زنان کارمند

هدف : هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی حکایت درمانی بر تعالی شغل-خانواده و بهزیستی ذهنی زنان کارمند دانشگاه اصفهان بود. روش : طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی زنان کارمند دانشگاه اصفهان در سال 1400بودند که از این جامعه تعداد 30 نفر از زنان کارمند بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل با 15 عضو قرار گرفتند. آزمودنی ها به پرسشنامه ی تعالی شغل- خانواده (گرینهاوس و پاول،2006) و مقیاس بهزیستی ذهنی بزرگسالان (کی یز و ماگیار-مو، 2003) پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش به مدت 11 جلسه (هر جلسه90 دقیقه) حکایت درمانی (وایت و اپسون، 1985) را دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار آماری SPSS23   و با استفاده از  تحلیل کوواریانس انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که حکایت درمانی بر افزایش تعالی خانواده –شغل و تعالی شغل- خانواده زنان کارمند مؤثر است (05/0>P). همچنین یافته های این پژوهش نشان داد که حکایت درمانی بر افزایش سطح بهزیستی ذهنی مؤثر بوده است (05/0>P). نتیجه گیری : بر اساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که می توان از حکایت درمانی به عنوان یکی از مداخلات حوزه ایجاد سریزی مثبت بین دو نقش شغل و خانواده و ارتقاء بهزیستی ذهنی زنان کارمند استفاده کرد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل (موانع و انگیزه ها) موثر بر مشارکت زنان شاغل در فعالیت های ورزشی می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی در شاخه مطالعات میدانی است. جامعه آماری تحقیق را کلیه زنان کارمند در ادارات دولتی شهر بیرجند در سال 1392 (N = 14978) تشکیل داده اند. نمونه های تحقیق به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و از طریق فرمول کوکران (a=0/05 و B=0/05) محاسبه و 375 نفر به دست آمد. ابزار اندازه گیری جهت بررسی موانع مشارکت، پرسشنامه محقق ساخته با 48 پرسش 5 ارزشی و برای بررسی انگیزه مشارکت، پرسشنامه استاندارد انگیزه ورزشی با 28 سوال 7 ارزشی بوده است. با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 20 و روش آماری ANOVA یافته های تحقیق بررسی شدند که در بحث مربوط به انگیزه زنان شاغل در بیرجند، انگیزه درونی برای تجربه بالاترین میانگین در بین انگیزه های درونی و انگیزه بیرونی درون فکنی بالاترین میانگین را در بین انگیزه های بیرونی دارد. زنان شاغل حاضر در طرح، ساده انگاشتن ورزش بانوان در ادارات (69/2)، تأمین نشدن علایق و نیازهای بانوان در برنامه های رادیو و تلویزیون (7/2)، ترس از آسیب دیدگی (8/2)، وجود حجاب به عنوان مانع برای شرکت در فعالیت های ورزشی (88/2)، عدم وجود امکانات مناسب در محل زندگی (69/2)، عدم گرایش به سمت فعالیت های ورزشی مفرح و جذاب در محیط برای بانوان (87/2) را به عنوان مهم ترین موانع مشارکت در فعالیت های ورزشی بیان کرده اند.