رفتار نابهنجار

ورزش یکی از نهادهای اجتماعی   است که از گذشته کهن با زندگی روزمره افراد جامعه عجین شده یطوریکه اشکال مختلفی از ورزش را در تاریخ می توان دید،  با توجه با شرایط اقلیمی فرهنگ آن جامعه اشکال متفاوتی از ورزش را   شاهد هستیم  که کنشگران در میدان مسابقه به رقابت می پردازند بطوریکه در برخی از  جوامع رقابت در ورزش منجر به مرگ ورزشکاری می شده است که برای بینندگانش لذت بخش بوده است  با توجه به اینکه  ورزش یک نهاد اجتماعی است ودر ساختار نهاد های اجتماعی بحث از تعامل و روابط متقابل بین انسانها مطرح است در نتیجه رفتارهای هنجار و ناهنجار ( انومیک) در تعامل و روابط انسانها تعریف می شود و رفتار انومیک  را می توان یک پدیده اجتماعی تلقی نمود این پدیده اشکال متفاوتی با توجه به شرایط اقلیمی،جا ومکان،متغیرهای اجتماعی مانند سن، جنس، نژاد، قومیت، طبقه اجتماعی و خرده فرهنگ ها بخود می گیرد   بطوریکه  شاهد رفتار انومیک متفاوتی هستیم. هدف این مقاله بررسی عوامل موثر بر رفتار انومیک در میان هواداران فوتبال می باشد که با روش پیمایشی انجام شده است جامعه آماری کلیه هواداران فوتبال که حداقل یکبار تجربه رفتن به استادیوم را تجربه کرده اند .پس از وارسی ادبیات تجربی و نظری به جمع آوری دادها در میدان تجربه اقدام شده است.

هدف این پژوهش ارائه محتوایی در خصوص اختلالات رفتاری، و انحراف از یک هنجار، ممکن است انقدر ناچیز باشد که موجب هیچ نگرانی نشود یا ممکن است به اندازه ای زیاد باشد که تردیدی درباره ماهیت نابهنجاری ان باقی نماند.بنابراین مفهوم نابهنجار وبهنجار دو اصطلاح جدائی ناپذیرند و هریک از انها را بدون توجه به دیگری نمی توان تعریف کرد. در این تعریف مشکلات رفتاری، اتفاق نظری درمیان محققین وجود ندارد، و تعریف مشخص و محدود برای ان موجود نمی باشد.اما اغلب تعاریف روی انطباق رفتار با معیارهای اجتماعی تاکید کرده و چنانچه رفتاری با معیارهای اجتماعی تطبیق داشته باشد، ان رفتار بهنجار محسوب شده، وهیچ رفتاری به خودی خود غیرعادی نمی باشد، زیرا فردی ممکن است کار هایی از قبیل داشتن توهمات کلامی، گازگرفتن، امتناع از غذا خوردن را انجام دهد. یااین امکان وجود داردکه در موقعیت های مختلف فردی خشم و عصبانیت نسبت به هرکس را نشان دهد پس می توان تمایز میان رفتارهای عادی و غیر عادی را مشخص و معین نمود. به طور کلی، هر رفتاری که از ادمی سر می زند، متاثر از مجموعه ای از عوامل است که به طور معمول در طول زندگی سر راه وی قرار دارد و وی را به انجام عملی خاص وادار می کند.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد رفتارهای انحرافی در محیط کار انجام گرفت. روش پژوهش حاضر کیفی است و با استفاده از نوع فراترکیب انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه مقالات، پژوهش ها، و پایان نامه هایی بود که در حیطه موضوع پژوهش بین سال های 1391 1400 خورشیدی و 2006 2021 میلادی انجام شده اند. نمونه گیری به صورت هدفمند بود و مطابق با معیار 450 نمونه مطالعه مرتبط یافت شد که پس از بررسی 100 مطالعه به علت ناهماهنگی از نظر عنوان، 30 مقاله از نظر نامناسب بودن چکیده، و 20 مقاله از حیث ناهماهنگی محتوایی با موضوع مورد مطالعه حذف شدند و در نهایت مقالات به 300 مطالعه کاهش پیدا کرد. داده ها با استفاده از مدل استراوس و کوربین در سه مرحله کدگذاری باز و محوری و انتخابی تجزیه وتحلیل شد. نتیجه خروجی فاز کیفی کشف 333 مفهوم، 133 مقوله فرعی، و 16 مقوله اصلی بود؛ شامل شرایط علّی (1. عوامل شغلی؛ 2. عوامل سازمانی؛ 3. عوامل فردی؛ 4. عوامل گروهی)، شرایط زمینه (1. عوامل اجتماعی؛ 2. عوامل فرهنگی؛ 3. عوامل قانونی و حقوقی)، شرایط مداخله گر (1. رفتارهای منفعت طلبانه؛ 2. رفتارهای سیاسی)، راهبردها (1. انحراف سازمانی؛ 2. انحراف گروهی؛ 3. انحراف فردی)، پیامدها (1. پیامدهای فردی؛ 2. پیامدهای سازمانی؛ 3. پیامدهای شغلی) که در قالب مدل مفهومی ارائه شد.

مقدمه: با توجه به بحران همه گیری کرونا و تأثیرات گسترده آن بر زندگی، بدون شک واکاوی مؤلفه ها و پیشران های رفتارهای نابهنجار، می تواند تسهیلگر بروز رفتارهای اخلاقی گردد. لذا، این پژوهش باهدف واکاوی پیشران های رفتارهای نابهنجار از دیدگاه مدیران بخش سلامت در پاندمی کرونا انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کاربردی بود که با روش کیفی از نوع توصیفی انجام شد. روش نمونه گیری هدفمند مبتنی بر معیار بود که 13 نفر از مدیران سطوح مختلف مدیریتی بیمارستان های تأمین اجتماعی استان مازندران انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختارمند جمع آوری شد و با روش تحلیل محتوای تجمعی با نرم افزار MAXQDA10 انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که عوامل ساختاری (شامل سیستم حقوق و دستمزد نامناسب، ویژگی های شغلی، بدرفتاری سازمانی، ضعف مدیریتی)، عوامل رفتاری (شامل کنشگرهای تنش زا، پرخاشگری در سازمان، رفتار ضداجتماعی و ناهنجاری روانی فردی) و عوامل محیطی (شامل محیط درونی و بیرونی سازمان) جزو پیشران های رفتارهای نابهنجار در بیمارستان ها بودند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش به مدیران کمک می کند با افزایش حمایت ها و مشوق های مالی و کاهش تنش گرهای استرس زا شرایط مناسب تری را برای کارکنان ایجاد کرده تا موجب افزایش کیفیت عملکرد، خدمات دهی به بیماران و حفظ سلامت بهداشت و درمان کشور شود.

جایگاه زنان در ورزش حتی در وضعیت برابری سایر شرایط، همواره پایین تر از جایگاه مردان بوده است. هدف این تحقیق، تبیین انگیزه مشارکت ورزشی زنان با میزان گرایش به رفتارهای ناهنجار اجتماعی در رشته های ورزشی راکتی است. از این رو، بانوان ورزشکار رشته های راکتی که دارای بیمه ورزشی معتبر و جزو آمار رسمی هر فدراسیون هستند، به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. با توجه به جمعیت کل زنان ورزشکار در رشته های راکتی که 635 نفر می باشند، حجم نمونه مورد بررسی 239 نفر به دست آمد. در این پژوهش با استفاده از تحلیل داده های به دست آمده و ترکیب روش های کمی و کیفی، از روش های تحقیق آمیخته اکتشافی استفاده شد. آماره های توصیفی متغیرها با استفاده از سوالات اختصاصی پرسش نامه محقق ساخته و نمره گذاری بر حسب طیف لیکرت استخراج شدند و مقدار شاخص پایایی بر اساس ضریب الفای کرونباخ معادل 799/0  بود.  بنابراین چون شاخص به یک نزدیک است، از پایایی کافی برخوردار می باشد. سیستم تحلیل عاملی هم استفاده شد. برای تحلیل عوامل از روش تحلیل مؤلفه های اصلی استفاده شده است. شاخص های آماری پرسشنامه تلفیق شده رفتارهای نابهنجار و مشارکت ورزشی  تعیین شدند و عامل های اول تا پنجم دارای مقادیر بالاتر از یک هستند و به ترتیب 006/19، 901/17، 483/13 ، 993/12 و 868/16درصد و روی هم رفته 126/84 درصد واریانس کل را تبیین می کنند. پنج مؤلفه به عنوان عوامل کلیدی پرسشنامه تلفیق شده رفتارهای نابهنجار و مشارکت ورزشی  شناسایی شده اند که میزان اثرات کلی این مولفه ها برابر با 126/84 درصد بوده است. همان طور که بارهای عاملی نشان می دهد میزان کلیه بارهای عاملی بالاتراز5/0 می باشد که بیانگر روایی همگراست. برای بعد روحیه وندالیستی، شاخص ریشه میانگین مربعات خطای برآورد (RMSEA) در این مدل برابر با 065/0 است که حد مجاز R MSEA،  80/0 است. شاخص های GFI, AGFI و NFI به ترتیب برابر با 90/0، 90/0 و 91/0 می باشد که نشان دهنده برازش بسیار مناسبی است. به نظر می رسد هر اندازه توجه به انگیزه مشارکت ورزشی یبشتر می شود،  روحیه وندالیستی کاهش می یابد. بنابراین فرضیه پژوهش مبنی بر عدم رابطه بین «مشارکت ورزشی و روحیه وندالیستی» تایید می شود. شدت ارتباط این دو متغیر(402/0-) در سطح پایین  و منفی ارزیابی می شود.