درخت حوزه‌های تخصصی

ماده 336 قانون مجازات اسلامی، در صورت وقوع تصادم بین دو وسیله نقلیه، هر دو را ضامن دانسته و در این حکم تفاوتی بین حالتی که هر دو وسیله مقصر بوده یا غیر مقصر باشند، قائل نشده است ولی در ذیل ماده تاکید گردیده که در صورت مقصر بودن یکی از وسایل نقلیه و بی تقصیر بودن دیگری، فقط راننده مقصر ضامن است. متاسفانه برخی از حقوقدانان با تفسیر نادرست از ماده مذکور، برآنند که در تصادم بین دو وسیله نقلیه که یکی مقصر و دیگری فاقد تقصیر باشد، باز هر دو ضامن هستند. در این مقاله با تبیین مبانی فقهی این حکم، تلاش گردیده تا تفسیری منطبق تر با مبانی فقهی و حقوقی قاعده مذکور ارائه شود.

زمینه و هدف: این تحقیق به نقش تعاملات اجتماعی پلیس راهنمایی و رانندگی (راهور) در رعایت قوانین و مقررات راهنمایی از سوی رانندگان در راستای برنامه های کلان جامعه محوری پلیس و بهره گیری از تعامل مردم در رعایت قوانین راهور صورت گرفته است. این تحقیق که از نظریات جامعه شناسی و روان شناسی استفاده کرده است، بر این اصل استوار است که به میزان افزایش تعامل پلیس با رانندگان، آنها نیز ارتباطات خود را با پلیس افزایش داده و به قوانین راهور احترام می گذارند.مواد و روش ها: نوع پژوهش کاربردی و روش آن پیمایشی است. فرضیات تحقیق نیز در پرتو مبانی نظری و تجربی تدوین و فرموله شده و مشتمل بر 5 فرضیه (تعاملات اجتماعی، برقراری ارتباط با مردم، ابزار خشونت، توجه به خواسته مردم، و استفاده از نظام تشویق و تنبیه) است. جامعه آماری تحقیق در دو بخش کارکنان راهور ناجا در محدوده شهرک آزمایش و رانندگان 5 منطقه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران بزرگ را تشکیل می دهند. حجم نمونه آماری 250 نفر با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای برای کارکنان راهور و نمونه گیری تصادفی ساده برای رانندگان انجام گرفته است.یافته ها: مبنی بر این که هر چه تعامل اجتماعی پلیس و نگرش پلیس راهور نسبت به برقراری ارتباط با مردم بیشتر شده و پلیس راهور از ابزارهای خشونت کمتر استفاده نماید و توجه بیشتری به خواسته های مردم داشته باشد مردم نیز به قوانین راهور پایبندتر شده و نظام تشویق و تنبیه در میان کارکنان راهور می تواند در افزایش تعاملات اجتماعی آنان و پایبندی مردم به قوانین راهنمایی موثر باشد.

براساس مطالعات اخیر، در حدود 70 درصد از عوامل مؤثر در تصادفات جاده ای، وابسته به خطاهای انسانی مخصوصاً مشکلات جسمی و فشارهای روحی است. این مسئله نشان می دهد که اعمال برخی محدودیت ها به منظور کنترل چنین موقعیت هایی ضروری است. بنابراین، اجبار در داشتن کارت سلامت رانندگان به عنوان یکی از مفاد مهم در آیین نامه حمل و نقل کالا و مسافر تعریف شده است. هدف از ارائه این مقاله، تمرکز بر وضعیت موجود تست های سلامت رانندگان در ایران و مقایسه آن با نتایج به دست آمده در ایالت متحده می باشداجزیه و تحلیل اطلاعات نشان می دهد که، می توان به اهمیت سلامت رانندگان در ایمنی جاده ها پی برد.

هدف این پژوهش، بررسی رابطه سلامت روانی و پرخاشگری و شخصیت نوع A؛ عادات رانندگی می باشد. از 110راننده مرد حادثه دیده مقصر شهر رشت خواسته شد تا پرسشنامه های رفتار رانندگی منچستر، شخصیت تیپ A، پرخاشگری اهواز و سلامت عمومی را تکمیل کنند، داده های به دست آمده با آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین سلامت روانی، پرخاشگری، تیپ شخصیتی و عادات رانندگی رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام نشان داد که متغیرهای پرخاشگری و سلامت روان توانسته اند رفتار خطرناک رانندگی آزمودنی ها را پیش بینی کند. در عین حال تیپ A شخصیتی نتوانست رفتار رانندگی خطرناک را پیش بینی کند.

با توجه به تولید و توزیع گسترده اکستازی و روند رو به افزایش مصرف آن و آثار خطرناک مصرف هنگام رانندگی و همچنین تناقض و تشتت آرا در خصوص پیامدهای زیانبار آن و کاستی های تحقیقات گذشته در این مقاله به بررسی تاثیر اکستازی و بروز رفتارهای پرخطر رانندگی به روش مروری از نوع تشریحی می پردازیم. در سال های گذشته مصرف اکستازی مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته و نظرات مختلفی در این باره ارائه شده است. با کاربرد واژه های کلیدی در اینترنت و سایت های مرتبط و استفاده از مجلات تخصصی این رشته، جست وجوی مقالات و پژوهش ها انجام شد و در نهایت تعداد 25 منبع واجد شرایط انتخاب و ضمن نقد و بررسی این مطالعات به تاثیر اکستازی خصوصاً در بروز رفتارهای پر خطر رانندگی اقدام شد. اکستازی خطرات بیشماری از قبیل تحریک سیستم اعصاب مرکزی، احساس خواب آلودگی و بی توجهی فرد نسبت به محیط، توهم، تشنج، افزایش ضربان قلب و فشار خون و در نهایت سکته قلبی را به همراه دارد و به نظر می رسد رانندگی بعد از مصرف سبب کاهش هوشیاری، توهم و اعتماد به تفس کاذب و رفتارهای پر خطر در هنگام رانندگی شود و سلامت فرد و سایر افراد جامعه را به خطر بیندازد.

در شرایطی که تقاضای جا به جایی مسافر یک سیستم حمل و نقل همگانی به ظرفیت آن برسد، سیاست گذاران با راه حل های مختلف افزایش عرضه و مدیریت تقاضا مواجه می شوند. در چنین مواردی ساده ترین راه، افزایش عرضه و به تبع آن افزایش ظرفیت سیستم است که به صورت تزریق ناوگان به سیستم انجام می شود. در شرایطی که ظرفیت سیستم به سبب محدودیت هایی چون عدم امکان کاهش سرفاصله، قابل افزایش نباشد، بر حسب بودجه در اختیار، تغییر تکنولوژی حمل و نقل، استفاده از سیستم های کمکی یا راهکارهای مدیریت تقاضای حمل و نقل پیشنهاد می شود. به دلیل هزینه باالای ارتقای تکنولوژی حمل و نقل در کریدورهای حمل و نقل مسافر و در شرایط کمبود بودجه، راهکار استفاده از سیستم های کمکی تا زمان ارتقای سیستم حمل و نقل همگانی، غالبا به عنوان یک راهکار کوتاه مدت مطرح می شود. در چنین شرایطی به منظور عملکرد بهینه سیستم، تعداد ناوگان سیستم کمکی باید با توجه به معیارهایی چون هزینه سرمایه گذاری اولیه و نسبت هزینه تعمیر و نگهداری دو سیستم برآورد شود. هدف از این مقاله، ارتقای عملکرد سیستم های حمل و نقل همگانی و ضرورت پرداختن به سیستم های حمل و نقل همگانی و، نقش اساسی این سیستم ها در جا به جایی مسافر در شبکه حمل و نقل است. همچنین با توجه سهم قابل توجه سیستم های حمل و نقل همگانی در جا به جایی، به تعادل رساندن شاخص های عرضه و تقاضا با بهره گیری از یک سیستم کمکی در شرایطی که هم از لحاظ هزینه و هم از لحاظ زمان و هم از لحاظ فنی محدودیت هایی وجود دارد از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مقاله پس از بیان کلیاتی از ساختار شاخص ها و شاخص های عرضه و تقاضا در قالب مطالعه موردی (بررسی وضعیت اتوبوس برقی تهران ) و به منظور ایجاد تعادل در شاخص های عرضه و تقاضا، سیستم حمل و نقل کمکی پیشنهاد شده است. سپس روش محاسبه تعداد ناوگان موردنیاز سیستم کمکی برای شبکه اتوبوس برقی ارایه شده است. شبکه اتوبوس برقی تهران به دلیل محدودیت های تعداد کلی ناوگان و تامین انرژی ناوگان در قطعات مسیر دارای ظرفیتی محدود است. هر چند احداث خطوط مترو به عنوان تکنولوژی برتر حمل و نقل در دستور کار گردانندگان سیستم قرار دارد ولی به سبب مشکلات هزینه ای و طولانی بودن زمان احداث آن در حال حاضر استفاده از سیستم اتوبوس دیزلی در کنار خطوط اتوبوس برقی به عنوان راهکار در نظر گرفته شده است. روش ارایه شده در این مقاله، برآورد تعداد ناوگان اتوبوس های دیزلی به منظور به تعادل رساندن شاخص عرضه و تقاضا برای شبکه اتوبوس برقی را امکانپذیر می سازد.

زمینه و هدف: یکی از خطراتی که امروزه در سراسر جهان جان انسان ها را تهدید می کند و موجب آسیب ها و خسارت های غیرقابل جبران می شود، تصادفات جاده ای است. بررسی های به عمل آمده در زمینه فعالیت های ایمنی در کشورهای موفق جهان این موضوع را روشن می سازد که می توان با به کارگیری روش های علمی و اهمیت دادن به موضوع ایمنی در حمل و نقل جاده ای بخش قابل توجهی از این سوانح جاده ای را کاهش داد.مواد و روش ها: روش بررسی در این پژوهش، تلفیقی از روش های توصیفی، تطبیقی و تحلیلی است. در این زمینه تعداد کل تصادفات واقع شده در محورهای مواصلاتی استان قزوین از فروردین سال 6831 تا فروردین سال 8831 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته ها: با توجه به نرخ بالای سوانح جاده ای و همچنین وسعت و پراکندگی محورهای استان قزوین، با اجرای شیوه مدیریتی جدید برای کاهش تصادفات و ارتقاء ایمنی از طریق اتخاذ سیاست تقسیم جاده ها به قطعه و زیرقطعه، گام های مؤثری در جهت بهبود سیستم ایمنی شبکه راه های استان برداشته شد.نتایج: نتایج در دو سطح سازمانی و فراسازمانی عبارت اند از:1- ارایه الگوی عملکردی بر مبنای قطعه و زیرقطعه به سایر نهادهای درگیر در سوانح جاده ای مانند اداره راه، امداد و نجات، بهداشت و درمان و غیره؛2- چیدمان صحیح نیروها در مکان ها و زمان های مساله دار و استفاده بهینه از امکانات موجود در سطح جاده ها به طوری که موجب حضور محسوس و موثر پلیس شود؛3- اصلاح الگوی مصرف در منابع انسانی و... که باعث افزایش بهره وری و ارتقاء راندمان مجموعه مورد نظر و همچنین تقویت روحیه پاسخگویی نیروها شود؛ 4- در نهایت می توان به کاهش آمار تصادفات مرگبار و خسارت های ناشی از آن و کسب مقام اول پلیس راه استان در طرح نوروزی 88 اشاره نمود.

با توجه به گسترش شهرها، امروزه حمل و نقل شهری از اهمیت و در عین حال پیچیدگی های خاص و فراوانی برخوردار شده است. تحقیقاتی که تاکنون در این زمینه صورت پذیرفته، هر یک به برخی از زوایای مساله حمل و نقل توجه کرده و سعی در بهبود و بهینه سازی آنها داشته اند.این تحقیق با هدف بهینه سازی شبکه حمل و نقل شرکت اتوبوس رانی شهری طراحی شده است. به این منظور، ابتدا مساله بر اساس معیارهای مهم زمان، هزینه، کیفیت حمل و جا به جایی مسافر تبیین شده و سپس به دلیل تعدد و تضاد میان اهداف مساله، مدل برنامه ریزی آرمانی از نوع لکسیکوگرافیک جهت بهینه سازی سیستم حمل و نقل اتوبوس رانی شهری فرموله شده است. جهت تشریح مدل از داده های اتوبوس رانی شهری اردبیل و حومه بهره گرفته شده است. مدل یادشده توسط برنامه بهینه سازی به اجرا درآمده است.نتایج بررسی ها بیانگر آن است که بهره گیری از این گونه مدل ها در برنامه ریزی سیستم های حمل و نقل به خصوص حمل و نقل عمومی شهری (نظیر اتوبوس رانی) می تواند موجبات بهبود موثر در عملکرد این گونه سیستم ها و در نهایت رضایت مسافران را مهیا کند.

این مقاله به بررسی مسأله زمانبندی در یک زنجیره تأمین 3 مرحله ای می پردازد. مرحله اول شامل تأمین‌کنندگان، مرحله دوم شامل ناوگان حمل‌ونقل کالاها و مرحله سوم شامل یک شرکت سازنده محصولات نهایی است. ناوگان حمل‌ونقل شامل چندین وسیله نقلیه می شود که دارای سرعتها و ظرفیتهای متفاوت برای حمل کالا هستند. هدف، تخصیص کارها به تأمین کنندگان و وسائط نقلیه به نحوی است که کارها زودتر تحویل شرکت سازنده شوند. نشان داده می شود که پیچیدگی این مسأله از نوع NP-hard است و در نتیجه استفاده از روشهای دقیق برای حل مسأله در زمان معقول امکان پذیر نیست. برای حل این مسأله یک الگوریتم ژنتیک که در اینجا الگوریتم ژنتیک پویا نامیده شده است و دارای کروموزومهایی با ساختار متغیر است ارایه می شود. از آنجا که این مسأله تاکنون در ادبیات موضوع مورد بررسی قرار نگرفته است، مبنای مناسبی جهت ارزیابی الگوریتم ژنتیک ارایه شده وجود ندارد. بنابراین الگوریتم ژنتیک ارایه شده با روش جستجوی تصادفی (Random Search) مقایسه شده است. همچنین الگوریتم ژنتیک ارایه شده در یک حالت خاص با روش مربوط به نزدیک‌ترین مسأله در ادبیات موضوع مقایسه شده است. نتایج، نشان از برتری الگوریتم ژنتیک پویا در هر دو مقایسه انجام شده دارد.

روال کلی در انتخاب نوع تحقیقات آن است که برای بررسی مسایل با پارامترهای قابل اندازه گیری از روش های تحقیقات کمی استفاده می شود. حمل ونقل و ترافیک در علم مهندسی دارای پارامترهای قابل اندازه گیری هستند و از این روست که عموماً برای تحقیقات مرتبط در این حوزه از روش های کمی استفاده می شود. در سالیان اخیر استفاده از روش های تلفیقی در مطالعات علمی فراگیر شده است که در این مقاله کاربردهای روش های تحقیقات کیفی و تلفیقی در مطالعات حمل ونقل مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله نشان داده شده است که موضوع حمل ونقل و ترافیک علاوه بر دارا بودن پارامترهای قابل اندازه گیری با ارقام و اعداد بیان می شوند، دارای پارامترهای کیفی نیز است که استفاده از آنها در سالیان اخیر رواج یافته است. همچنین نشان داده شده است که در مواردی تصمیم گیری از طریق روش های تحقیقات کیفی در مطالعات حمل ونقل و ترافیک نتایج مطلوب تری را ارایه کرده است و علاوه براین مواردی که مرتبط با حوزه های اجتماعی در حمل ونقل عمومی شهری می شود، استفاده از پارامترهای کیفی و انجام تحقیقات کیفی اجتناب ناپذیر می کند.

تحقیق حاضر به منظور بررسی و مقایسه ویژگی های شخصیتی رانندگان متخلف و رانندگان عادی اجرا شده است. برای بررسی ویژگی های شخصیتی این دو گروه، نمونه ای به تعداد 200 نفر (از هر گروه 100 نفر) انتخاب شده اند. روش نمونه گیری گروه اول به طور سرشماری (رانندگانی که خودرو آنها در منطقه 2 راهنمایی و رانندگی متوقف شده بود) و برای گروه دوم به صورت تصادفی است که ویژگی های شخصیتی آنها از طریق آزمون شخصیتی MMPI مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد رانندگان متخلف از نظر علائم شخصیتی با رانندگان عادی متفاوت هستند به طوری که در مقیاس های خود بیمارانگاری (Hs) ، افسردگی (D) ، انحراف روانی- اجتماعی (Pd) ، پارانویا (Pa) ، ضعف روانی (Pt) ، اسکیزوفرنی (Sc) و مانیا (Ma) میانگین علائم رانندگان متخلف از گروه عادی بالاتر و این تفاوت از نظر آماری معنی دار است اما تنها در مقیاس هیستری (Hy) بین این دو گروه تفاوت معناداری یافت نشد. یافته های حاضر با اکثر تحقیقات قبلی همخوانی داشته زیرا بر حسب نظر محققان عامل انسانی به ویژه ویژگی های شخصیتی می تواند در رفتار های ترافیک نقش عمده ای داشته باشد. بدین لحاظ در پایان تحقیق پیشنهادهایی ارائه شده است که با به کارگیری آن می توان پیامدهای مثبتی را برای مسئله ترافیک و رانندگی در کشور انتظار داشت.

بیش از نصف مساحت کشور در مناطق خشک و در معرض بیابان زایی و طوفان ماسه قرار دارد و همه ساله بروز طوفان ماسه باعث خطراتی چون ازبین رفتن زمین های کشاورزی، شیوع بیماری ها، صدمه به تاسیسات راه و ساختمان، تخریب تاسیسات و تجهیزات زیربنایی و آسیب های زیست محیطی در شهرها و روستاها می گردد. طوفان ماسه در مناطق خشک و نیمه خشک کشور، مشکلاتی را برای رانندگان در طول راه های ارتباطی ایجاد می کند و هرساله باعث تصادفات و ترافیک های زنجیره ای می شود. از راه های ارتباطی بسیارمهمی که شمال کشور را به جنوب متصل می سازد، جاده تهران- بندرعباس است که محور یزد – اردکان در وسط ایران و به عنوان قلب این محور، به طور متوسط سالیانه با 5 طوفان بزرگ مواجه است. به منظور حفظ و ایجاد آمادگی و افزایش توان مدیریتی دستگاه-های اجرایی عضو ستاد حوادث غیرمترقبه استان جهت مقابله با بحران طوفان ماسه به خصوص، در محور یزد- اردکان این مقاله تهیه شده است. روش تحقیق تلفیقی از روش های کتابخانه ای و میدانی است. در این راستا، فعالیت هر یک از دستگاه های اجرایی دخیل در امر مدیریت بحران طوفان ماسه در محور یزد – اردکان مشخص شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که با هماهنگی لازم میان دستگاه های اجرایی و ایجاد سامانه فرماندهی بحران، امکان مدیریت و مقابله با بحران طوفان ماسه در محور یزد – اردکان وجود دارد.

تابلوهای اطلاع رسانی جاده ها، وظیفه تعیین جهت و آدرس دهی به موقع به رانندگان به منظور هدایت حرکت به سمت مسیر مورد نظر را به عهده دارند که این فرآیند باید به طور کامل، دقیق و در کوتاه ترین زمان ممکن انجام شود. بدین منظور اندازه و فونت نوشتار روی تابلو باید متناسب با محل نصب تابلو و سرعت حرکت خودروها در مکان نصب تابلو باشد. این مقاله مدل اندازه گیری فرآیند خواندن نوشتار فارسی را ارائه می کند. در این مدلسازی از یک دوربین عکسبرداری که مشخصات فنی آن با قدرت خوانایی چشم یک انسان با قدرت دید عادی همسان است، استفاده شده است. در فرآیند شبیه سازی با اندازه گیری ارتفاع حرف «الف»یک تابلو در فواصل مختلف از آن، مدلی ارائه شده و جهت تکرارپذیری برای چند تابلو به کار رفته است. در این تحقیق، تمامی مراحلی که یک راننده طی می کند تا یک تابلو در ذهن پردازش شود و مدتی که هر مرحله پردازش نیاز دارد، مدلسازی و سعی شده است فرآیند خواندن تابلو را که یک روند کیفی است به روندی کمی تبدیل کند.

شهرهای بسیار بزرگ که بخش عمده ای از جمعیت و فعالیت های اقتصادی کشورها در آنها متمرکز شده است و اغلب پایتخت های این کشورها هستند، نخست شهر نامیده می شوند. در مدل های ایستا ، نخست شهری بیشتر یا کمتر از حد باعث تخصیص ناکارایی منابع و کاهش بهره وری و تولید می شود. نخست شهری ، توسط حاکمیت و دولت ملی کشورها که عمدتاً در نخست شهرها مستقر هستند، تشویق می شود . زیرساخت های حمل و نقل (آماده کردن این زیرساخت ها از وظایف دولت است) ، تاثیر زیادی بر نخست شهری دارند ، بنابراین ، تاثیر سیاست های دولت از طریق بخش حمل و نقل شهری ، بر الگوی توسعه شهری واضح و آشکار است. در این مقاله ، با استفاده از داده های سری زمانی 1385- 1347 و تکنیک حداقل مربعات معمولی به بررسی تاثیر پرداخت یارانه بنزین بر نخست شهری کل کشور پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده این است که پرداخت یارانه بنزین نتوانسته است موجب کاهش نخست شهری در ایران شود. البته این مساله که نشان دهنده عدم کارایی پرداخت یارانه حمل و نقل است، مساله ای است که اغلب کشورهای در حال توسعه با آن روبه رو هستند.

شهرداری الکترونیکی و اتخاذ و اجرای سیاست های راهبردی مناسب در حوزه حمل و نقل یکی از مهم ترین عوامل در بهبود توسعه پایدار شهر به شمار می آید، لذا در این مقاله سعی می شود تا با بهره گیری از مدل عمومی مدیریت راهبردی و تطبیق عناصر، مفاهیم و نظریات این رویکرد مدیریتی نسبت به ارایه روش کاربردی در زمینه مدیریت الکترونیکی در شبکه حمل و نقل به خصوص در زمان وقوع سوانح اقدام نماید، این فرآیند مراحل پنجگانه زیر را در بردارد:اهداف، تحلیل داخلی، تحلیل خارجی، انتخاب راهبرد، اجرا.هدف اصلی در این مقاله پاسخ به این سوال است که آیا می توان عناصر و مفاهیم مدیریت راهبردی را به عرصه مدیریت الکترونیکی شهر انتقال داد؟ به عبارتی منظور، ایجاد ارتباط و تناظر میان اصول و روندهای پذیرفته شده مدیریت راهبردی از یک طرف، و نمادها و روش های رایج در مدیریت الکترونیکی شهر از سوی دیگر می باشد.این پژوهش به روش تطبیقی انجام می گیرد و عناصر مختلف دو سیستم، بمنظور نیل به هدف تحقیق، مطابقت داده می شود.در مقاله حاضر به این استنتاج خواهیم رسید که می توان رویکرد مدیریت راهبردی را در عرصه مدیریت الکترونیکی شهر در شبکه حمل و نقل پیاده سازی و اجرا نمود. و سرانجام، بر مبنای نتایج و یافته های تحقیق و سایر نظریات موجود، پیشنهادهایی در این زمینه به خصوص در زمان وقوع سوانح نیز ارایه می گردد.

یکی از مهم ترین بخش‌های اقتصادی کشور، بخش حمل‌و‌نقل است که اهمیت زیاد آن به‌دلیل وابستگی شدید سایر بخش‌های اقتصادی کشور به این بخش است. این بخش سهم بسیار زیادی در مصرف بنزین کشور داشته است. مصرف فزاینده بنزین در بخش حمل‌و‌نقل، امروزه به معضلی بزرگ در اقتصاد ایران تبدیل شده که جهت ارایه راهکاری مناسب در این زمینه، بررسی عوامل مؤثر بر میزان تقاضا از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.در این مقاله، تابع تقاضای بنزین در بخش حمل‌و‌نقل در کوتاه‌مدت و بلند‌مدت در طی سال‌های 1385- 1353 به روش ARDL ، تابعی از قیمت حقیقی بنزین، تولید ناخالص داخلی، تعداد خودروها و عمر متوسط خودروهای بنزین‌سوز قرار گرفته است. نتایج نشان داده که کشش قیمتی بنزین در کوتاه‌مدت 04/0- ، و در بلند‌مدت به‌دلایلی چون تثبیت پیاپی قیمت اسمی و نبود جایگزین مناسب برای آن در بخش حمل‌و‌نقل بی‌معنی بوده‌است. کشش درآمدی کوتاه‌مدت و بلند‌مدت به‌ترتیب 57/0 و 89/0 به دست آمده است. کشش مربوط به تعداد خودروهای بنزین سوز در کوتاه‌مدت و بلند‌مدت به ترتیب 33/0 و 51/0 و کشش مربوط به عمر متوسط خودروهای بنزین‌سوز در کوتاه‌مدت و بلند‌مدت به ترتیب 15/0 و 24/0 بوده است. سرعت تعدیل الگو 64/0- برآورد شده است؛ یعنی در هر سال 64 درصد از عدم تعادل ایجاد شده در دوره قبل تعدیل می‌شود. آزاد سازی قیمت بنزین، گازسوزکردن وسایل نقلیه بنزین‌سوز، گسترش و ایجاد تنوع در ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی شهری و بین‌شهری، کاهش عمر متوسط خودروهای بنزین‌سوز و از رده خارج کردن خودروهای فرسوده ، از پیشنهادات مطرح شده در این مقاله است.

با توسعه جوامع بشری، ظرفیت اقتصادی نقش مهمی در روابط بین کشورها یافت و حمل و نقل به عنوان یکی از ارکان اساسی شاخص رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی مطرح شد. تا سال 1996 حدود 40 درصد وام های بانک جهانی به حمل و نقل اختصاص می یافت. در هر کشور با توجه به شرایط جغرافیایی، اقلیمی و توانمندی های اقتصادی و زیرساخت های خود، یکی از روش های حمل و نقل زمینی، هوایی و دریایی استفاده می شود و در کشور ما حمل و نقل جاده ای وجه غالب است. استان خراسان رضوی به دلیل وجود بارگاه امام رضا (ع)، تعدد مراکز صنعتی و ظرفیت بالای کشاورزی و غیره، سالانه پذیرای بیش از 25 میلیون نفر مسافر است. پیشینه تحقیق، شامل مراحل تدوین قوانین و مقررات، ظرفیت ها، مقررات بار و مسافر، کنوانسیون ها و تحقیقاتی در آمریکا و کانادا بوده که بیشتر مربوط به ظرفیت وسایل نقلیه است. روش تحقیق میدانی و جمع آوری اطلاعات به وسیله پرسشنامه از جامعه آماری حمل و نقل جاده ای استان (رانندگان و کارشناسان) بوده و نمونه به روش تصادفی انتخاب شده است. در این مقاله به بررسی نقش اضافه بار بر تصادفات و چگونگی این تاثیر پرداخته شده است. بر اساس نتایج این تحقیق اضافه بار به طور غیر مستقیم بر وقوع تصادفات استان موثر است.

"با توسعه سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند، فرآیند برنامه‌ریزی سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی مانند اتوبوس و قطار شهری از حالت استاتیک (برنامه‌ریزی بر اساس داده‌های گذشته) به حالت پویا (برنامه‌ریزی براساس داده‌های گذشته و لحظه‌ای) تغییر کرده است. در هر دو فرآیند فوق، زمان سفر به عنوان مهم ترین پارامتر برنامه‌ریزی محسوب می‌شود. در بیشتر مطالعات گذشته حوزه برنامه‌ریزی حمل‌ونقل عمومی، مبنای برآورد زمان سفر، استفاده از رویکرد توزیع‌های احتمالی بوده است. اما پیش‌بینی دقیق و صحیح زمان سفر نیازمند توسعه مدلهای پیش‌بینی متناسب با هر نوع فرآیند برنامه‌ریزی و بر اساس تأثیر متغیرهای مؤثر بر زمان سفر است. در این مقاله با مطالعه سیستم حمل‌ونقل عمومی شهر تهران (اتوبوسرانی)، متغیرهای مؤثر بر زمان سفر، شناسایی شده و میزان تأثیر هر یک از آنها بر زمان سفر اندازه‌گیری شده است. دو مدل پیش‌بینی مبتنی بر رگرسیون خطی و شبکه عصبی پیش‌خوراند جهت پیش‌بینی زمان سفر وسایل نقلیه عمومی بین دو ایستگاه متوالی قابل استفاده در فرآیندهای برنامه‌ریزی استاتیک و پویا طراحی شده است. مقدار ضریب همبستگی بین مقادیر واقعی و پیش‌بینی شده برای متغیر زمان سفر در شبکه اتوبوسرانی شهر تهران، در مدل رگرسیون حدود 75% و در مدلهای شبکه عصبی حدود 94% بوده است. "

یکی از مسائل مهم در جوامع امروز، تصادفات جاده ای است. هزینه تصادفات جاده ای در کشورهای توسعه یافته اروپایی معادل دو درصد تولید ناخالص ملی آنهاست و این در حالی است که این مقدار برای کشورهای در حال توسعه تاحدودی بیشتر است. اگرچه سه عامل اصلی بروز تصادف «انسان»، «وسیله نقلیه» و «راه» است اما مهندسان عمران تنها در بهبود عامل سوم نقش دارند. شناسایی نقاط حادثه خیز و رفع آنها یکی از مهم ترین اموری است که در دست سیاست گذاران استان ها قرار دارد و سالانه بودجه های عظیمی به آن اختصاص داده می شود. نکته قابل ذکر شناسایی چگونگی تخصیص بودجه در راستای بهبود وضعیت موجود در یک استان است چراکه در بهبود وضع موجود برحسب نوع تصادفات اهمیت خدمات سیستم های مختلفی از قبیل سیستم امدادرسانی، اورژانس، مراقبت و نگهداری راه متفاوت است. در این مقاله سعی بر آن است که با تعریف شاخص هایی جهت بررسی وضعیت تصادفات، مقادیر آن برای یک استان نمونه کشور (مرکزی) محاسبه شده و با توجه به مقادیر این شاخص ها راهکارهای کلان بهبود وضعیت تصادفات برای این استان ارائه شود.