مدیریت ورزش

مطالعه زبان، متن و گفتمان در قلمروهای خُرد، بومی و موضعی یکی از جریان های پژوهشی تأکید شده از سوی جدیدترین پارادایم استراتژی پژوهی، یعنی «استراتژی به منزله عمل» است. مطالعه انتقادی پیش رو با استفاده از پژوهش کیفی و با اتکا بر فلسفه ساخت گرایی اجتماعی به دنبال استخراج «چیستی» و «چرایی» الگوی حاکم بر تصمیم های مدیران ورزش ایران از درون متن مدیریت ورزش ایران است. در این راستا با کمک نرم افزار تحلیل اکتشافی اطلس.تی از روش تحلیل داده بنیاد و کدگذاری های مبتنی بر رویکرد استقرایی بهره گرفته می شود. نتایج از درون 12 مصاحبه میدانی نیمه ساختاریافته و 19 سند دست دوم به دست می آیند و نمونه ها از ترکیبی از نمونه گیری های هدف مند، گلوله برفی، در دسترس و نظری حاصل می شوند. در نهایت مشخص می شود که شرایط علّیِ «عدم اطمینان مدیریتی، عدم اطمینان اقتصادی، عدم اطمینان ناشی از ابهام در جهت گیری ها و عدم اطمینان ناشی از سیاست زدگی مدیریت» در کنار شرایط مداخله گرِ «موفقیت های گذشته مدیران، سابقه مدیریتی آن ها، میزان اضطراب گریزی شخصیتی شان، ساختار قدرت و نقش رسانه» پدیدارِ «گفتمان اطمینان طلبی» را در بستر «نزدیک بینی ذینفعان و عدم استقلال طلبی» شکل می دهند. عناصر ذکر شده در کنار هم «استراتژی مشروعیت بخشی» و پیامدهای تصمیماتی گرایش به «علم، ائتلاف ، اخلاق، ترویج و انطباق» را می سازند.

برنامه ریزی استراتژیک نوعی برنامه ریزی است که به بررسی عوامل محیط درونی و بیرونی سازمان با استفاده از تحلیل سوات می پردازد. هدف از انجام این تحقیق بررسی استراتژی و راهبرد های مدیریت ورزش کشور به روش سوات از دیدگاه مدیران ورزش بود. جامعه آماری تحقیق را تمامی مدیران ستادی، معاونین آنها و مدیران میانی و عملیاتی وزارت ورزش و جوانان تشکیل می دادند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تعیین اعتبار صوری به متخصصان مربوط ارائه گردید (14 نفر) و پس از جمع آوری نظرات به تصحیح موارد اشاره شده توسط متخصصان پرداخته شد. پایایی پرسشنامه بوسیله روش آماری آلفای کرونباخ 92/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل آماری یافته ها از آمار توصیفی، آزمون کولموگوروف اسمیرنوف و آزمون تی وابسته استفاده شد. یافته ها نشان داد بهره گیری از نظرات متخصصان در پیش بینی ها و دسترسی به خبرگان و متخصصان ورزشی در سازمان های ورزشی به عنوان نقاط قوت و معیارهای دقیق پیش بینی در بخش مدیریت ورزش کشور، وضعیت حضور زنان در مدیریت ورزش کشور، نحوه انجام بازاریابی ورزشی در بین مدیران ورزشی و بهره گیری از جایگاه سازمانی برای برنامه ریزی ها به عنوان نقاط ضعف می باشند. طرح جامع ورزش کشور، رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات، خصوصی سازی، تحقیقات در زمینه مدیریت ورزش و فراوانی جمعیت جوان، به عنوان فرصت و درگیر بودن نظام مدیریت دولتی در ورزش، تعدد سازمان های سیاست گذار و وابستگی مدیران باشگاهی کشور به عنوان تهدیدهای مدیریت ورزش کشور شناخته شدند.

هدف این تحقیق مدلسازی عوامل مؤثّر بر ایجاد تبعیض جنسیّتی در مدیریّت ورزش کشور از دیدگاه کارکنان اداراه ورزش و جوانان استان یزد بود. این تحقیق به لحاظ نحوهی گردآوری دادهها توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد، همچنین از لحاظ ماهیّت و هدف اجرا کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیّه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان یزد بودند، که تعداد آنها 251 نفر در سال 1398 بود، با توجّه به محدود بودن تعداد جامعه به منظور مدلسازی مورد نظر در پژوهش، تعداد کلّ جامعه به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه ی محقّق ساخته بود که روایی صوری آن توسط 8 تن از اساتید صاحب نظر و روایی سازه آن توسط تحلیل عاملی تأییدی و پایایی آن از طریق روش آلفای کرونباخ 0.85 تأیید گردید. براساس نتایج آزمون مدل تحقیق به ترتیب عوامل اجتماعی، فرهنگی، سیّاسی و قانونی، سازمانی، شخصیّتی و فردی در ایجاد تبعیض جنسیّتی در سازمان های ورزشی مؤثّر می باشند. در انتخاب مدیران ارشد در سازمان های ورزشی باید انتخاب براساس توانایی و کارایی افراد، در اولویّت قرار داشته باشد.

سیاست و ورزش رابطه پیچیده ای دارند و در ایران این موضوع بنابه دلایل مختلف اهمیتی دوچندان یافته است. بر این اساس تلاش شده تا الگوی رفتار سیاسی مدیران ورزشی ایران مورد تحلیل واقع شود. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران ورزش ایران در سال 99-1398 می باشند. جهت سنجش متغیرهای پژوهش از دو پرسشنامه رفتار سیاسی و تصمیم گیری راهبردی استفاده شده است. نتایج نشان داد ساختار رفتار سیاسی بر تصمیم گیری راهبردی تأثیرگذار نیست. با توجه به این نتیجه؛ ابعاد رفتار سازمانی که شامل رفتارهای غیراصولی با همکاران، رفتارهای خودخدمتی در سازمان، استفاده از گروه حامیان برای خود، مورد ستایش قرار گرفتن، ایجاد گروه قدرتمند در سازمان، رفت وآمد با افراد قدرتمند در سازمان و لزوم رعایت الزامات اخلاقی می باشد؛ با رفتار سیاسی همخوانی دارد. اما استفاده از پایگاه اطلاعات برای استفاده سیاسی در سازمان تأیید نگردید.

مقدمه: کیفیت خدمات داخلی موضوع جدیدی در ادبیات مدیریت و رهبری است که پژوهش های محدودی در مورد آن و عوامل اثرگذار بر آن، انجام شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر توانمندسازی روان شناختی بر کیفیت خدمات داخلی در کارکنان زن وزارت ورزش و جوانان بود. روش شناسی: روش پژوهش حاضر، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان زن حوزه ستادی وزارت ورزش و جوانان بود که تعداد 232 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه تعدیل شده ی توانمندسازی روان-شناختی اسپریتزر (1995) با پنج بعد (احساس شایستگی، استقلال، تاثیر، معنی دار بودن و اعتماد) و پرسش نامه کیفیت خدمات داخلی دی ژی (2005) با سه بعد (سطح فردی، واحدی و سازمانی) بود. داده ها از طریق روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس تحلیل شد. یافته ها: تحلیل های مدل سازی معادلات ساختاری، برازندگی الگوی پیشنهادی را تایید کرد. نتایج حاکی از تاثیر مثبت احساس اعتماد (14/0)، شایستگی (57/0) بر کیفیت خدمات داخلی سطح فردی بود. احساس معنی دار بودن شغل (16/0) و تاثیر (41/0) بر کیفیت خدمات داخلی سطح واحدی تاثیر مثبت داشت و هم چنین تاثیر احساس استقلال (24/0)، اعتماد (22/0)، شایستگی (13/0-)، معنی دار بودن شغل (17/0) و تاثیر (20/0) بر کیفیت خدمات داخلی سطح سازمانی مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، یکی از روش های ترغیب کارکنان زن برای درگیری در رفتارهای فرانقش و ارائه خدمات داخلی با کیفیت بالا، توانمندسازی روانشناختی است.

مقدمه: هدف این پژوهش طراحی مدل مدیریت استعداد در ورزش ایران بود. روش پژوهش: روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی و جامعه آماری شامل مدیران ورزش، متخصصان دانشگاهی، مربیان و ورزشکاران بود که تعداد 112 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود و روایی ابزار پژوهش، توسط نظر کارشناسان و نرم افزار پی،ال،اس ارزیابی شد. همچنین از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، خی دو و روش مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار پی،ال،اس نسخه (3.2.8) برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد در مدل مدیریت استعدادهای ورزشی عوامل اثرگذار را می توان در چهار لایه و سه مرحله کشف و شناسایی، انتخاب و توسعه استعداد بررسی کرد. لایه ها شامل شاخص های استعدادیابی، مدیریت و ساختار، ذینفعان و محیط کلان می باشد. در مدیریت و ساختار چهار بعد الزامات، منابع، فرصت ها و اهداف در سه مرحله شناسایی شدند. در لایه ذینفعان و محیط کلان در مرحله کشف تاثیرگذاری 14 ذینفع و 7 مولفه محیطی، در مرحله انتخاب تاثیرگذاری 5 ذینفع و 1 مولفه محیطی و در مرحله توسعه تاثیرگذاری 12 ذینفع و 15 مولفه محیطی شناسایی شدند. نتیجه گیری: بنابراین بر اساس مدل نهایی پژوهش می توان اظهار داشت که مدیریت استعداد می بایست در یک چارچوب جامع و در یک بستر اکولوژیک بررسی شود.