مطالعات راهبردی ورزش و جوانان

مهاجرت به عنوان یکی از پدیده های اجتماعی، ذهن بسیاری از صاحب نظران را به خود معطوف نموده است. مهاجرت جوانان، یکی از مسائل عمده ای است که بر آهنگ توسعه در ایران تاثیر منفی می گذارد. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر گرایش جوانان تهرانی به مهاجرت  خارج از کشور و همچنین بررسی سایر عوامل تاثیر گذار بر این پدیده است. روش تحقیق، پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه جوانان 18 تا 35 سال شهر تهران بود که نمونه گیری به روش تصادفی ساده صورت پذیرفت و  1217 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته های تحقیق نشان داد که متغیر سرمایه اجتماعی (با ضریب اثر 188/0-) بیشترین تأثیر را بر روی میزان گرایش به مهاجرت جوانان دارد؛ به این معنا که هر چه قدر سرمایه اجتماعی کمتر باشد، گرایش به مهاجرت زیاد می شود. هر یک از متغییرهای میزان تحصیلات، سن و درآمد نیز به ترتیب با ضریب اثر 151/0، 186/0- و 100/0  به طور مستقیم در گرایش به مهاجرت جوانان تأثیر داشتند. متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل و وضع فعالیت نیز به ترتیب با ضریب اثر 115/0، 133/0 و 102/0 در گرایش به مهاجرت جوانان موثر بودند. نتایج تحلیل نشان داد کاهش سرمایه اجتماعی باعث افزایش گرایش جوانان به مهاجرت می گردد و می توان با افزایش سرمایه اجتماعی و افزایش اعتماد اجتماعی از طریق عملکرد مناسب و بر طرف کردن مسائل ساختاری- نظیر بیکاری، مفاسد مالی و اقتصادی و...- تمایل به مهاجرت خارج از کشور را کاهش داد.

آینده قابل پیش بینی نیست، اما مطالعه ذهنیت افراد نسبت به آینده امکان پذیر است. ذهنیت فرد نسبت به آینده خودش و آینده جامعه، مبنای تصمیم گیری اوست و از این جهت بررسی نظام مند تصاویر ذهنی از آینده به خصوص در میان جوانان که مالکان اصلی آینده هستند، موضوع مهمی است. در این راستا، پژوهش حاضر به عنوان یک پژوهش بنیادی که در سنت پژوهش های کیفی انجام شده است، به بررسی تصاویر آینده جامعهِ ایرانی در ذهن جوانان تحصیلکرده کشور پرداخته است. داده های تحقیق با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری و با استفاده از روش های تحلیل مضمون و تحلیل لایه ای علّی تحلیل شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که تصاویر آینده در بین مشارکت کنندگان، از هفت مضمون اصلی ساخته شده اند که به ترتیب عبارت اند از:  ۱. وزن زمان حال؛ ۲. حسرت ها، عجزها و نداشته ها؛ ۳. فهم آینده؛ ۴. سایه جامعه؛ ۵. در راهی که دیگران قدم گذاشته اند؛ ۶. آثار تاریخی به جای مانده از گذشته؛ ۷. حدس هایی درباره آینده. برای فهم عمیق تر ذهنیت مشارکت کنندگان با استفاده از روش تحلیل لایه ای علی، در هر لایه بنابر ماهیت همان لایه، مضامین اصلی و فرعی بازخوانی شدند و گزاره های اصلی آنها به دست آمد. نتایج پایانی نشان داد که ذهنیت جوانان از آینده، مقوله ای پیچیده و چند بعدی است و برای اثرگذاری بر روی آن نیاز به برنامه ریزی منسجم و کار فرهنگی عمیق است. 

پژوهش حاضر به شناسایی مولفه های کنترل پرخاشگری و خشونت و تاثیر آموزش مهارت های آن در بین جوانان استان خراسان شمالی می پردازد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه جوانان استان خراسان شمالی بود. برای نمونه گیری بخش اول، در مطالعه کیفی از نمونه گیری در دسترس و در بخش کمّی از نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. در بخش کیفی، تعداد 29 نفر در فرآیند مصاحبه و در بخش کمی، با حجم جامعه نامحدود بر اساس فرمول استیونس(2002) که تعداد نمونه بر اساس تعداد سوالات و پارامترها بود، 255 نفر به عنوان نمونه در پژوهش مشارکت یافتند. روش پژوهش در بخش دوم، طرح تحقیق نیمه آزمایشی بود؛ بدین صورت که تعداد 40 نفر در گروه آزمایش و گواه انتخاب شدند و نمرات آنها استخراج شد. سپس آموزش مهارت های خشم و پرخاشگری بر اساس مؤلفه های شناسایی شده طی 8 جلسه آموزشی، به آنها آموزش داده شد.  ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش اول شامل مصاحبه و پرسشنامه محقّق ساخته و در بخش دوم، «پرسشنامه خشم و پرخاشگری» ناصری(1397) بود. بعد از تأیید روایی، پایایی پرسشنامه محقق ساخته به میزان 90/0 و «پرسشنامه خشم و پرخاشگری» به مقدار 92/0 از طریق آلفای کرونباخ محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارهای اس پی اس اس 24 و AMOS16 انجام گرفت. بر اساس تجزیه و تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه های عمیق و اکتشافی و کدگذاری و تحلیل محتوای متن مصاحبه ها و در عین حال مطابقت آن ها با مبانی نظری، نتایج پژوهش در بخش کیفی بیانگر آن بود که 32 مولفه در دو بخش روش های کوتاه مدت و روش های بلند مدت در کنترل خشم و پرخاشگری موثر بودند که از بین آن ها مؤلفه اعتقادات و مذهب با بار عاملی 77/0 و مؤلفه ورزش کردن با بار عاملی 75/0، دارای بالاترین ضریب تاثیرگذاری و مؤلفه شمردن اعداد با بار عاملی 48/0 دارای کمترین ضریب تاثیرگذاری از دیدگاه پاسخگویان بودند. نتایج در بخش دوم پژوهش و اجرای جلسات آموزشی بر اساس مولفه های شناسایی شده در جهت کنترل خشم و پرخاشگری نشان داد که أثیر آموزش مهارت های کنترل خشم و پرخاشگری در گروه های آزمایش و کنترل در بین جوانان از نظر آماری در سطح (001/0>P) معنادار است. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های کنترل خشم و پرخاشگری بر اساس مولفه های شناسایی شده در بین جوانان استان خراسان شمالی مؤثر می باشد.

این تحقیق با هدف بررسی احساس ترس از جرم در زنان جوان و احساس ترس از جرم در فضاهای شهری در شهر تنکابن انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل زنان جوان شهر تنکابن می باشد که بر اساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد 385 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها، اسنادی (جستجوی کتابخانه ای) و میدانی(پرسشنامه ای) و ابزار مورد استفاده در این تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط کارشناسان تایید شد و پایایی آن از طریق آزمون آلفا کرونباخ به دست آمد. ضریب آلفای به دست آمده برابر با 805/0 بود که نشان از پایایی مناسب پرسشنامه دارد. داده های به دست آمده از پرسشنامه از طریق نرم افزار SPSS و LISREL بر اساس آزمون های آماری  همبستگی و رگرسیون و تحلیل مسیر مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که زنان جوان به هنگام تردد در شهر، احساس امنیت متوسط رو به بالا دارند. در بین زنان جوان تحصیل کرده و دارای درآمد بالا، زنان جوانی که در محله آن ها ساختمان ها و زمین های متروکه کم تر بوده و زنان جوانی که از فعالیت های پلیس رضایت بیشتری داشته اند، میزان احساس ترس از جرم کم تر بوده است.

رعایت نشدن برخی معیارهای اخلاقی، نگرانی های زیادی را در بخش های دولتی و غیردولتی به وجود آورده است. سقوط معیارهای رفتاری در بخش دولتی، پژوهشگران را واداشته تا عوامل موثر بر رفتارهای اخلاقی را بیشتر مورد توجه قرار دهند. به نظر می رسد یکی از عوامل تعیین کننده در رفتارهای اخلاقی کارکنان، نقش های مدیریتی است که مدیران ایفا می کنند. بنابراین تحقیق حاضر تحقیق با هدف مدل یابی معادلات ساختاری رفتار های اخلاقی مبتنی بر نقش های مدیران وزارت ورزش و جوانان انجام شده است. تحقیق موجود از نظر هدف، کاربردی و توسعه ای و از نظر روش، یک تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران میانی و پایه وزارت ورزش و جوانان در کشور در سال 1398 به تعداد 1020 نفر بود و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان به تعداد 280 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه و نمونه هر استان انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه محقق ساخته 179 سوالی نقش های مدیران با روایی 94/0 و پایایی 98/0 و پرسشنامه محقق ساخته 77 سوالی رفتار های اخلاقی با روایی 94/0 و پایایی 93/0 بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آماره های توصیفی و آماره های استنباطی و مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS23 و AMOS23 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد نقش های مدیران شامل نقش متقابل شخصی، اطلاعاتی، تصمیم گیری، تولیدی، اجرایی، ابداعی، ترکیبی، طراح، ناظر و نقش معلم می باشد و مولفه های رفتاری اخلاقی در سطح شخصی، سطح اجتماعی، سطح قانونی و سطح سودمند گرایی هستند. بین نقش های مدیران و رفتارهای اخلاقی مدیران در وزارت ورزش و جوانان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین نقش متقابل شخصی، اطلاعاتی، تصمیم گیری، تولیدی، اجرایی، ابداعی، ترکیبی، طراح، ناظر و معلم مدیران با رفتارهای اخلاقی مدیران وزارت ورزش و جوانان رابطه مثبت و معناداری مشهود است. طبق نتایج تحقیق، مدل تدوین شده از ارزش قابل قبولی برخوردار است و بخوبی رفتار های اخلاقی مبتنی بر نقش های مدیران را تبیین می کند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که مدیریت و نقش هایی که افراد به عنوان مدیر در یک سازمان ایفا می کنند، تاثیر تعیین کننده ای در بروز یا عدم بروز رفتارهای اخلاقی کارکنان دارد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر مشارکت ورزشی بر نشاط اجتماعی با تعدیل کنندگی سلامت اجتماعی می باشد. پژوهش حاضر به صورت پیمایشی و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی و بهره گیری از پرسش نامه محقق ساخته صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد (23000 نفر) تشکیل می دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 403 نفر برآورد شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که میانگین مشارکت ورزشی در پاسخگویان 168 دقیقه در هفته می باشد. همچنین، میانگین نشاط اجتماعی 6/65 است که این میانگین در حد متوسط قرار دارد. بین میانگین مشارکت ورزشی و سلامت اجتماعی بر حسب جنسیت تفاوت معناداری وجود دارد، ولی نشاط اجتماعی بر حسب جنسیت دارای تفاوت معنادار نمی باشد. بیشترین تاثیر بر نشاط اجتماعی به ترتیب مربوط به متغیرهای سلامت اجتماعی (ضریب بتا= 15/0) و مشارکت ورزشی (ضریب بتا= 13/0) می باشد، در حالی که متغیر مشارکت ورزشی بر سلامت اجتماعی تاثیر معناداری نداشت.

هدف از انجام این تحقیق، طراحی الگوی بهره وری فدراسیون والیبال جمهوری اسلامی ایران بود. جامعه آماری را گروه متخصصان،کارشناسان، مدرسان و مدیران حوزه پژوهش تشکیل می دادند. (200=N) نمونه آماری برابر جامعه آماری و به روش کل شمار بود. (200=n) برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای محقق ساخته استفاده گردید. برای ساخت پرسشنامه، ابتدا از طریق مصاحبه از روش هدفمند و روش نمونه گیری گلوله برفی بهره گیری شد. در نهایت پرسشنامه ای با 71 سوال 5 گزینه ای بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت با 9 عامل تدوین شد. ضریب پایایی متغیرهای تحقیق با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ برای متغیر های عوامل آموزشی 86/0، عوامل محیطی 94/0، عوامل مدیریتی 95/0، عوامل اقتصادی 82/0، منابع انسانی 87/0، عوامل عملکردی 89/0، عوامل فرهنگ سازمانی 91/0، عوامل روانی 90/0 و عوامل ساختار سازمانی 93/0 به دست آمد. جهت بررسی اولیه روایی و پایایی سوالات پرسشنامه، از ماتریس آنتی ایمیچ (Anti-Image) در تحلیل سوالات پرسشنامه و برای تقلیل سوالات از تحلیل عامل اکتشافی استفاده گردید. به منظور اطمینان از کافی بودن نمونه، معیار کیسر- می یر و اکلین  (KMO) به کار گرفته شد. برای بررسی برازش الگوی بهره وری از نرم افزارهایSPSS  و PLS استفاده شد. براساس الگوی برازش داده شده، همه متغیرهای عوامل مدیریتی، محیطی، انسانی، فرهنگ سازمانی، آموزشی، اقتصادی، عملکردی، ساختار سازمانی و روانی به ترتیب بیشترین تا کمترین تاثیر را بر بهره وری نشان دادند.

قوانین برنامه های پنج ساله ایران در جهت هموارسازی توسعه کشور در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تدوین می شوند. این قوانین بیانگر و منعکس کننده دغدغه های قانون گذار در امر توسعه کلان ایران می باشد؛ به این معنا که موضوعاتی که در این قوانین طرح شده اند، هم فراگیر و هم از درجه بالایی از اهمیت برخوردار هستند. هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه ورزش در شش قانون برنامه پنج ساله کشور است. این پژوهش از نوع توصیفی و بر پایه مطالعه اسناد قوانین برنامه های پنج ساله ایران بود که بر اساس روش تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی شش قانون برنامه توسعه کشور در حوزه ورزش نشان می دهد که روند میزان توجه به مقوله ورزش در قانون دوم افزایش زیادی داشته، سپس در قانون برنامه سوم کاهش یافته و تا برنامه پنج ساله ششم روندی تاحدودی یکنواخت را در پیش گرفته است. توجه نسبتاً کافی به مخاطبان نوجوان و جوان در برنامه های توسعه انجام گرفته، اما این میزان توجه به افراد کمتر برخوردار از امکانات و تسهیلات ورزشی مشاهده نمی شود. همچنین اگرچه در بیشتر موارد تفکیک جنسیتی صورت نگرفته، اما در برخی مواد و تبصره ها بر ایجاد امکانات ورزشی خاص برای دختران و زنان در برنامه های پنج ساله توسعه تاکید گردیده است. بعلاوه، میزان توجه قانون گذار در امر ورزش همگانی سیر یکنواخت داشته، در حالی که به مقوله ورزش قهرمانی و حرفه ای توجه بسیار کمتری معطوف شده است. به طور کلی با توجه به میزان توجه قانون گذاران به مقوله ورزش در برنامه های پنج ساله کشور، رویکرد نظام مندی جهت تدوین و توسعه قوانین در این زمینه مشاهده نمی شود.

شناخت و آگاهی از مهارت های ارتباطی، سبک های رهبری مدیران و اثربخشی سازمانی مدیران ورزشی و تبیین روابط بین آنها، هدف عمده این تحقیق بود. تحقیق حاضر از نوع همبستگی می باشد که به روش پیمایشی انجام گردید. تعداد 245 نفر از بین حدود 700 مدیر ورزشی فدراسیون های ورزشی به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه های مهارت های ارتباطی، سبک های رهبری، فرهنگ سازمانی و اثربخشی سازمانی بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از روش های آماری توصیفی و استنباطی شامل تحلیل مسیر استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش، ارتباط معنی داری بین مهارت های ارتباطی و سبک های رهبری و اثربخشی سازمانی مدیران ورزشی وجود دارد. نتایج حاصله نشان دهنده مناسب بودن برازش مدل معادلات ساختاری است. (054/0 =,RMSEA91/0=,GFI90/0=AGFI) نتایج اجرای مدل های تحلیل مسیر مهارت های ارتباطی، سبک های رهبری و اثربخشی سازمانی نشان دهنده تایید مدل های مفهومی تحقیق است. لذا توصیه        می شود مهارت های ارتباطی به عنوان یکی از فاکتورهای اثر گذار در انتخاب مدیران برای سازمان های ورزشی مد نظر متولیان قرار گیرد.

پژوهش حاضر با هدف طراحی و تبیین الگوی نظام پاسخگویی در سازمان های ورزشی انجام گرفت. روش پژوهش، آمیخته (کمی و کیفی) و جامعه آماری شامل دو جامعه آماری از اساتید و خبرگان حوزه ورزش و کلیه مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. در بخش کیفی از 25 نفر از اساتید و خبرگان حوزه ورزش به صورت هدفمند نظرخواهی شد. در بخش کمی نیز 211 نفر از مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که با استفاده از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی تایید گردید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 96/0 محاسبه شد. در بخش کیفی، 8 عامل اداری، مالی ، عملکردی ، اخلاقی ، اجتماعی ، قانونی، دموکراتیک و رسانه ای به عنوان عوامل پاسخگویی در سازمان های ورزشی شناسایی شدند. در بخش کمی نیز نتایج نشان داد که پاسخگویی عملکردی در مقایسه با سایر متغیرهای بررسی شده، بیشترین میزان اثرگذاری را بر نظام پاسخگویی سازمانی داشت (49/0) و پس از آن، به ترتیب عامل پاسخگویی قانونی با (42/0)، پاسخگویی اداری با (36/0)، پاسخگویی فناوری و رسانه ای با (35/0)، پاسخگویی مالی با (27/0)، پاسخگویی اخلاقی با (20/0) و پاسخگویی اجتماعی با (11/0) در رتبه های بعدی متغیرهای اثرگذار بر پاسخگویی سازمانی قرار داشتند. همچنین، پاسخگویی دموکراتیکی دارای اثر (268/0) بود که اثر آن تایید نشد. پیشنهاد می شود که مدیران وزارت ورزش و جوانان به عنوان سیاست گذاران حوزه ورزش و جوانان کشور، جهت افزایش اثربخشی این سازمان از الگوی پیشنهادی پژوهش حاضر استفاده نمایند.

هدف از این پژوهش، تحلیل اثر نقش شبکه های ارتباطی مجازی بر نگرش و مشارکت ورزشی شهروندان است. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 بود. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش شامل سه پرسشنامه محقق ساخته نقش های رسانه، نگرش ورزشی و مشارکت ورزشی بود. روایی و پایایی ابزار ها براساس نظر متخصصان (15 نفر)، آلفای کرونباخ (89/0) و شاخص های برازش مدل مطلوب ارزیابی شد. از نرم افزار مدلسازی smart pls برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که نقش های رسانه دارای اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر مشارکت ورزشی (33/0) و نگرش ورزشی (83/0) هستند. نگرش ورزشی نیز اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر مشارکت ورزشی دارد. (60/0)  در ارتباط غیر مستقیم مشخص شد که به صورت معنا داری 62 درصد از کل اثر متغیر نقش رسانه بر روی مشارکت ورزشی از طریق متغیر میانجی نگرش به ورزش پیش بینی می شود. براساس یافته های به دست آمده، می توان گفت که اثر غیر مستقیم رسانه (با میانجی نگرش) بسیار بیشتر از اثر مستقیم آن بر مشارکت ورزشی می باشد و رسانه ها بدون قابلیت تغییر نگرش در محتوای خود نمی توانند اثرگذاری قابل توجهی داشته باشند. از این رو، لازم است سازمان های متولی ورزش همگانی در تهران متناسب با تنوع طیف مختلفی از دیدگاه ها، نیازها و علایق ورزشی شهروندان به تولید و مدیریت محتوای رسانه ای و تبلیغی خود بپردازند.

هدف از این تحقیق، ارائه مدلی برای توسعه برند پوشاک ورزشی ایرانی بر اساس نظریه داده بنیاد بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران بازاریابی ، تولیدکنندگان پوشاک ورزشی داخلی و اساتید حوزه بازاریابی دانشگاه بودند. بدین منظور پس از مطالعه پیشینه تحقیق، مصاحبه های کیفی نیمه ساختارمند و عمیق با روش نمونه گیری هدفمند نظری انجام شد. مصاحبه ها تا رسیدن به مرحله اشباع نظری و شناسایی همه عوامل ادامه یافت (12=n ) . داده ها با استفاده از نرم افزار ان ویوو نسخه[1] 10 تحلیل شد. در طی سه مرحله (کدگذاری باز، محوری و گزینشی ) 359 کد استخراج شد که با مقایسه و طبقه بندی کدهای مشابه، 221 مفهوم ،60 کد باز و 6 دسته کد محوری به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد تنوع و نوآوری در تولید محصول، برنامه ریزی راهبردی، انتخاب بازار هدف، رتبه بندی پوشاک ورزشی و طراحی متناسب با نیاز بازار در توسعه عمودی و به کارگیری فناوری روز در تولید محصولات نیز در توسعه افقی برند پوشاک ورزشی ایرانی تأثیرگذار است. در این زمینه دولت نیز می تواند با حمایت های مالی، پرداخت تسهیلات بانکی کم بهره، وضع قوانین حمایتی، اصلاح قوانین مالیاتی و بیمه ای و جلوگیری از ورود پوشاک ورزشی قاچاق به کشور به توسعه برند پوشاک ورزشی ایرانی کمک کند. <br clear="all" /> [1] N vivo Coding

هدف از این پژوهش، ارائه الگویی برای آینده پژوهی حضور زنان در سطوح مدیریت ورزش کشور بود. روش تحقیق از نظر سطح راهبردی، از نظر نوع کیفی، از نظر استراتژی فرایندی، از نظر هدف کاربردی و از نظر زمان آینده نگر می باشد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (18 نفر) و جامعه اطلاعاتی (39 نسخه) و ابزار پژوهش شامل سه روش مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه و تکنیک دلفی بود. روایی ابزارها براساس اعتبار علمی و حقوقی نمونه آماری، ارزیابی محتوایی متخصصان و ضرایب توافق بین خبرگان مطلوب ارزیابی گردید. از روش های کدگذاری و تحلیل سیستمی مفهومی جهت تحلیل یافته ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو وضعیت موجود و مطلوب ظرفیت های مدیریتی شناسایی شده (پست سازمانی، کرسی و عضویت) شکاف قابل توجهی وجود دارد. عوامل تعیین کننده با دو رویکرد دسته بندی شدند: الف) تحلیل سیستمی شامل عوامل پیشایندی، فرایندی و پیامدی؛ ب) تحلیل سطحی شامل عوامل فردی، شغلی، سازمانی و محیطی. منظرهای آینده پژوهی مدیریت زنان در ورزش کشور از سه منظر زمانی گذشته، حال و آینده و دو بخش نظری و اجرایی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، الگوی آینده نگری مبتنی بر اقدامات و ملاحظات لازم جهت بهبود جایگاه زنان در مدیریت ورزش کشور در پنج سطح چالش، قابلیت، راهبرد، عملکرد و پیامد ترسیم گردید. براساس یافته ها می توان گفت آینده محتمل و ممکن برای ایفای نقش مدیران زن در ورزش کشور بیشتر به ارتقای نسبی و موردی در برخی ابعاد و شاخص ها شباهت دارد تا آینده مطلوب کل ابعاد و فرایندهای سیستم مورد بحث. پیشنهاد می شود فرصت های لازم برای تأسیس مراکز تجمع زنانه در ورزش برای آگاهی از کم و کیف پتانسیل های موجود ایجاد شود.

هدف کلی پژوهش حاضر، تعیین ارتباط هویت و سکوت سازمانی با جو سازمانی در کارکنان هیئت های بدنسازی و پرورش اندام استان های منتخب بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی بود. جامعه آماری این تحقیق، 340 نفر از کارکنان هیئت های استان های منتخب (گلستان، خوزستان، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان، اصفهان، قم، تهران و استان مرکزی) بودند که براساس جدول مورگان، 181 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. در این تحقیق از «پرسشنامه هویت سازمانی» (چنی، 1983)، «پرسشنامه سکوت سازمانی» (واکولا و بورادوس، 2005) و «پرسشنامه جو سازمانی» هالپین و کرافت (۱۹۶۳) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها به ترتیب 81/0، 85/0 و 78/0، به دست آمد و روایی آن توسط متخصصان امر مورد تأیید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هویت سازمانی با جو سازمانی رابطه منفی معنی دار و بین سکوت سازمانی با جو سازمانی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین، از بین متغیرهای جمعیت شناختی (سن، جنسیت و سابقه شغلی) تنها جنسیت با هویت سازمانی رابطه مثبت معنی دار داشت. بعلاوه، مولفه های هویت سازمانی، عضویت و شباهت با جو سازمانی رابطه منفی معنی دار داشتند، اما بین وفاداری با جو سازمانی رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین، هر سه مولفه سکوت سازمانی با جو سازمانی رابطه مثبت معنی دار داشتند. در نهایت، فقط سکوت سازمانی پیش بینی کننده معنادار جو سازمانی بود. بنابراین، پیشنهاد می شود روسای هیئت های بدنسازی و پرورش اندام در راستای بهبود جو سازمانی،       برنامه ریزی نمایند و بسترهای لازم را جهت بهبود شرایط فراهم سازند.

هدف از انجام تحقیق حاضر، تبیین مدل تأثیر فرهنگ سازمانی بر سرمایه اجتماعی مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان (900 نفر) بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند و بر اساس جدول مورگان، 270 نفر از آن ها به صورت تصادفی ساده گزینش و موردآزمون قرار گرفتند. نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی  از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. ابزار تحقیق شامل «پرسشنامه محقق ساخته فرهنگ سازمانی» (دارای 33 گویه) و «پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی» ناهاپیت و گوشال (1998) (دارای 28 گویه) بود. از مدل معادلات ساختاری جهت بررسی رابطه  فرهنگ سازمانی و سرمایه اجتماعی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که فرهنگ سازمانی اثر مثبت معناداری بر ابعاد ساختاری، ارتباطی و شناختی سرمایه اجتماعی دارد. در نهایت می توان گفت اگر مدیران وزارت ورزش و جوانان نسبت به تقویت فرهنگ سازمانی اقدام نمایند، می توانند ضمن تقویت سرمایه اجتماعی در سازمان های خود، بستر مناسبی را در جهت ایجاد همنوایی مشترک به وجود آورند که همین این عامل می تواند بر افزایش بهره وری و کارایی کارکنان تأثیر مثبت داشته باشد.

امروزه، سازمان ها به طور چشمگیری بر دانش و سرمایه های فکری تاکید دارند و توجه مدیران بیشتر به دارایی های نامشهود جلب شده است. سرمایه فکری، از متغیرهای بسیار تاثیرگذار در سازمان ها ی ورزشی به شمار می رود. لذا هدف از این پژوهش، بررسی رابطه سرمایه فکری و عملکرد شغلی کارکنان اداره کل و ادارات شهرستان های تابعه ورزش و جوانان خراسان رضوی است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه کارکنان اداره کل و شهرستان های تابعه (174 نفر) بود که با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی و فرمول کوکران، تعداد 120نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از «پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری» بونتیس (1998) و «پرسشنامه استاندارد عملکرد شغلی» پاترسون (2008) استفاده شد. پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب به میزان 87/0و89/0 به دست آمد و روایی محتوایی مورد تایید متخصصان این رشته قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری پژوهش از آزمون تی تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش هم زمان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار  صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد میانگین سرمایه فکری درنمونه مورد بررسی 31/3 ومیانگین عملکرد شغلی 32/3 است که در سطح( 001/0>p ) معنادار است؛ یعنی سرمایه فکری و عملکرد شغلی در نمونه مورد بررسی در سطح مطلوب قرار دارد. رابطه بین سرمایه فکری و عملکرد شغلی مثبت و معنادار است.(ضریب همبستگی 24/0 و سطح معنادار001/0>p ) و از آن جا که ضریب همبستگی هم زمان 245/0 و ضریب تعیین اصلاح شده 056/0 است، بنابراین نمرات عملکرد شغلی با ترکیبی از مولفه های سرمایه فکری قابل تبیین می باشد و نیز براساس شاخص های هم خطی بودن، بین متغیرهای پیش بین هم خطی وجود دارد و نتایج حاصل از مدل رگرسیون قابل اتکاست. شرط نرمال بودن متغیرها براساس آزمون کلموگروف – اسمیرونوف برقرار است. با توجه به مطلوب بودن وضعیت سرمایه فکری و عملکرد شغلی و نیز ارتباط مثبت و معنادار بین مولفه های سرمایه فکری و عملکرد شغلی در ادرات ورزش و جوانان خراسان رضوی، پیشنهاد می شود جلسات هم اندیشی ونیز دوره های آموزش ضمن خدمت برای ارتقای علمی و روزآمد شدن آن در این ادارات برگزار شود.