استعدادیابی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی وضعیت استعدادیابی رشتة ورزشی کاراته در ایران بر اساس آمادگی های جسمانی و روانی و ارائة الگوی مناسب بود. جامعة آماری تحقیق حاضر را کلیة مسؤلان، مربیان و ورزشکاران زن و مرد تیم های ملی منتخب از مسابقات قهرمانی کاراتة کشور که در اردوی آمادگی سال 1385 کشور حضور داشتند، تشکیل دادند. نمونة آماری پژوهش 63 نفر از کاراته کاهای (31 پسر و 32 دختر) نخبة کشور بودند. ورزشکاران بر اساس برنامة زمان بندی شده در سالن مجهز به وسایل اندازه گیری به منظور اندازه گیری شاخص های آنتروپومتریکی، ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی حاضر شدند. پیش از آن هر کدام از ورزشکاران پرسشنامة اطلاعات شخصی را پر کردند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 P< صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که در کاراته کاهای دختر از مجموع تمامی عوامل ذکر شده، تنها طول پا، عرض شانه، طول دست، انعطاف پذیری، توان بی هوازی، سرعت واکنش دست، قدرت عضلات شکم، هماهنگی و پرش درجا با موفقیت کسب شده ارتباط قابل ذکر و معنی دار دارند (05/0 P<). از سوی دیگر، در مردان کاراته کا می توان به عوامل طول پا، عرض شانه، قد نشسته، انعطاف پذیری، توان بی هوازی، سرعت واکنش دست، سرعت واکنش پا، چابکی قدرت عضلات شکم، هماهنگی، پرش در جا و تمرکز اشاره کرد (05/0 P<). نتایج تحقیق نشان داد که هیچ یک از کاراته کاها بر اساس شاخص های استعدادیابی در فعالیت کاراته شرکت نکرده اند و اساساً در کشور ما هیچ گونه مبنای علمی برای استعدادیابی افراد در رشتة کاراته وجود ندارد و کلیة ورزشکاران تنها بر اساس علاقة خود یا خانواده شان وارد رشتة ورزشی کاراته می شوند.

استعدادیابی، فرایندی است که از طریق آن افرادی که بیشترین امید برای موفقیت آنها در آینده وجود دارد، شناسایی می شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی کاربرد یک رویکرد چندمتغیره در استعدادیابی بازیکنان نوجوان رشتة ورزشی فوتبال بود. جامعة تحقیق عبارت بود از کلیة فوتبالیست های 12 تا 16 سالة استان تهران. یک مجموعه آزمون با هدف اندازه گیری عوامل روانی، تکنیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی روی فوتبالیست های نوجوان در دو سطح نخبه (26 نفر) و زیرنخبه (35 نفر) به کار گرفته شد. آزمودنی ها در چهار گروه سنی زیر 16، 15، 14 و زیر 13 سال قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های روانی از پرسشنامة اتاوا – 3 استفاده شد. همچنین مهارت های تکنیکی با آزمون های شش گانة پیشنهادی فدراسیون فوتبال انگلیس اندازه گیری شدند. آزمون های فیزیولوژیکی عبارت بودند از پرش ارتفاع، دراز و نشست، دو سرعت 10 متر، دو سرعت 40 متر و دو رفت و برگشت 280 متر، برای سنجش ویژگی های آنتروپومتریکی نیز از اندازه گیری های قد، وزن، شاخص تودة بدنی، طول ساق، طول ران، ضخامت زیر جلدی چهار ناحیة بدن و درصد چربی بدن استفاده شد. روش آماری مورد استفاده برای تحلیل یافته ها، تحلیل واریانس چندمتغیره بود. یافته ها نشان داد که از بین چهار دسته مقیاس های مورد ارزیابی، مقیاس های فیزیولوژیکی از لحاظ آماری توانایی بیشتری در تفکیک سطوح داشتند. نتایج پژوهش حاضر تفاوت معناداری بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه در سه دسته ویژگی های فیزیولوژیکی، تکنیکی و روانی نشان داد. اما در ویژگی های آنتروپومتریکی تفاوت معناداری دیده نشد. ورزشکاران نخبه در آزمون های دراز و نشست، دو رفت و برگشت، دو سرعت 10متر و دو سرعت 40 متر (از آزمون های فیزیولوژیکی)، دویدن با توپ، چرخیدن، سرعت، دریبل و شوت زدن (از آزمون های تکنیکی)، هدف گذاری، آرمیدگی، مقابله با استرس، فعال سازی، تمرکز، بازیابی تمرکز و طرح مسابقه (از مهارت های روانی) تفاوت معناداری با بازیکنان زیرنخبه داشتند (05 /0 P<). این یافته ها نشان می دهد که در مدلهای استعدادیابی باید بیشتر بر مهارت های روانی تأکید شود. نتیجه اینکه، یک رویکرد چندمتغیره با در نظر گرفتن تفاوت های سنی می تواند به طور موفقیت آمیزی فوتبالیست های نخبه را از همنوعان زیرنخبة خود در سنین نوجوانی متمایز کند. پیشنهاد می شود در فرایند استعدادیابی در سنین زیر 13 و 14 سال، کمتر از ارزیابی های فیزیولوژیکی استفاده شده و تأکید بیشتری بر ویژگی های تکنیکی شود

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویای پای برتر و غیربرتر در میان ورزشکاران چهار رشته مختلف ورزشی شامل فوتبال، ژیمناستیک، شنا و بسکتبال بود. در این تحقیق، 40 زن ورزشکار با 5 سال سابقه ورزشی (10 ژیمناست با میانگین سنی 31 /0±50 /14سال، قد 75 /7±20 /155 سانتی متر، وزن 91 /3±70 /49 کیلوگرم، 10 فوتبالیست با میانگین سنی 47 /1 ±80 /22 سال، قد 12 /5 ±60 /160 سانتی متر، وزن 87 /4 ±95 /52 کیلوگرم، 10 بسکتبالیست با میانگین سنی 07 /1 ±60 /21 سال، قد 75 /6± 5 /165 سانتی متر، وزن 27 /6±43 /57 کیلوگرم و 10 شناگر با میانگین سنی 63 /1± 3 /23 سال، قد 46 /5± 5 /163 سانتی متر، وزن 42 /4± 50 /55 کیلوگرم) شرکت کردند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون های بس و ستاره استفاده شد. داده ها پس از بررسی توصیفی با استفاده از آزمون t همبسته در سطح 05 /0 ≥P تجزیه و تحلیل آماری شد. تحلیل داده ها نشان داد تفاوت معنی داری بین تعادل ایستای پای برتر و غیربرتر و همچنین بین تعادل پویای پای برتر و غیربرتر هیچ یک از گروه ها وجود ندارد (05 /0

هدف از این پژوهش بررسی وضع موجود و تدوین شاخص های استعدادیابی در رشته دو و میدانی ایران بود. برای انجام این پژوهش سه پرسشنامه محقق ساخته که روایی . پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود بین کلیه مربیان تیم های ملی نوجوانان جوانان و بزرگسالان و مربیان باشگاههای کشور و ورزشکاران نخبه تقسیم شد که از پرسشنامه اول و دوم مخصوص مربیان به ترتیب : N=81 و N=65 و از پرسشنامه دوم مخصوص ورزشکاران N=112 قابل استفاده بودند. در این پژوهش متغیر هایی مانند: وضع موجود استعدادیابی در ایران و جهان ضرورت وجود الگوی استعدادیابی در ایران تعیین ملاک ها و سن استعدادیابی روش های استعدادیابی مناسب ترین نهاد استعدادیاب مهم ترین نهاد جذب کننده و پرورش دهنده استعدادها و تعیین اولویت شاخص های مختلف ساختاری فیزیولوژیکی روانی _ اجتماعی آمادگی جسمانی و تکنیکی در گروه رشته های مختلف دو و میدانی مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین همبستگی بین نظرات مربیان و ورزشکاران ومقایسه برخی شاخص های ساختاری و فیزیولوژیکی اندازه گیری شده در ورزشکاران نخبه N=92 بررسی شد. برای تهیه جداول نمودارها و تجزیه و تحلیل یافته ها از آمار توصیفی و استنباطی در سطح a=0.05 استفاده شد و نتایج زیر بدست آمد: 1) 76.3درصد آزمودنی ها اظهار داشتند که در ایران الگوی استعدادیابی مشخصی وجود ندارد ولی 91 درصد آنها نیز اظهار داشتند که وجود الگوی استعدادیابی در ایران ضروری است. 2) بررسی پیشینه پژوهش ها نشان داد که در جهان نیز الگوی جهان شمول واحدی برای استعدادیابی وجود ندارد ولی در بسیاری از کشورهای صاحب دو و میدانی از یک الگوی استعدادیابی استفاده می شود. 3) 82.5درصد آزمودنی ها ملاک استعدادیابی را انجام آزمون های عمومی مانند ارزیابی ساختاری و آزمون های اختصاصی می دانند و 68.8 درصد بهترین سن استعدادیابی را 14- 10 سالگی پیشنهاد می کنند. 4) 41.3درصد آزمودنی ها عملی ترین شیوه استعدادیابی در ایران را در این برهه از زمان ""مسابقات"" و 32.5 درصد انجام آزمون های مختلف می دانند. 5) یافته های این پژوهش نشان داد که 87.5 درصد آزمودنی ها مناسب ترین نهاد استعدادیاب را آموزش و پرورش و 83.6 درصد آزمودنی ها مناسب ترین گروه را برای استعدادیابی به ترتیب معلمان ورزش و سپس کارشناسان فدراسیون دو و میدانی معرفی کردند در حالی که 82.5 درصد از آزمودنی ها مناسب ترین نهاد مسئول جذب و پرورش استعدادها را به ترتیب فدراسیون دو و میدانی و تربیت بدنی آموزشگاهها می دانند. 6) تحلیل یافته ها نشان داد که ترتیب اولویت شاخص ها برای دوهای سرعت آمادگی جسمانی ساختاری فیزیولوژیکی تکنیکی روانی _ اجتماعی بود. در حالی که برای دو های نیمه استقامت فیزیولوژیکی آمادگی جسمانی ساختاری تکنیکی روانی _ اجتماعی بود. ولی در مورد دونده های استقامت به ترتیب شاخص های فیزیولوژیکی آمادگی جسمانی روانی _ اجتماعی ساختاری و تکنیکی مورد توجه بود. 7) تحلیل یافته ها حاکی از این است که ترتیب اولویت در دوهای با مانع (110 و 400 متر با مانع) شاخص های ساختاری آمادگی جسمانی تکنیکی فیزیولوژیکی و روانی_ اجتماعی بود در حالی که برای دوی 3000 متر با مانع شاخص های فیزیولوژیکی آمادگی جسمانی ساختاری روانی _ اجتماعی و تکنیکی اهمیت داشتند. 8) تحلیل یافته ها نشان داد که ترتیب اولویت شاخص ها برای پرتاب ها: ساختاری آمادگی جسمانی تکنیکی روانی _ اجتماعی و فیزیولوژیکی برای پرش ها: ساختاری تکنیکی آمادگی جسمانی فیزیولوژیکی و روانی _ اجتماعی است. 9) یافته های این پژوهش نشان داد که مهم ترین شاخص ها برای پیاده روی به ترتیب: ساختاری تکنیکی آمادگی جسمانی فیزیولوژیکی و روانی _ اجتماعی است. در حالی برای رشته دهگانه به ترتیب: آمادگی جسمانی ساختاری تکنیکی فیزیولوژیکی و روانی _ اجتماعی است. 10) تحلیل یافته ها نشان می دهد که بین نظرات مربیان و ورزشکاران در مورد برخی از متغیرها مانند ضرورت وجود الگوی استعدادیابی مناسب ترین نهادهای کشف جذب و پرورش استعدادها و سن استعدادیابی همبستگی وجود دارد. 11) مقایسه برخی از شاخص های ساختاری و فیزیولوژیکی اندازه گیری شده در بین قهرمانان نخبه کشور با نرم های بین المللی نشان داد که تقریبا در کلیه گروه رشته های دو و میدانی شاخص های قهرمانان ملی ما ضعیف تر است. به هر حال نتیجه گیری کلی این است که برای دستیابی ورودی های مناسب به تیم های ملی و کسب نتایج بهتر و سریع تر استعدادیابی و پیروی از یک الگوی مناسب ضروری است ولی در شرایط فعلی ساده ترین و عملی ترین روش استعدادیابی و اجرای مسابقات بیشتر و برگزاری جشنواره های ورزشی و انجام آزمون های ساده میدانی است

هدف این پژوهش بررسی وضعیت موجود استعدادیابی و تدوین شاخص های مرتبط با رشته بدمینتون در ایران است. این پژوهش در دو مرحلة جداگانه ولی مکمل هم در یک راستا، انجام گرفت. در بخش اول از 154 نفر، شامل 33 مسئول، 30 مربی و 91 ورزشکار در رشته بدمینتون براساس سه پرسشنامه ویژه، نظرسنجی شد تا وضعیت موجود استعدادیابی و شیوه های مطلوب و مهم ترین ویژگی های زیست سنجی، قابلیت های حرکتی، ظرفیت های روان شناختی و شاخص های مهارتی (عوامل چهارگانه) شناسایی شود. در بخش دوم، این عوامل با اجرای آزمون های مختلف در سه گروه ورزشکاران نخبه (13 نفر)، غیرنخبه (8 نفر) و نیمه ماهر (17 نفر) در یک فعالیت میدانی بررسی شد. نتایج در بخش اول نشان داد که از نظر مسئولان، مربیان و ورزشکاران، در شرایط موجود، الگویی برای استعدادیابی در کشور وجود ندارد (05/0P>)، مناسب ترین سن برای شروع این رشته 12-10 سالگی و بهترین تیپ بدنی اکتومزومورف (بلند و عضلانی) است و آموزش و پرورش باید نقش اصلی را در فرایند استعدادیابی به عهده داشته باشد (05/0P<). در بخش دوم نتایج مشترک بین نظرسنجی و فعالیت میدانی نشان داد محیط ساق پا و عامل استقامت قلبی – تنفسی و نیز تمرکز، مهم ترین پیشگوهای معنی دار در تشخیص ورزشکاران به شمار می روند (05/0P<). در شاخص های مهارتی، همگرایی چندانی بین نتایج به دست نیامد (05/0P>).

هدف تحقیق حاضر پیش بینی موفقیت در اجرای مهارت های والیبال از روی شاخص های روان شناختی فیزیولوژیکی و پیکری در بازیکنان زن استان خراسان جنوبی حاضر در لیگ دسته اول کشور لیگ استانی و دانشجویان دانشگاهی است. اطلاعات مورد نیاز با وسایلی از قبیل کالیپر کولیس تخته انعطاف دینامومتر و چرخ کارسنج مونارک (مدل 839 و 894) تعیین و با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند که در نتیجه این بررسی ارتباط معنی داری بین قد وزن قد بالاتنه قطر بازو انگیزش نوع گروه (موفق نیمه موفق یا مبتدی) سابقه بازی قدرت عضلانی چابکی انعطاف پذیری اوج توان بی هوازی پاها و تمرکز با مهارت سرویس بازیکنان مشاهده شد(05/0P<). به علاوه ارتباط معنی داری بین قد شاخص توده بدن انعطاف پذیری اوج توان بی هوازی پاها انگیزش نوع گروه سابقه بازی وزن محیط ساق پا قدرت عضلانی چابکی و تمرکز با مهارت پنجه (05/0P<) و همچنین رابطه معنی داری بین انعطاف پذیری سابقه ورزشی والدین نوع گروه سابقه بازی قدرت پنجه استقامت عضلات تنه چابکی و تمرکز با مهارت پاس بازیکنان (05/0P<) به دست آمد. از طرف دیگر رابطه خطی معنی داری بین وزن قطر بازو چابکی قدرت پشت و تمرکز با مهارت سرویس؛ و رابطه خطی معنی داری بین چابکی تمرکز و هدف گذاری با مهارت پاس بازیکنان (05/0P<) مشاهده گردید. در مجموع ارتباط قوی آماری (05/0P<) بین سابقه بازی و قدرت عضلانی با موفقیت در والیبال وجود داشت و شاخص های چابکی قدرت عضلات پشت و هدف گذاری دارای بالاترین قدرت پیشگویی )50/0(R2> برای اجرای موفقیت آمیز مهارت های والیبال بودند. از این رو به منظور کسب حداکثر موفقیت و گزینش بهتر بازیکنان توجه به این عوامل توصیه می شود.

تکواندو از هنرهای رزمی باستانی در کشور کره است که امروزه در کشور ما بسیار مورد توجه افراد جوان قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش تعیین نیم رخ شاخص های استعدادیابی در رشته تکواندو (زنان) ایران است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات تکواندو قهرمانی کشور در سال 1387، در رده سنی نوجوانان 15- 17 سال و جوانان بیش از 17 سال بود. بدین منظور 72 تکواندوکار زن نخبه شامل نفرات: اول، دوم، سوم و سوم مشترک که به صورت نمونه گیری هدفمند گزینش شده بودند، به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. با توجه به هدف پژوهش، از روش های آمار توصیفی تعیین شاخص های مرکزی و پراکندگی برای تهیه هنجارهای مربوط به هر یک از متغیرها استفاده شد. نتایج پژوهش در متغیرهای پیکرسنجی، فیزیولوژیکی، زیست - حرکتی و روانی-حرکتی، نیم رخ زنان تکواندوکار نخبه را برای استفاده در امر استعدادیابی ارائه می کند. این یافته ها میتواند معیاری مهم برای استعدادیابی باشد و ما را در انتخاب ورزشکاران مستعد یاری نماید.

هدف تحقیق حاضر، شناسایی قوت­ها، ضعف­ها، فرصت­ها و تهدیدهای استعدادیابی در ورزش قهرمانی کشور و بررسی تنگناها و چالش­های فرا روی آن بود. برای گردآوری داده­ها، به بررسی اسناد و مدارک، مطالعة ادبیات پیشینة تحقیق، نظرسنجی و برگزاری جلسات شورای راهبردی پرداخته شد و از پرسشنامه­های محقق­ساخته و تحلیل SWOT استفاده شد. در بخش نظرسنجی، 256 نفر از اعضای جامعة آماری شامل 13 نفر از مدیران و اعضای هیأت اجرایی کمیتة ملی المپیک، 5 نفر از مدیران آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک، 9 نفر از مدیران حوزة ورزش قهرمانی و 9 نفر از کارشناسان مرکز استعدادیابی سازمان تربیت بدنی، 52 نفر از رؤسای فدراسیون­های ورزشی، 30 نفر از مدیران و رؤسای پایگاه­های قهرمانی و استعدادیابی مراکز استان­های کشور، 52 نفر از مربیان تیم­های ملی، 20 نفر از نخبگان و 86 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها مطلع در ورزش قهرمای به­عنوان نمونه انتخاب شدند. با استفاده از روش دلفی، برگزاری جلسات شورای راهبردی و چندین مرحله تحلیل راهبردی، 4 قوت، 13 ضعف، 4 فرصت و 7 تهدید تأیید و براساس آزمون آماری فریدمن رتبه­بندی شدند. علاوه­بر این، نتایج نشان داد استعدادیابی در ورزش قهرمانی کشور با تنگناها و چالش­هایی همچون نگاه مدیران و مسئولان ورزش کشور به ورزش مدارس به­ عنوان پایة ورزش قهرمانی، فعالیت پایگاه­های قهرمانی و مراکز استعدادیابی، حضور بخش خصوصی در استعدادیابی ورزش قهرمانی، فعالیت باشگاه­های ورزشی در پرورش استعداد، تأثیر مسائل سیاسی بر عملکرد سازمان­ها و نهادهای مجری استعدادیابی، فقدان نظام جامع حمایت از ورزشکاران و مربیان نخبه، فقدان شایسته­سالاری در تعیین مدیران و مربیان ورزشی کشور، فقدان طرح یکپارچه، اجرایی و ساختارمند در استعدادیابی وضعیت اقتصادی معیشتی خانواده­های دارای استعداد، محدودیت­های حاکم بر فعالیت­های ورزشی بانوان، امکانات و تجهیزات مناسب برای استعدادیابی و آمایش و قطب­بندی ورزش­ها در نقاط مختلف کشور مواجه است. تدوین برنامة راهبردی و انتخاب راهبردهای مناسب به­منظور استفادة حداکثر از قوت­ها و فرصت­ها و برطرف ساختن ضعف­ها و تهدیدها و کمک به کاهش آثار برخی از این تنگناها و چالش­ها بر عملکرد استعدادیابی در ورزش قهرمانی پیشنهاد می­شود.

به کارگیری ابزار مناسب و روش های علمی استعدادیابی توسط مربیان و متخصصان ورزشی می تواند فرآیند شناسایی و پرورش استعدادهای ورزشکاران را سرعت بخشیده، موقعیتی فراهم آورد که ورزشکاران مستعد به سمت ورزش متناسب با استعداد و توانایی خود هدایت شوند. پژوهش های موجود در حوزه استعدادیابی ورزشی معمولاً به صورت تعیین شاخص های مؤثر بر استعدادیابی یا هنجاریابی است. هدف از انجام این تحقیق طراحی نرم افزار استعدادیابی بر پایه منطق فازی در رشته بسکتبال، با قابلیت رتبه بندی ورزشکاران بسکتبال در پُست های پنج گانه است. در این پژوهش، با انتخاب مهم ترین پارامترهای استعدادیابی بسکتبال از دیدگاه متخصصان حوزه های پیکرسنجی (قد)، قابلیت های حرکتی (چابکی)، مهارتی (پرتاب پنالتی) و روانی (اعتمادبه نفس) و بر اساس نورم ورزشکاران رده جوانان نخبه و ملی­پوش بسکتبال در این پارامترها به عنوان شاخص، الگوریتمی بر پایه منطق فازی (به وسیله بسته ابزار منطق فازی در نرم افزارMATLAB) طراحی شده است که پارامترهای فوق را به عنوان ورودی مدل دریافت و بسکتبالیست ها را در مقایسه با نورم ملی پوشان رده جوانان در این پارامترها در وضعیت های نامتناسب با رشته بسکتبال (Unmatched)، نیمه متناسب (Semi-matched)، متناسب (Matched)، استعداد درخشان (Brilliant) و نادر (Rare) طبقه بندی می کند. با توجه به رکورد بسکتبالیست ها در پارامترهای تعیین شده، مستعدترین فرد در هر پُست تعیین و استعداد و قابلیت ورزشکار در پُست های پنج گانه بسکتبال رتبه بندی می شود. پژوهش حاضر، با تلفیق پژوهش های موجود در حوزه های تعیین شاخص های مؤثر و تهیه نورم و هنجاریابی ورزشکاران نخبه در این شاخص ها، نرم افزاری هوشمند برای استعدادیابی در رشته بسکتبال ارائه می دهد که نورم بسکتبالیست ها را در پارامترهای قد، چابکی، پرتاب پنالتی و اعتمادبه نفس (که توسط پژوهشگران به عنوان مؤثرترین شاخص ها تعیین گردیده اند) را دریافت می کند و در مقایسه با نورم بسکتبالیست های ملی پوش، قابلیت و استعداد بسکتبالیست ها را در هر پُست، در خروجی نرم افزار رتبه بندی و نمایان می کند. در نهایت، نرم افزار می تواند مربیان و متخصصان ورزش بسکتبال را برای تعیین ورزشکاران مستعد این رشته در رده های پایه یاری رساند.

در گذشته، کارکنان سالیان متمادی به فعالیت خود در یک سازمان ادامه می داند و با افزایش سنوات خدمت به طور مستمر نردبان ترقی را طی می کردند. امروزه، توسعه شغلی از پیچیدگی بیشتری برخوردار است. استراتژی های استعدادیابی سازمان به حرکت مستمر حول توسعه دانش و مهارت، آماده سازی رهبران و نگه داری با استعدادترین کارکنان در سازمان نیاز دارد. سازمان های پیشرو امروزی به اهمیت آماده سازی مستمر و توسعه شاغلین خود برای رشد آتی سازمان پی برده اند. آگاهی و تشخیص سازمان ها همراه با نیاز به مدیریت جانشین پروری سبب شده است که سازمان های پیشرو کنونی برای اولین بار فردی را مسئول این مهم کنند. مدیریت جانشین پروری فرآیندی است که در چارچوب یک سیاست کلی عمل می کند که هدف آن سازگار نگه داشتن دائمی سازمان با متقضیات کسب و کار است. در این مقاله سعی شده است تا ضمن مرور ادبیات موضوع به موارد مربوطه پرداخته شود.

هدف از پژوهش حاضر، توصیف و ارتباط سنجی نیمرخ آمادگی جسمانی، آنتروپومتریکی و ترکیب بدنی بازیکنان والیبال تیم ملی نوجوانان پسر ایران بود. 40 نفر بازیکنان حاضر در اردوی آماده سازی تیم ملی والیبال نوجوانان (میانگین سنی: 3/0±9/17 سال)، به عنوان نمونه آماری در دسترس پژوهش انتخاب شدند. سنجش فاکتورهای ترکیب بدنی: وزن، شاخص توده بدنی (BMI)، نسبت دور کمر به باسن (WHR)، درصد چربی و توده عضلانی و شاخص های آنتروپومتریکی: محیط ها (کمر، باسن، شکم، ساعد، بازو، ران، ساق)، قطرها (مچ دست، آرنج، زانو)، طول ها (قد ایستاده، ارتفاع قابل دسترس، دو دست، کف دست، ساعد، ساق، ران) انجام شد. همچنین متغیرهای فیزیولوژیک و آمادگی جسمانی شامل: ضربان قلب، فشارخون، نرخ متابولیکی پایه (BMR)، پرش طول، کشش از بارفیکس، درازونشست، دو 20 متر سرعت، چابکی 9×4 متر، پرش اسپک، پرش دفاع، توان بی هوازی (با استفاده از آزمون ارگوجامپ 15ثانیه)، ظرفیت هوازی (آزمون دو 2400 متر)، توان انفجاری (آزمون پرش عمودی) و انعطاف پذیری (آزمون انعطاف تنه به جلو) اندازه گیری شدند. از آمار توصیفی برای توصیف نیمرخ آزمودنی ها و از ضریب همبستگی پیرسون به منظور ارتباط سنجی بین فاکتورهای پژوهش استفاده شد. یافته ها ارتباط معناداری بین برخی از متغیرهای پژوهش نشان داد. بین پرش دفاع و اسپک با طول قامت و ارتفاع قابل دسترس همبستگی منفی معنادار و با پرش طول و انعطاف پذیری همبستگی مثبت معناداری دیده شد (p<0.05). همچنین نتایج پژوهش، کاهش میانگین قد و ارتفاع اسپک و دفاع را نسبت به میانگین نوجوانان تیم های برتر جهان نشان داد. اطلاعات ارائه شده در این مقاله می تواند الگویی مناسب جهت استعدادیابی و انتخاب بازیکنان شایسته، تعیین قوت ها، ضعف ها و جایگاه تیم ملی در مقایسه با سطوح جهانی و برنامه ریزی بهینه به ویژه در طراحی تمرینات برای مربیان باشد.

ارزیابی سوماتوتایپ و مقایسه آن با ورزشکاران نخبه، یکی از روش های پیش بینی امکان موفقیت افراد در ورزش، به ویژه ورزش المپیکی کشتی است. هدف از تحقیق حاضر، توصیف نیم رخ سوماتوتایپ پسران 9 تا 13ساله نواحی شمالی، کوهستانی و کویری با رویکرد آمایش سرزمینی و با تأکید بر تعیین قطب های جغرافیایی مستعد در ورزش کشتی بود. تحقیق حاضر توصیفی و از نوع میدانی بود. جامعه آماری را نونهالان پسر 9 تا 13ساله تشکیل می دادند که داوطلب شرکت در برنامه های اوقات فراغت تابستانی سازمان ورزش بسیج بودند، به دنبال فراخوان عمومی و داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. نمونه آماری شامل 717 نفر (206 نفر نواحی شمالی، 241 نفر نواحی کوهستانی و 270 نفر نواحی کویری) بود که با توزیع تقریباً متوازن از استان های کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، مازندران، گیلان، گرگان، مرکزی، قم و کرمان انتخاب شدند. براساس دستورالعمل انجمن بین المللی پیکرسنجی، متغیرهای منتخب پیکرسنجی اندازه گیری و سوماتوتایپ شرکت کنندگان به روش هیث کارتر محاسبه شد. تحلیل داده ها به وسیله آزمون ANOVA و X2انجام گرفت. نتیجه آزمون ANOVA نشان داد که در سه ناحیه جغرافیایی شمالی (مرطوب)، غربی (کوهستانی) و مرکز و جنوبی (کویری) اختلاف معنی داری بین هر سه جزء اندومورف(001/0P < ، 33.99F = )، اکتومورف (016/0P = ، 4.18F = ) و مزومورف (001/0P < ، 15.06F = ) وجود دارد. بیشترین فراوانی تیپ بدنی در نواحی شمالی، اندومورفیک مزومورف با 60 نفر ( 001/0P < ، 176.2X2= ) در نواحی کوهستانی، مزومورفیک اکتومورف با 50 نفر (001/0P < ، 117.9X2= ) و در نواحی کویری، اندومورفیک مزومورف با 53 نفر (001/0P < ، 202.8X2= ) بود.طبق یافته های این پژوهش، نواحی شمالی و کویری به دلیل وجود درصد بیشتری از فراوانی تیپ بدنی اندومورفیک مزومورفیک، احتمالاً در اوزان سنگین کشتی مستعدترند.

در این پژوهش، ویژگی های تکانش گری دروازه بانان فوتبال در سطوح مختلف مهارتی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، 30 دروازه بان از سطوح مختلف مهارتی با میانگین سنی 9/3±65/28 سال در این پژوهش شرکت کردند. نتایج نشان داد که ویژگی های تکانش گری در بین دروازه بانان سطوح مختلف مهارتی متفاوت است. این تفاوت ها در تکانش گری توجهی و حرکتی، از عامل های تکانش گری و خطای نوع اول و نوع دوم از آیتم های آزمون عملکرد مداوم به دست آمد. همچنین، تفاوت های مشاهده شده در تکانش گری تصمیم گیری از عامل های تکانش گری و زمان تشخیص از آیتم های آزمون عملکرد مداوم، از نظر آماری معنا دار نبود. بر اساس نتایج این پژوهش می توان عنوان کرد که تکانش گری یکی از مکانیسم های انطباقی اصلی عملکرد بازیکنان برای غلبه بر نیازهای تکلیف در پست دروازه بانی فوتبال با توجه به سطح مهارتی بازیکنان در کنار متغیرهای مرتبط دیگر است که می تواند در مباحث استعدادیابی مورد توجه قرار بگیرد.

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی ویژگی های تکانش گری بازیکنان پست های مختلف فوتبال با توجه به دیدگاه گرایش غالب بود. به این منظور 40 فوتبالیست از لیگ دسته یک کشور با میانگین سنی 9/3±65/28 سال در پست های مختلف فوتبال در این تحقیق شرکت کردند. برای اندازه گیری ویژگی های تکانش گری شرکت کننده ها از مقیاس تکانش گری بارت (BIS-11) و آزمون عملکرد مداوم (CPT) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که دروازه بانان و مدافعان نسبت به بازیکنان میانی و مهاجمان در متغیرهای شناختی و حرکتی از عامل های تکانش گری و تعداد تشخیص نادرست از آیتم های آزمون عملکرد مداوم، مقادیر بیشتری را به دست آوردند (389/0 Partial η2 = ، 228/0wilks Lambda ،001/0=P ،126/3 =(9,82)F). براساس نتایج این تحقیق می توان گفت تکانش گری یکی از تبیین کننده های اصلی گرایش بازیکنان به پست های مختلف فوتبال در کنار متغیرهای مرتبط دیگر است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی مشکلات استعدادیابی در رشتة فوتبال است. کلیه مربیان تیم های پایه فوتبال لیگ آسیا ویژن استان تهران در رده های نوجوانان، جوانان و امید جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 42 نفر انتخاب شد. به دلیل نبود پرسشنامه استاندارد در این زمینه، محقق با استفاده از نظر استادان تربیت بدنی و علوم ورزشی و مربیان رده های پایه تیم ملی فوتبال، پرسشنامه ای به صورت مقیاس پنج ارزشی لیکرت طراحی کرد، اعتبار صوری و محتوایی پرسشنامه را استادان تربیت بدنی و مربیان فوتبال تأیید کردند و ضریب پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ 86 صدم به دست آمد. پس از دریافت اطلاعات از آزمودنی ها، با استفاده از نرم افزارهای Excel و Spss از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون فریدمن) اطلاعات به منظور بررسی مشکلات استعدادیابی فوتبال تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که مهم ترین مشکلات استعدادیابی در فوتبال به ترتیب عبارتند از: کمبود امکانات مالی و مادی برای استعدادیابی فوتبال، نبود کمیته های تخصصی استعدادیابی در باشگاه ها، نداشتن برنامة اصولی برای استعدادیابی فوتبال، آشنا نبودن با روش های علمی استعدادیابی، و تربیت نکردن افراد متخصص در امر استعدادیابی توسط سازمان های مربوط.

در سال 1385 طرح ملی استعدادیابی ورزشی با رویکرد راهبردی در رشته دوومیدانی توسط کمیته استعدادیابی فدراسیون دوومیدانی تدوین و در سال 1387 به اجرا درآمد. از این رو تحقیق حاضر ضمن بررسی نتایج اجرای طرح ملی استعدادیابی به بیان موانع موفقیت و تداوم اجرای این طرح در ایران پرداخته است. روش تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل 52نفر از دست اندرکاران تدوین و اجرای طرح ملی استعدادیابی دوومیدانی ایران می باشد. نمونه گیری برابر جامعه آماری و بصورت تمام شمار بوده است. پس از تنظیم پرسشنامه، ابزار تحقیق بین 10نفر از متخصصین ورزشی توزیع گردید که روایی آن، مورد بازبینی و تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفاکرونباخ 81/0بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS(ver.18 از آزمون های کولموگراف اسمیرنوف، تی تک نمونه ای و همچنین از آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده گردید. نتایج نشان داد، سه مانع در بخش موانع ساختاری ازجمله عدم اعتقاد مدیران فدراسیون به فرایند استعدادیابی، سه مانع در بخش موانع تدوین طرح از جمله، توجه اندک تدوین کنندگان طرح به قابلیت اجرائی آن و پنج مانع در بخش موانع اجرای طرح از جمله، عدم تأمین منابع انسانی متخصص در سطح 0.05≥ α شناسایی گردید. برطبق نتایج تحقیق حاضر به ترتیب اولویت در بخش ساختاری، مانع ثبات اندک مدیریت در فدراسیون دوومیدانی، در بخش اجرای طرح، تعامل اندک با ورزش آموزشگاهی و در بخش تدوین طرح، گستردگی زیاد طرح بالاترین اهمیت را در خصوص عدم موفقیت و تداوم اجرای طرح ملی استعدادیابی دوومیدانی ایران داشته است.

هدف از این پژوهش، تدوین شاخص های استعدادیابی در رشته فوتبال می باشد. کلیه مربیان تیم های پایه فوتبال لیگ آسیا ویژن استان تهران در رده های نوجوانان، جوانان و امید جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند.نمونه آماری 42 نفر انتخاب شده است، یافته های پژوهش نشان می دهند که بین شاخص های معرفی شده برای استعدادیابی در فوتبال تفاوت معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج به دست آمده، مهم ترین شاخص برای استعدادیابی در فوتبال، شاخص مهارتی تکنیک انفرادی است و از میان زیر شاخص های مهارتی تکنیک انفرادی (پاس دادن)، مهارتی تاکتیک انفرادی (جاگیری مناسب)، آنتروپومتریک (قد) و جسمانی حرکتی(سرعت) مهم ترین شاخص ها برای استعدادیابی در فوتبال می باشند. و همچنین 10 شاخص برتر برای استعدادیابی فوتبال به ترتیب اهمیت عبارت هستند از: شاخص های کنترل توپ، پاس دادن، جاگیری مناسب، قد، پاس دادن و نفوذ کردن، جثه، سرعت، قدرت تصمیم گیری و انتخاب، حرکت بدون توپ و مسئولیت پذیری.

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ویژگیهای آنتروپومتری و انعطافپذیری مفصل ران در دختران نوجوان عضو مدارس فوتبال است. جامعه آماری این پژوهش را 120 نفر از دختران نوجوان مدارس فوتبال شهرستان مشهد تشکیل دادند. از درون جامعه آماری 40 نفر از دختران نوجوان با میانگین و انحراف 156 سانتیمتر بهعنوان آزمودنی /35 ± 4/ 51 کیلوگرم و قد 22 /62±6/ 13 ، وزن 51 /90±0/ استاندارد سن 84 شرکت کردند. متغیرهای آنتروپومتریکی شامل طول ساق پا، طول ران، محیط ساق، محیط ران، قطر زانو، پهنای لگن و ضخامت چربی زیرپوستی ستیغ خاصره، فوق خاصره، جلوی ران، وسط ساق پا و دامنه حرکتی تاشدن و بازشدن ران اندازهگیری شد. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون در مورد تحلیل آماری قرار گرفت. رابطه معکوس و معنیداری بین ضخامت چربی p≤0/ سطح معنیداری 05 زیرپوستی جلو ران و ضخامت چربی زیرپوستی وسط ساق پا با دامنه حرکتی تا شدن مفصل ران مشاهده شد. در حالی که رابطه مثبت و معنیداری بین پهنای لگن با دامنه حرکتی باز شدن مفصل ران مشاهده شد. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که ضخامت چربی زیرپوستی و پهنای لگن با انعطافپذیری مفصل ران رابطه دارد

ورزشهای مختلف به ورزشکارانی با ابعاد و اندازههای بدنی خاص نیاز دارند. نتایج برخی تحقیقات پیکرسنجی از ارتباط ویژگیهای تیپ بدن با عملکرد ورزشی، تشابه نوع پیکری بازیکنان جوان و بزرگسال یک رشته و ثبات تیپ بدنی در طول عمر حکایت دارد. با توجه به اینکه تیپ بدنی تحت تأثیر عوامل ژنتیکی است و از تمرین و تغذیه تأثیر اندکی میپذیرد، این شاخص میتواند در شناسایی افراد مستعد سودمند باشد. با توجه به نیافتن پژوهشی در خصوص نیمرخ تیپ بدنی نونهالان ایرانی، هدف تحقیق حاضر توصیف نیم رخ تیپ بدنی پسران 9 تا 13 ساله ایرانی استان های کشور در رشت ههای رزمی بود. تحقیق حاضر توصیفی 13 ساله است که در برنامههای - و از نوع میدانی است. نمونه آماری شامل 1726 نفر از نونهالان پسر 9 اوقات فراغت تابستانی سازمان ورزش بسیج در مراکز استان ها ثبت نام کرده بودند. براساس دستورالعمل متغیرهای منتخب پیکری اندازهگیری و تیپ بدنی به روش هیث-کارتر محاسبه گردید. نتایج نشان ،ISAK داد جزء اکتومورفی نونهالان پسر ایرانی 3,1 ، جزء مزومورفی 4,1 و جزء اندومورفی آ نها 3,1 بود. همچنین مشخص گردید که نونهالان پسر ایرانی به طور کلی تیپ بالانس مزومورف دارند. بر اساس مطالعات قبلی، در رشته کاراته تیپ بدنی نخبگان تیمهای مطرح دنیا از جمله آلمان اکتومورفیک-مزومورف بود؛ همچنین نوع پیکری نخبگان جهانی تکواندو نیز اکتومورفیک-مزومورف گزارش شده و در رشته جودو نیز تیپ بدنی نخبگان جهانی بالانس مزومورفی بود. طبق یافتههای تحقیق بهلحاظ تیپ بدنی، نونهالان استانهای ایلام، فارس، قزوین، قم، لرستان، خراسان رضوی و یزد از تیپ بدنی اکتومورفیک -مزومورف برخوردار بودند و استانهای مازندران، کرمان، کرمانشاه، کردستان، مرکزی، آذربایجا نشرقی، اهواز، بوشهر نیز از تیپ بدنی بالانس مزومورفی برخوردارند. در مجموع، نونهالان استان ایلام از بالاترین تطابق با ویژگی تیپ بدنی کاراتهکارهای نخبه برخوردار بودند و پس از آن نونهالان استانهای قم و قزوین قرار داشتند. همچنین بهلحاظ بیشترین تطابق با ویژگی تیپ بدنی تکواندوکاران نخبه، استانهای فارس، لرستان، خراسانرضوی و یزد از سطح انطباق بالاتری برخوردار بودند. در رشته جودو نیز استانهای مازندران و اهواز از بیشترین تطابق پیکری برخوردار بودند. به طورکلی، این اطلاعات میتواند زمینه مناسبی برای سیاست گذاری هدفمند بخش های اجرایی کشور در عرصه استعدادیابی و ورزش قهرمانی بهویژه در رشتههای پرمدال رزمی فراهم آورد. اگرچه نتایج آزمونهای پیکری بهویژه تیپ بدنی در استعدادیابی و تعیین قطبهای ورزشی کاربرد گسترده و قابل اعتنایی دارد، با توجه به اهمیت سایر فاکتورها نظیر جسمانی و روانی در موفقیت ورزشی انجام پژوهشهای بیشتر در این زمینه ضروری است

استعدادیابی موضوعی است که در دنیای ورزش اهمیت ویژه ای دارد. یکی از مراحل استعدادیابی، پرورش استعداد است. در پرورش استعداد، آموزش های مناسب به بازیکنان ارائه می شود تا استعدادهای خود را توسعه دهند و به سطوح برجسته و حرفه ای دست پیدا کنند. این فرایند به شکل ایده آل در یک محیط نظام مند صورت می گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی وضعیت محیط پرورش استعداد در ورزش هاکی استان مرکزی از دیدگاه ورزشکاران می باشد. جامعه آماری پژوهش را تمامی ورزشکاران هاکی استان مرکزی که به صورت منظم و پیوسته فعالیت ورزشی داشتند تشکیل دادند و تمامی آن ها به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه اقتباس شده از وانگ و همکاران (2011) بود (α=0/858). داده ها با استفاده از آزمون فریدمن تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که به ترتیب در محیط پرورش استعداد در ورزش هاکی، مؤلفه های پرورش بلندمدت، برقراری ارتباط، شبکه های حمایتی، اصول پرورش بلندمدت، آمادگی کیفی، حمایت مالی، محیط حمایتی تلاش برانگیز و درک ورزشکار مورد توجه می باشند. بر این اساس، پیشنهاد می شود مؤلفه هایی که بیشتر موردتوجه هستند همچنان مدنظر قرار گیرند و برای مؤلفه هایی که توجه کمتری به آن ها شده است تدابیر و اقدامات لازم اندیشیده شود.