یکی از مهم ترین بخشهای اقتصادی کشور، بخش حملونقل است که اهمیت زیاد آن بهدلیل وابستگی شدید سایر بخشهای اقتصادی کشور به این بخش است. این بخش سهم بسیار زیادی در مصرف بنزین کشور داشته است. مصرف فزاینده بنزین در بخش حملونقل، امروزه به معضلی بزرگ در اقتصاد ایران تبدیل شده که جهت ارایه راهکاری مناسب در این زمینه، بررسی عوامل مؤثر بر میزان تقاضا از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است.در این مقاله، تابع تقاضای بنزین در بخش حملونقل در کوتاهمدت و بلندمدت در طی سالهای 1385- 1353 به روش ARDL ، تابعی از قیمت حقیقی بنزین، تولید ناخالص داخلی، تعداد خودروها و عمر متوسط خودروهای بنزینسوز قرار گرفته است. نتایج نشان داده که کشش قیمتی بنزین در کوتاهمدت 04/0- ، و در بلندمدت بهدلایلی چون تثبیت پیاپی قیمت اسمی و نبود جایگزین مناسب برای آن در بخش حملونقل بیمعنی بودهاست. کشش درآمدی کوتاهمدت و بلندمدت بهترتیب 57/0 و 89/0 به دست آمده است. کشش مربوط به تعداد خودروهای بنزین سوز در کوتاهمدت و بلندمدت به ترتیب 33/0 و 51/0 و کشش مربوط به عمر متوسط خودروهای بنزینسوز در کوتاهمدت و بلندمدت به ترتیب 15/0 و 24/0 بوده است. سرعت تعدیل الگو 64/0- برآورد شده است؛ یعنی در هر سال 64 درصد از عدم تعادل ایجاد شده در دوره قبل تعدیل میشود. آزاد سازی قیمت بنزین، گازسوزکردن وسایل نقلیه بنزینسوز، گسترش و ایجاد تنوع در ناوگان حملونقل عمومی شهری و بینشهری، کاهش عمر متوسط خودروهای بنزینسوز و از رده خارج کردن خودروهای فرسوده ، از پیشنهادات مطرح شده در این مقاله است.