رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی

هدف از این پژوهش دستیابی به یک الگوی اکتشافی از تصمیم گیری استراتژیک بر مبنای ارزش های اسلامی در مدیریت ورزش ایران بود. پژوهش از نوع کیفی و با روش داده نیاد و نسخه نظام مند انجام گرفت. داده ها با بررسی متون اسلامی و اسناد استراتژیک ورزش در مرحله اول گردآوری شد. سپس به روش نمونه گیری نظری 46 نفر از متخصصان حوزه، دانشگاه و مدیران ورزش انتخاب شدند و از آنها مصاحبه نیمه ساختاریافته عمیق به عمل آمد. تحلیل داده ها به صورت مستمر و در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام و مصاحبه با متخصصان تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. اعتبار پژوهش از نظر شاخص های باورپذیری، قابل دفاع بودن و اطمینان پذیری تأیید شد. یافته ها نشان داد شرایط علی (التزام به ارزش ها، ارزش های دنیا، محیط، وراثت، برنامه استراتژیک، انتصاب و نظارت)، عوامل زمینه (ویژگی های فردی، عوامل راهبردی، استعانت از خدا و شرایط) و عوامل مداخله گر (ضد ارزش ها و افراط و تفریط) بر فرایند تصمیم گیری استراتژیک حق مدار اثرگذار است و سبب می شود تصمیم در جهت صحیح خود قرار گیرد و به نتایج مطلوب نظیر رضای خداوند منان و نتایج دنیوی و اخروی منتهی شود.

شخصیت برند در واقع نحوه رفتار و گفتار یک برند است و به معنای اختصاص صفات و کاراکتر شخصیت انسان به برند برای دستیابی به تمایز است. هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل ارتباطی شخصیت برند پوشاک ورزشی با تعهد، وفاداری و اعتماد به برند بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش تمامی ورزشکاران استان اردبیل در سال 1398بودند که نمونه ای به تعداد 384 نفر از طریق جدول نمونه گیری مورگان انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد اعتماد به برند (بالستر، 2004)، شخصیت برند (آکر، 1997)، وفاداری به برند (الگشیمر و همکاران، 2005) و تعهد به برند (گارباینو و جانسون، 1999) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون ضریب همبستگی و معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) با استفاده از نرم افزارهای آماری LISREL و SPSSصورت گرفت. یافته های به دست آمده نشان داد، رابطه مستقیم بین شخصیت برند پوشاک ورزشی با اعتماد به برند، وفاداری به برند و تعهد به برند وجود دارد. همچنین اعتماد به برند بر وفاداری به برند تأثیر مستقیم دارد، وفاداری به برند بر تعهد به برند و اعتماد به برند بر تعهد به برند تأثیر مستقیم بر هم دارد. براساس نتایج می توان گفت که توجه به نیازهای مشتریان می تواند تأثیر بسزایی بر بهبود عملکرد و موفقیت برندهای ورزشی داخلی در رقابت با برندهای خارجی در جذب مشتریان و جلب وفاداری آنان و همچنین کسب سهم بیشتری از بازار داخلی و بین المللی داشته باشد.

عوامل محیطی و فرهنگی فراوانی بر رشد و توسعه ورزش قهرمانی زنان کشور اثر می گذارند که آنها را می توان به دو گروه عوامل محیط درونی و بیرونی طبقه بندی کرد. شناسایی این عوامل می تواند نخستین گام در فرایند توسعه یافتگی متوازن باشد. هدف از این پژوهش نیز بررسی عوامل محیط درونی مؤثر بر توسعه ورزش قهرمانی زنان استان گیلان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان فعال در حوه ورزش قهرمانی بود که نمونه آماری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند (351n=). پرسشنامه های محیط درونی شامل 27 گویه در 3 بعد؛ و وضعیت توسعه یافتگی استان در قالب 22 سؤال و 7 بعد بود که براساس طیف پنج ارزشی لیکرت از 1 تا 5 به صورت کاملاً مخالفم تا کاملاً موافقم تنظیم شد. روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط 21 نفر از صاحب نظران مدیریت ورزشی و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 83/0 به دست آمدو پایایی ترکیبی آن نیز تأیید شد. تجزیه وتحلیل داده ها و بررسی برازش مدل با استفاده از مدل ازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS25 و PLS3 انجام گرفت. نتایج نشان داد که عوامل محیط درونی به طور مستقیم اثر مثبت و معنا داری بر توسعه ورزش قهرمانی بانوان داشت و حدود 75 درصد این متغیر را تبیین کردند. بنابراین دست اندرکاران حوزه ورزش، به منظور رشد و توسعه ورزش قهرمانی زنان باید توجه ویژه ای به برگزاری منظم لیگ استانی بانوان در رشته های مختلف، وجود سیاست گذاری و برنامه ریزی راهبردی در ورزش زنان، کنترل و نظارت سیستماتیک بر عملکرد هیأت ها و استفاده از فناوری کمک آموزشی برای توسعه ورزش قهرمانی زنان داشته باشند.

هدف از تحقیق حاضر، تدوین الگوی توسعه مشاغل ورزشی در ایران بود. این پژوهش از نوع مطالعات کیفی است که با استفاده از تکنیک نظریه برخاسته از داده ها انجام گرف ت. جامع ه پ ژوهش را تمامی نخبگ انی ک ه به نحوی در کارآفرینی و مشاغل ورزشی، دارای دانش، تجربه و سابقه روشنی بودند، تشکیل می دادند که 22 نفر از آنها به روش نمون ه گی ری نظ ری و گلول ه برف ی انتخ اب ش دند. اب زار جم ع آوری داده ه ا ش امل مص احبه ه ای نیمه ساختاریافته بود که تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. در تحلیل یافته ه ای تحقی ق از شش مفه وم شرایط علی، پدیده محوری، شرایط مداخله گر، شرایط زمینه ای، راهبردها و پیامدها، در قالب الگوی کدگذاری اس تراس و ک وربن (1990) استفاده شد. در الگوی نهایی تحقیق که براساس کدگذاری و تحلیل داده ها شکل گرفت، عوامل علی (رشد صنعت ورزش، فرصت های ایجاد مشاغل و ضعف های عملکردی) موجب توجه به پدیده محوری که توسعه کمی و کیفی مشاغل ورزشی است، می شود و راهبردهای توسعه کمی و کیفی مشاغل ورزشی (حمایت برنامه ای و قانونی، توسعه ساختاری، توسعه دانش، توسعه مالی، توسعه تعاملات و توسعه انگیزش کارآفرینی) با لحاظ عوامل مداخله گر (سیاسی، اقتصادی و مدیریتی) و زمینه های موجود (بسترها و زیرساخت های پشتیبان، ضعف در تفکر کارآفرینی و حمایت مدیریتی، نفوذ ناکافی ورزش در جامعه، حمایت اجتماعی، نیروی انسانی متخصص، قصد کارآفرینی و حمایت مالی) پیامدهای مثبتی (رشد اقتصادی، پایداری ورزش، ارتقای عملکرد ورزش، نهادینه سازی سبک زندگی فعال و توسعه اجتماعی-فرهنگی) را برای صنعت ورزش کشور در پی خواهد داشت. الگوی ارائه شده در این تحقیق به عنوان مبنایی برای اقدامات و برنامه های توسعه مشاغل ورزشی و اشتغال زایی می تواند مورد استفاده سیاست گذاران، برنامه ریزان، کارشناسان و مدیران ورزشی قرار گیرد.

هدف از این پژوهش واکاوی کیفی عوامل مؤثر بر توسعه برند شخصی مربیان ورزشی کشور با بهره گیری از رویکرد نظریه داده بنیاد است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، و روش گردآوری داده ها در آن به صورت کتابخانه ای-میدانی بود. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی بود و با روش نظریه داده بنیاد انجام گرفت. نمونه گیری با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در مرحله اول و گلوله برفی در مرحله دوم انجام گرفت و تا رسیدن به اشباع نظری دنبال شد که در مجموع 18 نفر در مصاحبه شرکت کردند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. براساس یافته ها پس از کدگذاری، در مجموع 93 مفهوم، 25 مقوله و 6 بعد به دست آمد که نشان داد «شخصیت»، «رویکرد رفتاری مربی»، «سبک زندگی خارج از میدان ورزش»، «ترویج»، «تخصص، عملکرد و مهارت مربی» و «عوامل محیطی» مهم ترین عوامل مؤثر بر توسعه برند شخصی مربیان ورزشی کشور هستند. مربیان و مدیران کشور می توانند با تکیه بر این عوامل بستر لازم برای توسعه برند شخصی مربیان ورزشی کشور را فراهم آورند و به افزایش درآمد و اعتبار آنان کمک کنند.

اصل و اساس صنعت های ورزش مانند فوتبال به استعدادیابی بازیکنان حرفه ای مرتبط است و برای کشف استعدادهای ناب فوتبالی نیازمند شناسایی و تعیین عوامل مؤثر بر آن است. به بیانی دیگر، استعدادیابی در سایه متغیرهایی همچون توانمندی های مدیران و عملکرد مربیان ورزشی امکان پذیر است. ازاین رو، تحقیق حاضر به بررسی نقش مدیران ورزشی و عملکرد مربیان در توسعه استعدادیابی فوتبال ایران می پردازد. روش پژوهش توصیفی و از نظر هدف پیمایشی است. جامعه آماری شامل مربیان فدراسیون فوتبال ایران دارای مدرک مربیگریA وB آسیا به تعداد 3786 نفر بود که از این تعداد 346 نفر از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش نقش مدیران ورزشی در استعدادیابی فوتبال ایران از پرسشنامه محقق ساخته و برای بررسی عملکرد مربیان از پرسشنامه جووت و میک (2000) و به منظور ارزیابی عملکرد مربیان فوتبال از پرسشنامه روحانی و همکاران (1392) استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی با استفاده از نرم افزارهای spss و Amosاستفاده شد. براساس نتایج تحلیل عاملی، مقدار ضریب تبیین (R2) عملکرد مربیان 638/0 و مدیران ورزشی در استعدادیابی فوتبال 571/0 برآورد شده است و عامل های «فنی و آموزشی» به مقدار 615/0 و «نظارت و ارزیابی در مرحله اجرا» به عنوان مؤثرترین عوامل در استعدادیابی فوتبال تعیین شد. به طور کلی نتایج نشان داد که مدیریت مدیران در استعدادیابی باید در راستای توسعه صنعت ورزش و به صورت اهداف بلندمدت باشد، همچنین مربیان استعدادیابی باید همه ابعاد اجتماعی، اخلاقی و تخصصی استعدادیابی فوتبال را رعایت کنند.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی متغیرهای عملکردی مؤثر بر ارزش مالی بازیکنان فوتبال ایران بود. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کیفی بود و به صورت تحلیل مضمون انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل افراد دارای مدرک حرفه ای مربیگری AFC، مربیان لیگ برتر ایران و مدرسان AFC بود. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود که نمونه گیری تا مرحله اشباع نظری صورت گرفت و برای اطمینان از اشباع داده ها اقدام به مصاحبه با دو نمونه دیگر نشد. در نهایت با ۹ نفر (۲+۹) از طریق مصاحبه عمیق گردآوری داده ها صورت گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تکنیک کدگذاری و از نرم افزار NVIVO10 به منظور دسته بندی و طبقه بندی داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که متغیرهای استخراج شده در بخش متغییرهای عملکردی تدافعی مهاجم هدف شامل بازپس گیری توپ، قطع توپ، یک در مقابل یک تدافعی، نبرد هوایی تدافعی، دفع توپ و تکل (سر خوردن) و در بخش متغیرهای عملکردی تهاجمی مهاجم شامل گل زنی، پاس گل، ایجاد موقعیت گل زنی، پاس کلیدی، شوت زنی، یک در مقابل یک تهاجمی، نبرد هوایی تهاجمی، پاس صحیح و کورس موفق (تصاحب توپ پشت مدافعان) بودند. با توجه به نتایج به دست آمده به افراد، سازمان ها و باشگاه های درگیر در بحث نقل و انتقال بازیکنان پیشنهاد می شود که در زمان مذاکره و جمع بندی نهایی به منظور بستن قرارداد مهاجمان، به متغیرهای عملکردی (دفاعی و تهاجمی) توجه ویژه ای داشته باشند.

هدف کلی این تحقیق بررسی تحلیل نقش آموزش کارآفرینی برای اشتغال فارغ التحصیلان رشته علوم ورزشی بود. روش تحقیق توصیفی است و برای جمع آوری اطلاعات از روش دلفی و بهره گیری از نظرهای متخصصان استفاده شد. جامعه آماری 34 نفر (اعضای هیأت علمی رشته علوم ورزشی در گرایش های مختلف 14 نفر، مدیران عامل باشگاه های ورزشی 4 نفر، تولیدکنندگان لوازم و تجهیزات ورزشی 6 نفر، مربیان ورزشی در لیگ های برتر 7 نفر و داور بین المللی 3 نفر) از صاحب نظران در حوزه کارآفرینی ورزشی بودند. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای و همبستگی کندال تحلیل شد. نتایج نشان داد که به ترتیب مؤلفه های فناوری، فرهنگی، سیاست های اجرایی و آموزشی و پژوهشی و عوامل فردی بر توسعه کارآفرینی مؤثر است. همچنین آموزش سبک تفکر و فرهنگ کارآفرینانه، گسترش مراکز تحقیق و توسعه کارآفرینی، ایجاد و توسعه شرکت های دانش بنیان در حوزه ورزش، برگزاری کارگاه های آموزشی کارآفرینی دیجیتال، کسب وکارهای الکترونیکی و استارتاپ های ورزشی، سیاست گذاری ها و قوانین حمایتی از کارآفرینان و برنامه ریزی های آموزشی و پژوهشی دانشگاه ها با ارزش های کارآفرینی، همکاری علمی با مراکز آموزشی و پژوهشی کشورهای توسعه یافته، تطبیق رشته های دانشگاهی با مشاغل مرتبط با ورزش، توسعه عوامل فردی در جهت مهارت های کارآفرینی می تواند راهکارهای ارزشمندی در ایجاد تفکر کارآفرینی، ایجاد مشاغل جدید و متنوع و اشتغال فارغ التحصیلان ورزشی باشد.

هدف از پژوهش حاضر آسیب شناسی رفتار مهاجرتی ورزشکاران ایرانی بود. رویکرد انجام پژوهش کیفی و کاربردی براساس پارادایم پراگماتیسمی با استفاده از نظریه کششی (جاذبه های خارجی) – رانشی (دافعه های داخلی) بود. بدین منظور پس از مطالعات کتابخانه ای، طی مصاحبه با 19 خبره و متخصص عوامل مؤثر بر مهاجرت ورزشی ورزشکاران ایرانی شناسایی و دسته بندی شد. نمونه آماری پژوهش تمامی متخصصان و خبرگان روابط بین الملل ورزش (9 نفر) و ورزشکاران و مربیان مهاجر (10 نفر) بودند که از نمونه گیری نظری که نوعی نمونه گیری غیراحتمالی هدفدار است، استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر 20 مفهوم نهایی را پس از دو دور تکنیک دلفی تأیید کرد (8 مفهوم مرتبط با عوامل کششی و 12 مفهوم مرتبط با عوامل رانشی). در میان عوامل رانشی سه مفهوم دغدغه دوران بازنشستگی، نبود اسپانسر و لیگ حرفه ای، نبود شغل متناسب با تخصص مهم ترین مفاهیم و سه مفهوم آسایش خانواده، حضور ایرانی ها در کادر فنی سایر کشورها و مهمان نوازی سایر کشورها مهم ترین مفاهیم استخراجی در قسمت عوامل کششی بودند. در نهایت آسیب های وارده مهاجرت ورزشکاران نخبه ایرانی براساس کشش ها و رانش های داخلی و خارجی را می توان به پنج دسته کلی ورزشی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تقسیم کرد.

امروزه ورزش ارتباط نزدیکی با سیاست پیدا کرده و به موضوع روابط بین المللی تبدیل شده است. ازاین رو این پژوهش با هدف شناسایی راهبردهای مؤثر بر دیپلماسی عمومی ایران از طریق ورزش و پیامدهای آن انجام گرفته است. پژوهش حاضر در چارچوب رویکرد کیفی انجام گرفته است و داده های مورد نیاز از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. جامعه آماری افراد متخصص و خبره در زمینه دیپلماسی عمومی و ورزش شامل استادان مدیریت ورزشی (8 نفر)، استادان روابط بین الملل و علوم سیاسی (3 نفر)، مقامات عالیه ورزش کشور (3 نفر) و ورزشکاران نخبه (3 نفر) بودند. روش انتخاب نمونه به شیوه هدفمند بود. روش جمع آوری داده ها به صورت مطالعه پژوهش های پیشین و مصاحبه عمیق و باز بود. برای سنجش اعتبار، انتقال و تأییدپذیری، یافته های پژوهش به مشارکت کنندگان ارائه شدند؛ آنها متن نظریه را مطالعه کردند و نظرهای آنها اعمال شد. روش استفاده شده برای قابلیت اعتماد، روش توافق درون موضوعی بود. میانگین میزان توافق درون موضوعی برابر 73/0 گزارش شد. براساس یافته های حاصل از مصاحبه نیمه ساختاریافته، مهم ترین راهبردهای مؤثر بر نقش ورزش در تبیین دیپلماسی عمومی ایران عبارت اند از: توانمندسازی، شبکه های ارتباطی و پیشران های عمومی. در نهایت پیامدهای نقش ورزش در تبیین دیپلماسی عمومی ایران شامل کارکرد اقتصادی، کارکرد فرهنگی، کارکرد سیاسی، توسعه اجتماعی هستند. ازاین رو به مدیران توصیه می شود تا از ورزش به عنوان ابزاری کلیدی و راهبردی برای افزایش روابط و کسب قدرت، شکوفایی اقتصادی، تقویت توسعه و ترویج سیاست های فرهنگی در سطح بین الملل استفاده کنند.