فاطمه پژوهان

مقدمه: هدف از این پژوهش، ارائه مدل پویای مدیریت استعداد برای سیاستگذاری آینده نگارانه در وزارت ورزش و جوانان است. بدین منظور با استفاده از روش پویایی شناسی سیستم ها، ابتدا متغیرهای مربوط شناسایی و در ادامه با ساخت حلقه های علی و معلولی، مدل حالت- جریان پژوهش ارائه شده است.روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش، مدیران و استادان خبره و متخصص در حوزه مدیریت استعداد بودند که 12 نفر از آنها به صورت هدفمند بر اساس روش گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری به عنوان نمونه انتخاب شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ونسیم صورت گرفت.یافته ها: طبق نتایج سیاست هایی برای پیاده سازی مؤثر فرایند مدیریت استعداد شامل شناسایی و جذب، توسعه و حفظ استعدادها ارائه شد و در نهایت الگوی مدیریت استعداد برای وزارت ورزش و جوانان طراحی و تدوین گردید.نتیجه گیری: این پژوهش، یک نظام پشتیبان تصمیم گیری در زمینه مدیریت استعداد ارائه می کند؛ به گونه ای که با اعمال سیاست های مختلف در این سیستم و مقایسه آثار آن، بهترین سیاست اتخاذ می شود که بر اساس رویکرد پویایی سیستم می توان از آن برای نشان دادن آثار بلندمدت تصمیمات مدیران بر کل سیستم مدیریت استعداد و همچنین، اصلاح مدل ذهنی آنها استفاده کرد.

با توجه به خلأ موجود الگویی جامع در سازمان های کشور و به تبع آن وزارت ورزش و جوانان به منظور استفاده از استعدادها و توان مجموعه منابع انسانی موجود و برنامه ریزی برای تحقق رسیدن به آن ها نیاز به بررسی و پژوهش است. لذا، هدف از این پژوهش، شناسایی حلقه های علی و معلولی مدیریت استعداد در وزارت ورزش و جوانان بر اساس پویایی سیستم بود. بدین منظور با استفاده از روش اکتشافی، داده های کیفی لازم از طریق مصاحبه گردآوری شدند و برای تحلیل بر پایه رویکرد سیستمی و برهم کنش های بین مؤلفه ها و زیرسیستم های مدیریت استعداد مورد استفاده قرار گرفتند. مشارکت کنندگان پژوهش مدیران و اساتید خبره و متخصص در حوزه مدیریت استعداد بودند که 12 نفر از آن ها به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ونسیم صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که سیستم مدیریت استعداد دارای زیرسیستم های اصلی شناسایی، جذب، توسعه و حفظ استعدادها می باشد. درواقع این چهار زیرسیستم تحت سیاست گذاری های سیستم مدیریت استعداد قرار دارند؛ به عبارت دیگر، سیاست های بخش مدیریت استعداد به عنوان درونداد این زیرسیستم ها عمل می کند. همچنین، حلقه های علی و معلولی به دست آمده از زیرسیستم های چندگانه مدیریت استعداد، متغیرهای اثرگذار و نحوه تعاملات آن ها بر روی یکدیگر را ترسیم و به عنوان مبنایی جهت راهکار ارائه می دهد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل جامعه شناختی عوامل مؤثر بر گرایش جوانان به مدیریت بدن است. روش پژوهش توصیفی از نوع تحلیلی و ازلحاظ هدف، کاربردی بود که به روش میدانی اجرا شد. جامعه آماری همه دختران و پسران 18-16 سال شهر اصفهان بودند که در 6 ماه اول سال 1397 در 470 باشگاه دولتی و خصوصی فعال در حوزه بدنسازی، پرورش اندام و ایروبیک شرکت کرده بودند که با توجه به وجودنداشتن آمار دقیق از تعداد آنها، براساس جدول کرجسی و مورگان (1970) برای جامعه نامعلوم، تعداد 384 نفر به منزله نمونه پژوهش به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسش نامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن ضمن بررسی دقیق متون و ادبیات پژوهش، پس از نظرخواهی از استادان و متخصصان (10 نفر) تأیید و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (86/0) محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و روش های آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم) استفاده شد. نتایج نشان دادند مهم ترین عوامل مؤثر بر گرایش جوانان به مدیریت بدن، به ترتیب شامل فرهنگ عمومی بین جوانان (84/0)، پذیرش اجتماعی و گروه دوستان و همسالان (81/0)، تبلیغات ماهواره ها و رسانه ها (79/0)، گروه های مرجع (72/0)، نارضایتی از بدن (71/0)، عوامل اقتصادی (62/0) و سرمایه فرهنگی (41/0) است.

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل معادلات ساختاری اعتماد بین فردی و رفتار سیاسی با اثربخشی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان های همدان و کرمانشاه بود. روش تحقیق، پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان که تعداد آنها 168 نفر بود. نمونه پژوهش کل شمار بود که در نهایت 152 پرسشنامه بازگشت داده شد. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه اعتماد بین فردی کوک و وال (1980)، پرسشنامه رفتار سیاسی دوبرین (1987) و پرسشنامه اثربخشی مقیمی (1388) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط 10 تن از اساتید مدیریت ورزشی تأیید گردید. پایایی پرسشنامه های تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های اعتماد بین فردی، رفتار سیاسی و اثربخشی به ترتیب (80/0، 79/0 و 83/0) به دست آمد. از آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. میزان شاخص های93/0=GFI، 91/0=AGFI، 95/0=NFI، 97/0=CFI و 033/0= RMSEAنشان دهنده برازش مدل ساختاری بودند. نتایج نشان داد، مؤلقه رفتار سیاسی با ضریب بتای (47/0) پیش بینی کننده قوی تری نسبت به اعتماد بین فردی با ضریب بتای (39/0) برای اثربخشی است. یعنی اعتماد بین فردی و رفتار سیاسی در محیط کار منجر به اثربخشی بیشتر در کارکنان می شوند.