فعالیت های ورزشی تفریحی

هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر موانع مشارکت زنان سالمند در فعالیت های ورزشی تفریحی استان البرز می باشد. جامعه آماری تحقیق را کلیه زنان بالای 50 سال استان البرز تشکیل می دهند. نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و از تعداد کل آزمودنی های استان البرز و با توجه به توزیع جغرافیایی سه منطقه مرکز، شمال و جنوب تقسیم و تعداد 384 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق از روش تحقیق کیفی و کمی استفاده گردید. در بخش روش تحقیق کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و از نوع مصاحبه مفهومی[1] بهره گرفته شد. در بخش کمی نیز از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 15 نفر از اساتید و متخصصین تأیید شد و پایایی آن از در یک مطالعه مقدماتی با آلفای کرونباخ 0/83 تعیین شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی تک گروهی و آزمون فریدمن) با کمک نرم افزار SPSS18 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که عوامل اجتماعی، سلامتی، امکانات و تسهیلات، عوامل اقتصادی، عوامل شخصی و زمان به عنوان موانع مشارکت زنان سالمند استان البرز در فعالیت های ورزشی تفریحی می باشد و عوامل علاقه و ناآگاهی از عوامل مؤثر بر عدم مشارکت زنان سالمند استان البرز در فعالیت های ورزشی تفریحی نمی باشد.

یافتن راهکارهای مناسب برای جلب مشارکت دانشجویان در ورزش های تفریحی دانشگاه و تأمین سلامتی آنان، مستلزم شناخت عوامل مؤثر در این زمینه است. ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ حاضر شناسایی ﻋﻮاﻣﻞ رفتاری ﻣﻮﺛﺮ بر افزایش مشارکت دانشجویان در ورزش های تفریحی دانشگاه ﺑﻮد. این پژوهش جهت گیری کاربردی دارد و از نظر ماهیت داده ها، تحقیق آمیخته است که در بخش کیفی، هدف این پژوهش اکتشافی و در بخش کمی، استراتژی آن پیمایشی می باشد. جامعه آماری بخش کیفی، مدیران و اعضای هیئت علمی مرتبط با موضوع تحقیق بودند که 22 نفر از آنها به روش نمونه گیری هدفمند سهمیه ای انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمی، مدیران تربیت بدنی واحدهای دانشگاه آزاد به تعداد 381 نفر بودند که با توجه به شرط حجم نمونه قابل کفایت جهت تحلیل عاملی، 200 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. شیوه گردآوری داده ها در ﻣﺮﺣﻠه کیﻔﻰ، کتابخانه ای و ﻣﺼﺎﺣﺒه نیمه ساختار یافته تا حد رسیدن به اشباع نظری، و در مرحله کمی پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری آن توسط خبرگان تأیید گردید. جهت تحلیل کیفی متغیرهای پژوهش از روش دلفی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، نیکویی برازش و فریدمن، در نرم افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. نتایج نشان داد که عوامل رفتاری ﻣﻮﺛﺮ بر افزایش مشارکت دانشجویان در ورزش های تفریحی دانشگاه به ترتیب اولویت شامل سه مؤلفه ی ساختاری، تعاملی (بین فردی) و فردی می باشند. این نتایج می تواند به مسئولان در تدوین راهبردها و سیاست های ورزش تفریحی دانشگاه، کمک نماید.