باشد، از آرای پی یر بوردیو- یکی از نظریه پردازان معاصر- استفاده گردیده و در مورد متغیر وابسته که مشارکت ورزشی است، از دیدگاه های نظریه پردازان بزرگ جامعه شناسی ورزش نظیر راولند و فریدسون، اسکنلن و سیمون بهره گیری شده است. بخش میدانی که بصورت پیمایشی می باشد، با استفاده از تکنیک پرسشنامه داده ها را سنجیده، توصیف و تحلیل می نماید. نمونه تحقیق شامل 372 نفر از جانبازان ورزشکار استان تهران می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است. پس از تکمیل پرسشنامه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری اقدام به تحلیل داده ها شد. پردازش ها و آزمون های آماری مبین این واقعیت است که بین ابعاد پایگاه اقتصادی- اجتماعی جانبازان ورزشکار (درآمد، شغل و تحصیلات)، سن، وضعیت تأهل، رشته های ورزشی، درصد جانبازی و مشارکت جانبازان در فعالیت های ورزشی تفاوت معنی داری وجود دارد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر مشارکت ورزشی بر نشاط اجتماعی با تعدیل کنندگی سلامت اجتماعی می باشد. پژوهش حاضر به صورت پیمایشی و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی و بهره گیری از پرسش نامه محقق ساخته صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد (23000 نفر) تشکیل می دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 403 نفر برآورد شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که میانگین مشارکت ورزشی در پاسخگویان 168 دقیقه در هفته می باشد. همچنین، میانگین نشاط اجتماعی 6/65 است که این میانگین در حد متوسط قرار دارد. بین میانگین مشارکت ورزشی و سلامت اجتماعی بر حسب جنسیت تفاوت معناداری وجود دارد، ولی نشاط اجتماعی بر حسب جنسیت دارای تفاوت معنادار نمی باشد. بیشترین تاثیر بر نشاط اجتماعی به ترتیب مربوط به متغیرهای سلامت اجتماعی (ضریب بتا= 15/0) و مشارکت ورزشی (ضریب بتا= 13/0) می باشد، در حالی که متغیر مشارکت ورزشی بر سلامت اجتماعی تاثیر معناداری نداشت.

جایگاه زنان در ورزش حتی در وضعیت برابری سایر شرایط، همواره پایین تر از جایگاه مردان بوده است. هدف این تحقیق، تبیین انگیزه مشارکت ورزشی زنان با میزان گرایش به رفتارهای ناهنجار اجتماعی در رشته های ورزشی راکتی است. از این رو، بانوان ورزشکار رشته های راکتی که دارای بیمه ورزشی معتبر و جزو آمار رسمی هر فدراسیون هستند، به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. با توجه به جمعیت کل زنان ورزشکار در رشته های راکتی که 635 نفر می باشند، حجم نمونه مورد بررسی 239 نفر به دست آمد. در این پژوهش با استفاده از تحلیل داده های به دست آمده و ترکیب روش های کمی و کیفی، از روش های تحقیق آمیخته اکتشافی استفاده شد. آماره های توصیفی متغیرها با استفاده از سوالات اختصاصی پرسش نامه محقق ساخته و نمره گذاری بر حسب طیف لیکرت استخراج شدند و مقدار شاخص پایایی بر اساس ضریب الفای کرونباخ معادل 799/0  بود.  بنابراین چون شاخص به یک نزدیک است، از پایایی کافی برخوردار می باشد. سیستم تحلیل عاملی هم استفاده شد. برای تحلیل عوامل از روش تحلیل مؤلفه های اصلی استفاده شده است. شاخص های آماری پرسشنامه تلفیق شده رفتارهای نابهنجار و مشارکت ورزشی  تعیین شدند و عامل های اول تا پنجم دارای مقادیر بالاتر از یک هستند و به ترتیب 006/19، 901/17، 483/13 ، 993/12 و 868/16درصد و روی هم رفته 126/84 درصد واریانس کل را تبیین می کنند. پنج مؤلفه به عنوان عوامل کلیدی پرسشنامه تلفیق شده رفتارهای نابهنجار و مشارکت ورزشی  شناسایی شده اند که میزان اثرات کلی این مولفه ها برابر با 126/84 درصد بوده است. همان طور که بارهای عاملی نشان می دهد میزان کلیه بارهای عاملی بالاتراز5/0 می باشد که بیانگر روایی همگراست. برای بعد روحیه وندالیستی، شاخص ریشه میانگین مربعات خطای برآورد (RMSEA) در این مدل برابر با 065/0 است که حد مجاز R MSEA،  80/0 است. شاخص های GFI, AGFI و NFI به ترتیب برابر با 90/0، 90/0 و 91/0 می باشد که نشان دهنده برازش بسیار مناسبی است. به نظر می رسد هر اندازه توجه به انگیزه مشارکت ورزشی یبشتر می شود،  روحیه وندالیستی کاهش می یابد. بنابراین فرضیه پژوهش مبنی بر عدم رابطه بین «مشارکت ورزشی و روحیه وندالیستی» تایید می شود. شدت ارتباط این دو متغیر(402/0-) در سطح پایین  و منفی ارزیابی می شود.

مطالعه حاضر با هدف تحلیل نتایج پژوهش های مختلف پیرامون اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی با مرور سیستماتیک مدارک و مستندات انجام پذیرفت. در این مطالعه، کلیه مقالات منتشرشده داخلی و خارجی بعد از سال 2000 میلادی که مرتبط با اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی بود، بررسی و تحلیل شد. در جستجوی اولیه از مجموع 10938 مقاله تحقیقی در پایگاه های داخلی و خارجی، مقالاتی که از نظر کیفیت  شرایط ورود به مطالعه را داشتند با استفاده از چک لیست های محقق ساخته ارزیابی و 42 مقاله قابل استناد در زمینه اجتماعی شدن از طریق مشارکت ورزشی انتخاب و وارد مرحله تجزیه وتحلیل داده ها شد. میزان توجه به پژوهش در مورد اجتماعی شدن از سال 1390 در مقالات داخلی و از سال 2010 در مقالات خارجی بیشتر شده است. بسیاری از پژوهشگران با توجه به دیدگاه کنش متقابل نمادین اقدام به نگارش مقاله نموده و بیشترین جامعه آماری پژوهش ها را دانش آموزان تشکیل داده بودند. نتایج پژوهش ها نشان داد عوامل مهمی چون: خانواده، نهاد مدرسه، تبلیغات نظام دار از رسانه های دولتی و خصوصی، نهاد مذهب، سیاست های دولتی، امکانات و تجهیزات در دسترس و پایگاه اقتصادی و اجتماعی در مشارکت نظامدار ورزشی موثربوده اند. در نهایت می توان نتیجه گرفت عدم وجود یک الگوی مناسب در زمینه اجتماعی شدن از طریق ورزش در مطالعات داخلی و خارجی نسبت به سایر حوزه های اجتماعی بیش از بیش احساس می شود و ضروری است محققان بر روی الگوهای کاربردی باتوجه به شرایط جامعه هدف اهتمام ورزند.

هدف این پژوهش آینده پژوهی پیشران های اصلی مشارکت زنان در عرصه ورزش بود. این پژوهش به لحاظ روش شناسی از نوع آمیخته (کیفی و کمی) و طرح آن از نوع همزمان بود. در بخش کیفی راهبرد پژوهش پویش محیطی و در بخش کمی آینده پژوهی روش تحلیل آثار متقابل بود. جامعه آماری این پژوهش خبرگان و مرور منابع بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند و به ترتیب بر مبنای اشباع نظری و منابع ثانویه با 14 نفر از صاحب نظران حوزه ورزش زنان که شامل مدیران، مسئولان و کارشناسان ورزش زنان بودند مصاحبه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و چک لیست و در بخش کمی پرسشنامه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری و در بخش آینده پژوهی از روش تحلیل ساختاری با کمک نرم افزار میک مک استفاده شد. یافته ها نشان داد آینده مشارکت زنان در عرصع ورزش متأثر از 22 متغیر می باشد اما پنج متغیر سبک زندگی سالم، تصدی پست های مدیریتی، نقش و کارکرد رسانه ها، عدالت جنسیتی و سرمایه گذاری در ورزش بانوان پیشران های هستند که آینده مشارکت زنان در عرصه ورزش را دستخوش تغییر می کنند. به عنوان یک نتیجه گیری راهبردی باید در نظر داشت که تحقق سناریوی مطلوب برای آینده مشارکت زنان در عرصه ورزش نیازمند توجه و تمرکز سیاست گذاران و برنامه ریزان به متغیرهای اثرپذیری است که تغییر آنها می تواند به تغییر و ارتقای هدفمند سیستم، یاری رساند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر میزان مشارکت در فعالیت های اوقات فراغتی مبتنی بر ورزش بر توانمندی اجتماعی و رشد اجتماعی دبیران مدارس طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و از روش علی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دبیران مدارس استان بوشهر تشکیل داد که تعداد دقیق و جامع ای از آنان دردسترس نبود. لذا بر اساس فرمول حجم نمونه کوکران تعداد 384 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. پس از پخش و جمع آوری پرسشنامه های پژوهش تعداد 321 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر به خوشه ای تصادفی و با توجه به مناطق جغرافیایی استان بوشهر بود. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل سه پرسشنامه وضعیت اوقات فراغتی مبتنی بر ورزش کریمیان و همکاران (1392)، توانمندی اجتماعی مرل و همکاران (2011) و رشد اجتماعی الیس و ایتزمن (1990) بود. روش آماری مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل روش معادلات ساختاری بود. نتایج نشان داد که مشارکت در فعالیت های اوقات فراغتی مبتنی بر ورزش بر توانمندی اجتماعی تاثیری معنادار به میزان 498/0 دارد. نتایج نشان داد که مشارکت در فعالیت های اوقات فراغتی مبتنی بر ورزش بر رشد اجتماعی تاثیری معنادار به میزان 527/0 دارد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر سبک اسنادی و راهبرد تفکر در توسعه مشارکت ورزشی طراحی و اجرا گردید. روش تحقیق حاضر پیمایشی بود. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات کاربردی بود که به صورت میدانی انجام گردید. جامعه آماری شامل کارمندانی ورزشکار ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بود. این افراد شامل کارمندانی بودند که به طور منظم به ورزش می پرداختند. با توجه به اینکه تعداد این افراد نامشخص بود از روش حجم نمونه کوکران در شرایط نامشخص بودن حجم جامعه استفاده گردید. به صورتی که بر اساس این روش تعداد 384 نفر به عنوان نمونه مشخص شدند. ابزار تحقیق حاضر پرسشنامه استاندارد بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. کلیه روند تجزیه و تحلیل داده های تحقیق در نرم افزارهای SPSS و PLS انجام گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سبک اسنادی (541/0) و راهبرد تفکر (454/0) بر مشارکت ورزشی تأثیرگذار است. به عبارتی سبک اسنادی و راهبرد تفکر به واسطه کارکردهای خود در مسائل نگرشی و فکری می تواند ضمن ایجاد رفتارهای پایدار باعث افزایش سطح مشارکت ورزشی افراد گردد.