ورزش تفریحی

هدف این پژوهش شناسایی و رتبه بندی مهم ترین عوامل محیطی مؤثر در همگانی شدن ورزش های تفریحی در ایران بود و تنها جنبه هایی از محیط که ورزش های تفریحی ایران نسبت به آنها حساسیت دارد و برای بقا و ادامه حیات خود باید در برابر آنها از خود واکنش نشان دهد، مورد توجه قرار گرفت. این مطالعه به روش آمیخته اکتشافی بود و در دو فاز کیفی و کمی و به صورت پی درپی انجام گرفت. برای این منظور در مرحله کیفی به خبرگان ورزش های تفریحی در ایران مراجعه و از طریق مصاحبه عمیق به جمع آوری اطلاعات از آنها پرداخته شد و روش نمونه گیری به صورت گلوله برفی بود؛ سپس داده های حاصل از بیست ونه مصاحبه به روش نظریه پردازی داده بنیاد در سه مرحله کدگذاری و تجزیه وتحلیل شد؛ نتیجه گروه بندی شش عامل محیطی اثرگذار را نشان داد. در مرحله کمی پرسشنامه ای براساس یافته های مرحله پیشین طراحی و پس از بررسی و تأیید ویژگی های روان سنجی آن بین 301 نفر از دست اندرکاران ورزش همگانی ایران که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعیین شده بودند، توزیع و جمع آوری شد. سپس از طریق تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی با در نظر گرفتن ضرایب مسیر برای پیش بینی عوامل تأثیرگذار محیطی عوامل به ترتیب اهمیت مشخص شدند که عبارت اند از محیط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی-حقوقی، محیط زیست فرهنگ و محیط بین المللی.

در جوامع امروزی، ورزش پدیده مقبولی است که می تواند برای ایجاد تغییرات مثبت اجتماعی به کار گرفته شود. این پژوهش کاربردی، با هدف تبیین نقش ورزش در انسجام اجتماعی عراقی های مقیم استان قم انجام شد. جامعه آماری همه شهروندان عراقی مقیم استان قم با تعداد نامعلوم بودند که 210 نفر از آن ها به صورت تصادفی ساده به دو پرسش نامه پژوهش گرساخته مشارکت ورزشی و انسجام اجتماعی پاسخ دادند. روایی صوری و محتوایی این پرسش نامه ها به تأیید اساتید متخصص رسید. همچنین، پایایی پرسش نامه ها با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0 و 82/0 برای مشارکت ورزشی و انسجام اجتماعی محاسبه شد. فرضیه های پژوهش با استفاده از معادلات ساختاری تحلیل شدند و شاخص های برازش مدل تأیید شدند. نتایج نشان داد که مشارکت در ورزش تفریحی بر انسجام اجتماعی درونی عراقی های مقیم استان قم تأثیر مثبتی (310/0) دارد؛ مشارکت در ورزش تفریحی بر انسجام اجتماعی بیرونی عراقی های مقیم استان قم تأثیر مثبتی (334/0) دارد؛ مشارکت در ورزش رقابتی بر انسجام اجتماعی درونی عراقی های مقیم استان قم تأثیر مثبتی (540/0) دارد و مشارکت در ورزش رقابتی بر انسجام اجتماعی بیرونی عراقی های مقیم استان قم تأثیر مثبتی (419/0) دارد. همچنین، ضریب تعیین نشان داد مشارکت در ورزش درمجموع می تواند 2/55 درصد از واریانس انسجام درونی و 5/42 درصد از واریانس انسجام بیرونی را تبیین کند. به طورکلی، می توان گفت که مشارکت در ورزش تبیین کننده قوی تری برای انسجام درونی است.

هدف از تحقیق حاضر، شناسایی عوامل موثر در توسعه فرهنگ ورزش همگانی بوده است. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است که به شیوه توصیفی تحلیلی و به شکل میدانی به مرحله اجرا درآمده است. جامعه پژوهش حاضر تعداد 800 نفر از کارشناسان و مدیران و دست اندرکاران ورزش همگانی کشور بودندکه از این میان و با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه مورگان تعداد 260 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ضریب پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ و به میزان(0/912) محاسبه گردید. برای تهیه پرسشنامه با استفاده از مصاحبه با اساتید متخصص تعداد 48سوال در 8 حوزه شناسایی شد که به وسیله تحلیل عاملی اکتشافی و تائیدی گویه های مناسب تحقیق در نهایت در 35 گویه و 7 حوزه طبقه بندی گردید. رتبه بندی عوامل بوسیله آزمون رتبه بندی فریدمن انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد عامل اصول و ساختار مهم ترین عامل در توسعه فرهنگ ورزش همگانی بوده است. آموزش ورزش همگانی در رتبه دوم قرار گرفت . این مطلب بر ضرورت آموزش در راستای توسعه فرهنگ ورزش همگانی در کشور می افزاید. توسعه فرهنگ ورزش همگانی فرآیندی زمان بر خواهد بود که عزم جدی مسئولان را می طلبد.

هدف از انجام این تحقیق، طراحی الگوی ورزش تفریحی زنان در ایران بود که با رویکرد اکتشافی بصورت کیفی- از نوع گرانددتئوری بارویکرد استراس و کوربین– انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، متشکل از کلیه خبرگانی بود که درزمینه ورزش های تفریحی زنان تخصص علمی و عملی داشتند که باروش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه بود که محقق پس از انجام 17 مصاحبه به اشباع نظری رسید و پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار MAXQDA10 و به روش نظریه داده بنیاد سیستماتیک انجام شد. حاصل تجزیه و تحلیل داده ها،417 کداولیه در مرحله کدگذاری باز، 53 مفهوم در مرحله کدگذاری محوری و 26 مقوله درمرحله کدگذاری انتخابی بود که در قالب الگوی استراس و کوربین (1998) بدین شرح قرارگرفتند: شرایط علی شامل رویکرد قهرمانی ورزش کشور، نقش های مختلف زنان، سبک زندگی زنان، ماهیت ورزش، حقوق شهروندی زنان، تحولات داخلی و خارجی ورزش زنان؛ شرایط واسطه ای شامل مسائل فرهنگی-اجتماعی، مبانی اسلامی، مسائل سیاسی، منابع مالی و اقتصادی، مدیریت کلان، محیط جغرافیایی و زیرساخت ها و امکانات ورزشی؛ شرایط زمینه ای شامل آموزش و مبانی علمی، عوامل بیرونی، عوامل درونی، منابع مالی و تبلیغات و رسانه؛ راهبردها شامل راهبردهای اصولی توسعه دربخش های 5 گانه ورزش تفریحی و حمایت همه جانبه از ورزش زنان؛ پیامدها هم شامل افزایش مشارکت ورزش تفریحی زنان با 4 بخش پیامدهای فرهنگی و اجتماعی، پیامدهای اقتصادی، پیامدهای فردی و پیامدهای مدیریتی. چارچوب ورزش تفریحی حاصل از این تحقیق به مدیریت ورزشی کمک می کند با شناخت همه جانبه ورزش تفریحی زنان، راهبردهای متناسب پیشنهادی را جهت جبران عقب ماندگی و توسعه آن بکار گیرد.

هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر وفاداری زنیان شرکت کننده در فعالیت های تفریحی-ورزشی بود. روش : روش پژوهش ازنوع پیمایشی و به لحاظ هدف، کاربردی بود۳۶۱نفر از دانشجویان استان بوشهر که در ورزش های تفریحی شرکت داشتند، بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری  انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود که در چهار بخش عوامل ورزشی (۱۳ سؤال)، عوامل تفریحی (۱۴ سؤال)، عوامل فرهنگی (۷ سؤال)، عوامل هنری (۸ سؤال) و وفاداری (۱۳ سؤال) تنظیم شد. پرسش نامه ها پس از تأیید روایی محتوا و سازه آن از طریق تحلیل عاملی، در اختیار نمونه آماری قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری در محیط نرم افزار پی.ال.اس. تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها : نتایج نشان داد که عوامل ورزشی، تفریحی و فرهنگی به ترتیب با ضریب مسیر (۴۷۸/۰)، (۲۸۵/۰) و (۳۹۰/۰) بر وفاداری دانشجویان مشارکت کننده در ورزش های تفریحی اثر مستقیم و معناداری داشتند. همچنین مشخص شد که عوامل هنری بر متغیر وفاداری تأثیر معناداری ندارد.

ورزش در عرصه های مختلف از کارکردهای سیاسی برخوردار است. هدف از این پژوهش تحلیل رابطه سیاست و ورزش از طریق تحلیل مشارکت ورزشی شهروندان با نگاهی به ظرفیت های بازاریابی سیاسی است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و به شیوه میدانی انجام گرفت. جامعه آماری، کلیه شهروندان بالای 15 سال تهرانی و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر با 385 نفر در نظر گرفته شده است.جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد فعالیت جسمانی  و پرسشنامه محقق ساخت بازاریابی سیاسی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ابعاد بازاریابی سیاسی و مشارکت ورزشی رابطه مثبت وجود دارد. در نقش ابعاد بازاریابی سیاسی در مشارکت ورزشی بر اساس جنسیت تفاوت وجود دارد. بالاترین اولویت ابعاد بازاریابی سیاسی مؤثر در مشارکت ورزشی ابزارهای برنامه ها و پایین ترین نمادهای دینی است. به طورکلی نحوه به کارگیری ابزارهای سیاسی و مشارکت ورزشی رابطه ای درهم تنیده دارند. بازاریابی سیاسی و ابعاد آن از عوامل تأثیرگذار بر مشارکت ورزشی است و می توان از آن جهت ترویج و توسعه هر چه بیشتر مشارکت ورزشی شهروندان استفاده کرد.

هدف از پژوهش حاضر، طراحی الگوی توسعه ورزش تفریحی بر مبنای فرهنگ قومی بود. این پژوهش با شیوه کیفی و با رویکرد نظریه مبنایی انجام شد. مشارکت کنندگان این پژوهش صاحبنظران در حیطه تربیت بدنی و فرهنگی که عمدتاً فعالیت های علمی، پژوهشی و اجرایی نزدیک به پژوهش مورد نظر داشته اند، بودند. دسترسی به نمونه های پژوهش به شیوه نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی بود که پس از اخذ مصاحبه نیمه ساختار یافته با 18 نفر اشباع نظری صورت گرفت و از روش کدگذاری در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، جهت تحلیل داده ها و برای به دست آوردن روایی داده ها از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و مرور خبرگان غیر شرکت کننده در پژوهش استفاده شد. از تجزیه و تحلیل داده های کیفی 326کد باز به دست آمد که در 61مقوله محوری قرار گرفتند. درنهایت، 9 مقوله اصلی شامل مفاهیم رایج در ورزش همگانی، وضعیت سنجی، انسجام ملی اقوام، عوامل رفتاری، سازمانی، تمایز ورزشی اقوام، وضعیت اقتصادی و اجتماعی، فرهنگ قومی و اطلاع رسانی شناسایی شدند، هفت مقوله اصلی استراتژی ها منجر به توسعه ورزش اقوام درقالب پارادایم کدگذاری تعیین شدند و نظریه تدوین و ارائه شد. از نتایج حاصل می توان برای تکمیل مبانی نظری مشارکت ورزشی اقوام و مهاجران سود برد و مقوله های مشارکت ورزشی اقوام می تواند به مسئولین حاکمیّتی در راستای بهبود کیفیت زندگی اقوام و ایجاد عدالت اجتماعی در ورزش استان ها و در نتیجه توسعه ورزش تفریحی کمک شایانی نماید.

هدف از این پژوهش، ارائه و آزمون مدل همگراسازی منطقه ای و همسوسازی فرابخشی توسعه ورزش به صورت مطالعه موردی برای حوزه ورزش همگانی و قهرمانی در استان های حاشیه دریای خزر بود. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی، از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا پیمایشی است. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان اجرایی مدیریت و توسعه ورزش در استان های گیلان، مازندران و گلستان بود. نمونه آماری 143 نفر برآورد و به روش هدفمند و قابل دسترس نمونه گیری شد. ابزار پژوهش پرسشنامه مستخرج از مرحله کیفی نظام مند بود. روایی ابزار در دو بخش؛ روایی محتوایی (با نظر 11 متخصص) و روایی سازه (شاخص های برازش مدل) به همراه پایایی (آلفای کرونباخ و ترکیبی) تأیید گردید. چارچوب مفهومی شامل 4 سطح، 9 منظر، 36 بُعد و 86 مؤلفه کلیدی بود. نتایج مدلسازی در نرم افزار پی ال اس وایی سازه (مطلوب بودن شاخص های برازش) و روابط متغیرهای مدل (معنی داری روابط بین متغیرها) را مورد تأیید قرار داد. براساس نتایج روابط تعریف شده در مدل به ترتیب شامل سطوح؛ ظرفیت محیطی، راهبری سیستم توسعه، همگرایی ورزش همگانی و قهرمانی و کارکردهای همگرایی توسعه است. بر اساس نتایج به سازمان های متولی توسعه ورزش در استان های شمال کشور پیشنهاد می شود با توجه به اکوسیستم مشترک و مشابه سه استان، راهبرد همگرایی بین استانی و منطقه ای در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی را در اولویت قرار دهند و از الگوهای علمی مانند نتایج این پژوهش استفاده نمایند.

با توسعه تکنولوژی و ماشینی شدن سبک زندگی، میزان ورزش و فعالیت بدنی کاهش یافته که موجب کاهش میزان سلامتی افراد جامعه شده است. یکی از زمینه هایی که موجب افزایش سلامت جسمانی و روانی جامعه می شود، ورزش و اوقات فراغت است. لذا، هدف از این تحقیق طراحی الگوی ورزش تفریحی در خانواده بود. روش پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کیفی و با بکارگیری روش داده بنیاد بود و روش جمع آوری داده ها به صورت میدانی بود که بر اساس نظر متخصصان، مدل مناسب طراحی شد. جامعه این تحقیق متخصصین فعال اوقات فراغت شامل اعضاء هیأت علمی دانشگاه ها، مشاوران خانواده، کارشناسان برگزاری رویدادهای ورزشی خانوادگی در وزارت ورزش و جوانان، متخصصین فدراسیون ورزش همگانی بود. نمونه گیری به روش گلوله برفی تا جایی ادامه یافت که محقق در مصاحبه 26 به حد اشباع نظری رسید. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختارمند بود. تحلیل محتوای یافته ها از طریق فرآیند تحلیل در پارادایم استراوس کوربین و طی سلسله مراتب کدگذاری باز، محوری و انتخابی بود. بر همین اساس ورزش تفریحی در خانواده را به عنوان طبقه محوری در نظر گرفته و سایر طبقات تحت عنوان مقولات شرایطی (علی، زمینه ای و مداخله گر)، تعاملی/ فرآیندی و پیامدی بررسی شد. یافته های پژوهش شامل 6 مولفه در شرایط علی، 4 مولفه در شرایط زمینه ای، 4 مولفه در شرایط مداخله گر، 5 مولفه در راهبردها و 7 مولفه در پیامدها بوده است که در مجموع به 26 مولفه می رسد. مسئولان و نهادهای دولتی می توانند باتوجه به نتایج پژوهش ، در راه اعتلا و توسعه ورزش تفریحی در خانواده گام های مثبت و بلندتری بردارند.

هدف از تحقیق، بررسی و آسیب شناسی فرآیند موجود برنامه ریزی در اوقات فراغت مردم استان تهران و ارائه الگوی مطلوب می باشد. روش تحقیق از نوع اکتشافی و دارای ماهیت کیفی است که از تکنیک نظریه داده بنیاد استفاده شده است. جامعه آماری کلیه صاحب نظران مربوط به برنامه ریزی اوقات فراغت در سازمانهای متولی ورزش استان تهران بودند. نمونه آماری را مدیران و کارشناسان برنامه ریزی اداره کل ورزش و جوانان، هیات های ورزشی و سازمان ورزش شهرداری و اعضای هیات علمی صاحب نظر در حوزه اوقات فراغت و ورزش به تعداد 21 نفر تشکیل می دادند. برای نمونه گیری از روش هدفمند و تکنیک گلوله برفی تا اشباع نظری و برای جمع آوری داده ها از مطالعه مبانی نظری و مصاحبه بهره گرفته شد. نتایج بیانگر آن بود که مقوله برنامه ریزی فراغت با محوریت ورزش به عنوان پدیده محوری می تواند نقش محوری در ارتباط سایر مقوله ها با هم داشته باشد. لزوم برنامه ریزی مبتنی بر نیازهای جدید مصرف کنندگان تاکید شد و راهبردهای برنامه ریزی مبتنی بر مشتری، مبتنی بر بر رویکرد، مبتنی بر مطالعات تطبیقی، مبتنی بر ساختار و مبتنی بر محیط به عنوان اصلی ترین راهبردها مورد توجه قرار گرفت. در نظر گرفتن این راهبردها می تواند پیامدهای مثبت فردی، اجتماعی، اقتصادی و ورزشی به همراه داشته باشد.