مشاغل ورزشی

هدف تحقیق حاضر، تدوین الگوی توسعه کسب وکارهای ورزشی زنان در استان تهران است. این پژوهش از نوع مطالعات کیفی است که با تکنیک نظریه برخاسته از داده ها انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل کلیه نخبگان و متخصصان حوزه اشتغال، کارآفرینی و کسب وکارهای ورزشی است که 18 نفر از آن ها به روش نمونه گیری نظری و گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود که تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. در الگوی نهایی تحقیق که براساس کدگذاری و تحلیل داده ها شکل گرفت، عوامل علی (نیاز به خودشکوفایی، چشم انداز روشن، توسعه بهره وری زنان، درآمدزایی، تناسب کسب وکارهای ورزشی و نیل به استانداردها) لزوم توجه به پدیده محوری (خوداشتغالی و بهبود فضای کسب وکار) را نشان داد. یافته های پژوهش عبارت اند از: خوداشتغالی و بهبود فضای کسب وکار (سیاست گذاری و برنامه ریزی، آموزش کارآفرینی، حمایت قانونی، تشویق کارآفرینی، ترویج کارآفرینی و توسعه اکوسیستم کارآفرینی) با لحاظ کردن عوامل مداخله گر (موانع حقوقی-قانونی، کسب وکار نامناسب، حمایت مالی ناکافی، حمایت ناکافی از کارآفرینی) و زمینه های موجود (محدودیت های فرهنگی، محدودیت های اجتماعی، محدودیت های فردی، مشارکت ورزشی ناکافی، نیروی انسانی مستعد و مزیت پایتخت) پیامدها (توسعه اجتماعی، توسعه اقتصادی، مشارکت ورزشی زنان، ارتقا عملکرد ورزش زنان و تندرستی زنان). نتایج این تحقیق می تواند به عنوان الگویی برای اقدامات و برنامه های توسعه مشاغل ورزشی زنان مورد استفاده سیاست گذاران، برنامه ریزان و مدیران ورزشی قرار گیرد.

هدف از تحقیق حاضر، تدوین الگوی توسعه مشاغل ورزشی در ایران بود. این پژوهش از نوع مطالعات کیفی است که با استفاده از تکنیک نظریه برخاسته از داده ها انجام گرف ت. جامع ه پ ژوهش را تمامی نخبگ انی ک ه به نحوی در کارآفرینی و مشاغل ورزشی، دارای دانش، تجربه و سابقه روشنی بودند، تشکیل می دادند که 22 نفر از آنها به روش نمون ه گی ری نظ ری و گلول ه برف ی انتخ اب ش دند. اب زار جم ع آوری داده ه ا ش امل مص احبه ه ای نیمه ساختاریافته بود که تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. در تحلیل یافته ه ای تحقی ق از شش مفه وم شرایط علی، پدیده محوری، شرایط مداخله گر، شرایط زمینه ای، راهبردها و پیامدها، در قالب الگوی کدگذاری اس تراس و ک وربن (1990) استفاده شد. در الگوی نهایی تحقیق که براساس کدگذاری و تحلیل داده ها شکل گرفت، عوامل علی (رشد صنعت ورزش، فرصت های ایجاد مشاغل و ضعف های عملکردی) موجب توجه به پدیده محوری که توسعه کمی و کیفی مشاغل ورزشی است، می شود و راهبردهای توسعه کمی و کیفی مشاغل ورزشی (حمایت برنامه ای و قانونی، توسعه ساختاری، توسعه دانش، توسعه مالی، توسعه تعاملات و توسعه انگیزش کارآفرینی) با لحاظ عوامل مداخله گر (سیاسی، اقتصادی و مدیریتی) و زمینه های موجود (بسترها و زیرساخت های پشتیبان، ضعف در تفکر کارآفرینی و حمایت مدیریتی، نفوذ ناکافی ورزش در جامعه، حمایت اجتماعی، نیروی انسانی متخصص، قصد کارآفرینی و حمایت مالی) پیامدهای مثبتی (رشد اقتصادی، پایداری ورزش، ارتقای عملکرد ورزش، نهادینه سازی سبک زندگی فعال و توسعه اجتماعی-فرهنگی) را برای صنعت ورزش کشور در پی خواهد داشت. الگوی ارائه شده در این تحقیق به عنوان مبنایی برای اقدامات و برنامه های توسعه مشاغل ورزشی و اشتغال زایی می تواند مورد استفاده سیاست گذاران، برنامه ریزان، کارشناسان و مدیران ورزشی قرار گیرد.

هدف: هدف از این پژوهش شناسایی فرصت ها، چالش ها، و راهکارهای توسعه کارآفرینی و اشتغال در ورزش پرورشی و پایه بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع هدف کاربردی بوده و به روش توصیفی پیمایشی انتخاب شد. جامعه آماری را کلیه افراد صاحب نظر در زمینه اشتغال و کارآفرینی در حوزه ورزش پرورشی و پایه تشکیل می دادند. با توجه به تنوع و غیرقابل شمارش بودن جامعه آماری، با استفاده از روش نمونه گیری به روش قضاوتی، تعداد 164 نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی صوری(10 نفر)  و نرمال بودن توزیع متغیرها تایید و ضریب پایایی با استفاده از روش آلفای کرونباخ (87/0) به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری فریدمن، یومن ویتنی و ویلکاکسون در نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش شامل چهار بخش اصلی حوزه های کارآفرینی، اشتغال، چالش ها و راهکارها بود. یافته ها تفاوت معنی داری را بین وضعیت موجود با ظرفیت بالقوه در حوزه های مختلف کارآفرینی و اشتغال نشان دادند. همچنین بین اولویت مولفه ها در هر دو بخش چالش ها و راهکارها تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین یافته ها نشان داد بین دیدگاه مدرسان و مجریان تنها در چالش های ارتباطی و اطلاعاتی تفاوت معنی داری وجود دارد و در سایر ابعاد تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: به صورت کلی، براساس یافته های پژوهش می توان گفت که ورزش پرورشی از ظرفیت متنوع و بالایی برای کارآفرینی و اشتغال برخوردار است و لازم است ضمن در نظر گرفتن دیدگاه ها و اولویت های مشخص شده با اتخاد راهکارهای مناسب برای هر بخش از شغل و کسب و کار به رونق این بازار زمینه رشد کارآفرینی و ورود افراد متخصص ورزشی را هر چه بیشتر فراهم نمایند. و  با ارزیابی هر یک از فرصت های اشتغال و کارآفرینی و اقدام در جهت رفع چالش های پیش روی آن ها و روابط بین آن ها به اجرای راهبردهای توسعه دهنده مناسب در این زمینه پرداخت.