درخت حوزه‌های تخصصی

برای جذب داوطلبان در سازمان های ورزشی، شناخت انگیزه هایی که مشارکت آن ها را تسهیل می کند الزامی است. بنابراین، هدف از این مطالعه عبارت است از بررسی انگیزه های داوطلبی در ورزش. روش تحقیق توصیفی و از نوع هم بستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر دانشجویان داوطلب در انجمن های ورزشی دانشگاه های ایران بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، تعداد 360 نفر از 20 دانشگاه کشور نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن را گروهی از اساتید صاحب نظر دانشگاهی تایید کردند. برای محاسبه پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد (91/0=α). برای تجزیه و تحلیل داده ها، روش تحلیل عاملی با چرخش واریماکس به کار رفت. براساس تحلیل عاملی 39 متغیر در هفت گروهِ شغلی، مادی، خودگرایی، هدف مند، اجتماعی، حمایتی، و تعهد قرار گرفتند. در مقیاس پنج ارزشی لیکرت، میزان اهمیت متغیرها از دیدگاه آزمودنی ها بررسی شد. بر این اساس «تجارب داوطلبی به عنوان یک سابقه کاری خوب برایم محسوب می شود.» با میانگین76/0±17/4 بااهمیت ترین آیتم و «داوطلب شدن و ارائه خدمات در انجمن های ورزشی باعث کسب اعتبار می گردد.» با میانگین 14/1±33/2 کم اهمیت ترین متغیر انتخاب شد. بنابراین، سازمان ها می بایست در هنگام جذب و گزینش داوطلبان به این انگیزه ها توجه نمایند. در پایان نیز پیشنهادهایی به مدیران ورزشی مطرح شده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر رهبری تحول­گرا و فرهنگ سازمانی بر اثربخشی سازمانی در سازمان های ورزشی ایران است. 341 کارشناس ورزشی به­طور داوطلبانه پرسشنامه های استانداردشده فرهنگ سازمانی دنیسون (2007)، چند عاملی رهبری - بخش رهبری تحول­گرا بس و آولیو (2004) و اثربخشی سازمانی هسو (2002) را تکمیل کردند. یافته های مدل معادلات ساختاری ( SEM ) نشان داد رهبری تحول­گرا به­صورت مستقیم و غیرمستقیم (به واسطه فرهنگ سازمانی) تأثیر مثبت و معنی­داری بر اثربخشی سازمانی دارد (01/0> p ). فرهنگ سازمانی تأثیر مثبت و معنی­داری بر اثربخشی سازمانی دارد (01/0> p ). در نتیجه­گیری کلی می توان گفت مدل نظری ارائه شده به­وسیله داده های نمونه ای گردآوری­شده حمایت می شود و بنابراین مدل فرضی برازش بهتری (39/1 df= / 2 χ و 034/0= RMSEA ) با داده های مورد نظر این تحقیق را دارد.

هدف: بررسی ویژگی های پیکرسنجی و فیزیولوژیک بازیکنان نوجوان والیبال به منظور استعدادیابی براساس پست های مختلف والیبال بود. روش پژوهش: پانزده بازیکن تیم ملی والیبال نوجوانان ایران با میانگین سن 3/0±7/17 سال در مطالعه شرکت کردند. بازیکنان براساس پست بازی به پنج گروه پاسور، بازیکن آزاد، دفاع کننده وسط، دریافت کننده قدرتی و پشت خط زن تقسیم شدند. سپس متغیر های فیزیولوژیک، عوامل پیکرسنجی و ویژگی های تیپ بدنی آنها ارزیابی شد. یافته ها: نیمرخ آنتروپومتری بازیکنان در بین پست های مختلف به ویژه در قد، وزن، طول اندام پایین تنه، گستره طولی دست ها، طول دست، طول بازو، طول کف دست، عرض شانه، توده خالص عضلانی، نسبت کمر به لگن و تیپ بدنی از لحاظ آماری متفاوت بود (05/0>P). بازیکن آزاد کوتاه تر و سبک تر از سایر بازیکنان بودند (05/0>P)، پشت خط زن و دریافت کننده قدرتی مزومورف تر و دفاع کننده های وسط اکتومورف تر از سایر پست ها بودند (05/0>P). دریافت کننده های قدرتی عملکرد پرش عمودی بهتری نسبت به سایر بازیکنان داشتند (05/0<P).در مورد سایر متغیرهای فیزیولوژیک و آنتروپومتریک تفاوت معنا داری بین پست ها وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده تفاوت های بیشتر آنتروپومتریکی بین بازیکنان پست های مختلف والیبال است و در مراحل استعدادیابی و استعدادگزینی بازیکنان باید ویژگی های آنتروپومتریک، تیپ بدنی و توان انفجاری آنها را در نظر گرفت.

ایمنی فضاهای ورزشی دانشکده های تربیت بدنی از دو نظر اهمیت دارد، یکی اینکه این دانشجویان در طول تحصیلات دوره کارشناسی خود ساعات متمادی و بسیاری را صرف آموختن رشته های ورزشی می کنند و اینکه به عنوان کارشناسان آینده ورزش کشور باید با استانداردهای ایمنی ورزش آشنا باشند. هدف از این تحقیق، بررسی و مطالعه نظرهای دانشجویان سال آخر این رشته در دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران است. روش تحقیق به صورت توصیفی – میدانی بود. جامعه آماری شامل 541 دانشجوی سال آخر تربیت بدنی بود که در نیمسال دوم سال 87 – 1386 در مقطع کارشناسی دانشگاه های دولتی تهران مشغول به تحصیل بودند. برای گردآوری دیدگاه های آنان پرسشنامه محقق ساخته به کار گرفته شد و داده های آن با بهره گیری از آمار توصیفی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانشجویان وضعیت ایمنی سالن های ورزشی دانشکده-های تربیت بدنی را در حد مناسب و مطلوب نمی دانند و در این زمینه تفاوت معناداری بین گروه های دختران و پسران و قهرمانان و غیرقهرمانان وجود ندارد. بنابراین حجم بسیار زیاد صدمات ورزشی دانشجویان تربیت بدنی را می توان معلول نقصان ایمنی در سالن های ورزشی آنها دانست که این امر در تصمیم گیری مدیران تاثیر خواهد داشت. براساس یافته های تحقیق در چهار مولفه بازبینی فضاهای ورزشی، بازبینی اسناد، وضعیت آموزش افراد و نیز آمادگی اقدام در وضعیت اضطراری، الگوی نهایی تحقیق به دست آمد. به کارگیری این الگو می تواند مدیران ورزشی را در امور ارتقای ایمنی فعالیت های ورزشی و آموزشی و همچنین تحلیل بهتر عملکرد ایمنی سالن های ورزشی یاری دهد و به وسیله آن، ضمن پیش بینی اقدامات ایمنی لازم، مقایسه عملکرد ایمنی سالن های ورزشی دانشکده های تربیت بدنی نیز میسر شود.

مدیریت استراتژیک یکی از موضوعات اساسی مدیریت امروز است. با توجه به تغییرات محیطی که در حال حاضر شتاب زیادی گرفته است و پیچیده شدن تصمیمات سازمانی، لزوم به کار گیری برنامه ای جامع برای مواجهه با این گونه مسائل بیشتر از گذشته ملموس می شود. پژوهش حاضر به ارزیابی حوزه های مدیریت استراتژیک ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی می پردازد. آزمودنی های این پژوهش را 47 نفر از مدیران و معاونان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی تشکیل می دهند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد ویک گلیجیوس به نام «تعیین نیاز به بهبود در حوزه های استراتژیک» بود که استادان مدیریت روایی آن را تأیید کردند و پایایی آن با آلفای کرونباخ 81% به دست آمد. روش تحقیق توصیفی از نوع تحلیلی است که به صورت پیمایشی اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (انحراف معیار، میانگین، فراوانی) و آمار استنباطی (آزمون t تک نمونه ای) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد درجه تحقق حوزه های فرهنگ، اطلاعات، منابع مدیریت استراتژیک ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی در حد مطلوب قرار ندارند (05/0p<). در مجموع از پژوهش حاضر می توان نتیجه گیری کرد که حوزه فرهنگ، اطلاعات، منابع مدیریت استراتژیک ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی با میانگین جامعه از لحاظ آماری تفاوت معنی داری دارند و این حوزه ها نیاز به بهبود دارند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول، دوم و سوم ابتدایی بود. جامعه آماری تحقیق را تعداد 3204 نفر از دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهرستان مرودشت که در سال تخصیلی 93_94 مشغول به تحصیل بوداند، تشکیل می دهند که با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه مورگان، تعداد نمونه 390 نفر تعیین شد. نمونه ها به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و به روش تصادفی نمونه های انتخاب شده به دو گروه کنترل 193نفر و تجربی 197نفر تقسیم شدند. پیش آزمونی از دروس ریاضی، فارسی، علوم و قرآن گرفته شد. سپس گروه تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای 5 روز و هر روز بین 15-20 دقیقه قبل از ورود به کلاس ورزش صبحگاهی انجام دادند و پس از این مدت از هر دو گروه پس آزمونی از دروس مزبور گرفته شد. برای تجزیه تحلیل داده ها ازوآزمون یو من ویتنی و تجزیه و تحلیل ها با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه ی 22 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که ورزش صبحگاهی موجب افزایش میانگین نمرات گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شده است. بنابراین پیشنهاد می شود که ورزش صبحگاهی بر تمرکز و و نشاط دانش آمزان تاثیر مثبت دارد و منجر به پیشرفت تحصیلی آنها می شود.

هدف از این تحقیق عبارت است از تعیین اثر بی تمرینی کوتاه مدت پس از تمرینات استقامتی، مقاومتی، و موازی بر توان هوازی و بی هوازی قدرت بیشینه و درصد چربی دانشجویان مرد تمرین نکرده. ۳2 نفر دانشجو (24/1±94/24 سال، قد 07/7±09/176 سانتی متر، و وزن 1/11±91/71 کیلوگرم) از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه ۱۲، 9 و ۱۱ نفره تمرین استقامتی، مقاومتی، و موازی قرارگرفتند و به مدت ۸ هفته تمرین کردند. تمرینات گروه استقامتی، دویدن روی نوارگردان با 65 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 16 تا 30 دقیقه، و گروه مقاومتی تمرین وزنه در 4 حرکت با 65 تا 80 درصد حداکثر قدرت در مدت مشابه بود. گروه موازی ترکیبی از تمرینات گروه استقامتی و مقاومتی را با حجم و شدتهای ذکر شده اجرا می کرد. آزمون زیربیشینه جرج و آزمون وینگیت برای ارزیابی توان هوازی و بی هوازی و یک تکرار بیشینه برای قدرت بیشینه و درصد چربی با استفاده از چین پوستی سه نقطه ای در آزمون اولیه، پیش آزمون (پس از دوره تمرین)، و پس آزمون (پس از 8 هفته بی تمرینی) محاسبه شد. تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بن فرونی و LSD برای مقایسه درون گروهی و روش تجزیه و تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه بین گروهی استفاده شد (05/0P<). بعد از 8 هفته بی تمرینی در مقایسه درون گروهی در گروه استقامتی کاهش معناداری در max2VO، قدرت مطلق پایین تنه (اسکوات)، و قدرت نسبی بالاتنه (پرس سینه) و افزایش معناداری در درصد چربی بدن مشاهده شد (05/0P<). بی تمرینی در گروه مقاومتی و موازی تغییرات معناداری بر max2VO، قدرت مطلق و نسبی بالاتنه و پایین تنه و درصد چربی بدن نشان داد (05/0P<). تفاوت معناداری در درصد تغییرات پس آزمون نسبت به پیش آزمون در متغیرهای اندازه گیری شده تحقیق در بین گروهها مشاهده نشد (05/0

مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین مدل پنج عاملی شخصیت و غیبت بسکتبالیست های لیگ برتر ایران اجرا شد. روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق ورزشکاران مرد نخبه بسکتبال، و نمونه ها شامل ورزشکاران شرکت کننده در لیگ برتر بسکتبال در سال 1384 (195 نفر) بودند. سابقه غیبت سال های 1383 و 1384 ورزشکاران از بایگانی باشگاه ها استخراج شد. همچنین ویژگی های شخصیتی ورزشکاران از طریق پرسشنامه شخصیتی مک کری و کوستا، و ویژگی های فردی و جمعیت شناختی توسط پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفت. فرضیه های تحقیق با استفاده از آزمون همبستگی مجذور خی توافقی پیرسون مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد، در مقایسه با نمونه های هنجاری مردان عادی، میزان روان نژندی ورزشکاران نخبه بسکتبال در حد متوسط، میزان برون گرایی در حد بالا، میزان انعطاف پذیری در حد متوسط، میزان دلپذیر بودن در حد کم، و میزان وظیفه شناسی آنان در حد متوسط بود. همچنین، بین صفات شخصیتی روان نژندی، برون گرایی، انعطاف پذیری، دلپذیر بودن، و وظیفه شناسی با غیبت رابطه معنی داری وجود نداشت (05/0 P < ). بین ویژگی های فردی (سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، تعداد افراد تحت تکفل، سابقه فعالیت ورزشی، باشگاهی، ملی، و غیبت قبلی) با غیبت رابطه معنی داری وجود نداشت (05/0P < ). بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش مدل پنج عاملی شخصیت در محیط ورزش بسکتبال مبنای سودمندی برای آزمایش رفتار منفی غیبت نیست (امکان سنجی رابطه ) و با وجود پایداری قابل توجه ویژگی های شخصیتی، سازمان ها می توانند با تغییر محیط یا با ارائه دستورالعمل های انضباطی غیبت را کنترل کنند.

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تاثیر ورزش بر بزهکاری نوجوانان می باشد. روش پژوهش، پیمایشی بوده است و 384 دانش آموز سال سوم دبیرستان های شهر ساری که در سال تحصیلی 86-85 مشغول به تحصیل بوده اند، به طور خود اجرا به پرسشنامه پاسخ داده اند. برای تبیین رابطه ی ورزش و بزهکاری از دو نظریه ی پیوند اجتماعی هیرشی و همچنین نظریه ی عزت نفس استفاده شده است. متغیرهای ملاک تحقیق که در پی تبیین متغیر پیش بین یعنی بزهکاری بوده اند، عبارت است از مشغولیت ورزشی، تعهد تحصیلی، دلبستگی، باور و عزت نفس. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی چند متغیره حاکی از آن است که متغیرهای دلبستگی، باور و عزت نفس رابطه ی معکوس و معناداری با بزهکاری داشته اند. در حالی که با افزایش مشغولیت ورزشی، بزهکاری افزایش و با کاهش آن، کاهش نشان داده است. بین تعهد تحصیلی و بزهکاری نیز رابطه ی معناداری مشاهده نشده است. همچنین مقایسه ی ورزش های تیمی و انفرادی بیانگر این است که ورزش های تیمی و بزهکاری رابطه ی معناداری با یکدیگر نداشته اند، حال آن که با مشغولیت هر چه بیشتر در ورزش های انفرادی، بزهکاری افزایش نشان داده است.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی چهار عامل اساسی مؤثر در فرایند تصمیم گیری حمایت ورزشی است. به این منظور، دیدگاه های 30 نفر از کارشناسان و افراد فعال در حمایت ورزشی شامل مدیران شرکت های حمایت کننده، مسئولان فدراسیون-ها و باشگاه های ورزشی تجزیه وتحلیل شد. روش اجرای این تحقیق کیفی و اکتشافی بوده و به صورت مصاحبه انجام گرفته است. مدت مصاحبه بین 90 – 25 دقیقه بود و چهار عامل اساسی در تصمیم گیری فرایند حمایتی (اهداف حمایت ورزشی، ملاک های انتخاب رشته ورزشی، آمیخته ارتباطات بازاریابی و روش ارزیابی حمایت ورزشی) بررسی شده است. نتایج نشان داد که آگاهی از شرکت و محصولاتش، مارک و نشان شرکت، احساس تعهد اجتماعی و اهداف رسانه ای، به ترتیب اولویت از اهداف مهم اسپانسرهای ورزشی هستند. ملاک های اصلی انتخاب رشته ورزشی نیز شامل پخش تلویزیونی، تعداد مخاطبان، اعتبار و وجهه رشته ورزشی بود. همچنین حامیان مالی در آمیخته ارتباطات بازاریابی به ترتیب از تلویزیون، رادیو، مطبوعات و تبلیغات دور زمین بیشتر استفاده می کردند. در ارزیابی فرایند حمایت ورزشی نیز پوشش رسانه ای در رتبه اول قرار داشت.

طراحی و اجرای صحیح نظام ارزشیابی عملکرد معلمان با توجه به ماهیت شغلی آنها، یکی از وظایف بسیار مهم مدیریت منابع انسانی در آموزش و پرورش به شمار میرود و چون ماهیت عملکرد شغلی معلمان تربیت بدنی تقریباً متفاوت از سایر معلمان است، بر همین اساس در تحقیق حاضر، نظام ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی مقایسه شده است. روش تحقیق توصیفی بوده و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و با توجه به تعدد افراد جامعه تحقیق و با استفاده از جدول مورگان، 310 نفر معلم تربیت بدنی و 480 نفر معلم غیر تربیت بدنی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند و فرمهای ارزشیابی عملکرد آنها مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون u – مان ویتنی، کلموگروف اسمیرنوف یک گروهی و همبستگی پیرسون در سطح 05/0 P≤استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان می دهد که بین نمره ارزشیابی معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی (202/0=p) و بین پیشنهاد میزان تشویق (389/0=p) و اصلاح(557/0=p) این گروه از معلمان، تفاوت معناداری وجود ندارد. همبستگی بین نمره ارزشیابی با میزان تشویق (024/0=p & 103/0=r) و اصلاح فقط در معلمان غیر تربیت بدنی معنادار است. (021/0=p). تفاوت بین معلمان زن و مرد غیر تربیت بدنی در نمره ارزشیابی (028/0=p) و عامل تشویق (005/0=p) معنادار است. تفاوت بین معلمان تربیت بدنی دوره راهنمایی و متوسطه در نمره ارزشیابی(038/0=p) معنادار است اما در عامل تشویق (213/0=p) و اصلاح(35/0=p) معنادار نمی باشد. با اینکه تفاوت معناداری در نمره ارزشیابی معلمان غیر تربیت بدنی راهنمایی و متوسطه وجود ندارد (171/0=p)؛ ولی تفاوت این گروه از معلمان در عامل اصلاح (004/0=p) معنادار شده است. وجود خطای نرمش و ارفاق نیز در نظام ارزشیابی معلمان تربیت بدنی (001/0=p) و غیر تربیت بدنی (001/0=p) معنادار است. نتیجه گیری: به طور کلی، نظام ارزشیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی به درستی اجرا نمیشود.نمره ارزشیابی این دوگروه با هم تفاوت معنی داری ندارد. ارزشیابان به معلمان، بیش از میزان استحقاق و شایستگیشان امتیاز میدهند و در ارائه پیشنهادهای اصلاحی کوتاهی میکنند. به نظر میرسد معلمان متناسب با نتایج ارزشیابی مورد تشویق و اصلاح قرار نمیگیرند. این نوع ارزشیابی میتواند باعث کاهش انگیزه شغلی در معلمان شود.

در این پژوهش رابطة سبک رهبری مربیان با رضایتمندی ورزشکاران بررسی شده است. 271 ورزشکار مرد تیم های ملی کشور و نیز ورزشکاران مرد شرکت کننده در مسابقات لیگ برتر کشور (سال1387)، در رشته های والیبال، فوتبال، بسکتبال، هندبال و فوتسال، پرسشنامه های مقیاس رهبری در ورزش و رضایتمندی ورزشکار را تکمیل کردند. پرسشنامة مقیاس رهبری در ورزش با 43 سؤال، پنج بعد سبک رهبری مربیان شامل: سبک آموزش و تمرین، دموکراتیک، آمرانه، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت را اندازه گیری میکند. پرسشنامة رضایتمندی ورزشکار با 14 سؤال، رضایت ورزشکاران را درخصوص سبکهای رهبری مربیان میسنجد. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 94/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های کلموگراف- اسمیرنف و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. تمامی فرضیه های آزمون در سطح P≤ 0/05 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان میدهد از دیدگاه ورزشکاران، مربیان بیشتر از سبکهای آموزش و تمرین، دموکراتیک و حمایت اجتماعی استفاده میکنند. همچنین در میان ابعاد رضایتمندی ورزشکار، رضایت از رفتار و تعامل مربی اولویت دارد و پس از آن به ترتیب: رضایت از تمرین و آموزش، عملکرد تیمی و عملکرد فردی قرار دارد. به طور کلی، نتایج پژوهش نشان میدهد سبکهای رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با رضایتمندی ورزشکاران رابطة مثبت و معنی داری دارند.

هدف از این تحقیق، بررسی و شناخت ابعاد مدیریت مشارکتی و مقاومت کارکنان در برابر تغییر و مقایسه و تبین رابطه بین این دو متغیر در سازمان تربیت بدنی و اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش بود. تحقیق حاضر، تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است که به روش میدانی اجرا گردید. جامعه آماری تحقیق، کلیه کارشناسان سازمان تربیت بدنی و اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش بودند که 126 نفر از کارشناسان سازمان تربیت بدنی و 38 کارشناس اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده ها، دو پرسشنامه محقق ساخته مدیریت مشارکتی و مقاومت در برابر تغییر بود. روایی محتوایی و صوری ابزارهای تحقیق با مطالعه مبانی نظری تحقیق و با استفاده از نظر استادان و متخصصان لحاظ شد. پایایی ابزارهای تحقیق از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامه مدیریت مشارکتی 82/0= α و برای پرسشنامه مقاومت در برابر تغییر 70/0= α به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با به کارگیری روش های آمار استنباطی و آمار توصیفی صورت گرفت. یافته های تحقیق نشان داد بین مدیریت مشارکتی و مقاومت در برابر تغییر در هر دو سازمان مورد بررسی، رابطه معنی دار منفی و معکوسی وجود دارد (01/0=P). همچنین بین مشارکت در برنامه ریزی و هدف گذاری (05/0 = P)، مشارکت در تصمیم گیری و حل مسئله، مشارکت در کنترل و نظارت و مشارکت در اجرا با مقاومت در برابر تغییر رابطه معنی دار منفی و معکوسی مشاهده شد (01/0 = P). علاوه بر این، نتایج نشان داد بین مدیریت مشارکتی در سازمان تربیت بدنی و اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش تفاوت معنی داری وجود دارد ولی بین مقاومت در برابر تغییر در این دو سازمان تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0=P).

کودکان معلول به سبب محدودیت های جسمانی در معرض کم تحرکی و کاهش فعالیت بدنی هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل آمادگی جسمانی کودکان معلول بینایی و شنوایی و ارتباط آن با معلولیت صورت گرفت. در این مطالعه مورد شاهدی16 کودک نابینا و 30 کودک ناشنوای 6-12 ساله به صورت هدفمند و از جامعه در دسترس انتخاب و 60 کودک سالم بعنوان گروه کنترل در پژوهش شرکت نمودند. در بررسی آمادگی جسمانی متغیرهای آمادگی قلبی تنفسی (تست پله سه دقیقه ای)، قدرت پنجه برتر و استقامت عضلانی (دراز و نشست)، انعطاف پذیری (خمش و رسش و بلند کردن تنه) و تعادل ایستا (آزمون اصلاح شده لک لک) و پویا (زمان برخاستن و نشستن) ارزیابی شدند. برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده گردید. نتایج نشان داد که قدرت پنجه دست برتر نابینایان کمتر از ناشنوایان (007/0=p) و افراد سالم(007/0p=)، استقامت قلبی تنفسی نابینایان و ناشنوایان کمتر از گروه سالم بود(001/0p=). همچنین در آزمون استقامت عضلانی (001/0p=)، انعطاف پذیری تنه (001/0p=) و تعادل ایستا و پویا تفاوت معناداری بین گروه نابینایان و ناشنوایان مشاهده شد (001/0p=). اما این اختلاف بین گروه ناشنوایان و سالم مشاهده نگردید (171/0p= ،935/0p=). نتایج آزمون انعطاف پذیری پشت و همسترینگ نیز تفاوت معناداری بین گروهها نشان نداد (365/0p=). به نظر می رسد که اختلالات حسی موجب ضعف برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی مانند استقامت قلبی تنفسی، استقامت و قدرت عضلانی و تعادل کودکان معلول حسی به خصوص نابینایان میگردد، لذا توجه بیشتر به برنامه های آمادگی جسمانی معلولان حسی و هدایت این کودکان به سمت فعالیتهای ورزشی ضروری به نظر میرسد.

هدف کلی این تحقیق روانسنجی فرم کوتاه پرسشنامه خود توصیفی بدنی در دانش آموزان شهر تهران می باشد. 1878 شرکت کننده (8 - 18 سال) فرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی بدنی(مارش و همکاران، 2010) را تکمیل نمودند. روش نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای تصادفی از دانش آموزان دختر و پسر شهر تهران بود. این پرسشنامه دارای اعتبار ترجمه قابل قبول می باشد و از آن می توان برای جامعه ایرانی استفاده نمود. تحلیل سؤالات از طریق سه روش محاسبه درجه دشواری، ضریب تمیز و روش لوپ انجام گرفت. نتایج تحلیل سئوالات نشان داد در کل چهار سئوال (1، 23، 30 و 34)، جزء سئوالات نامناسب هستند و باید از پرسشنامه حذف گردند. نتایج بررسی اعتبار سازه عاملی حاکی از شناسایی و تایید ده عامل خودپنداره بدنی(چربی بدنی ، قدرت، هماهنگی، لیاقت ورزشی، فعالیت بدنی، عزت نفس، انعطاف پذیری، سلامتی، ظاهر بدنی و استقامت) بود. نتایج اعتبار ملاک نشان داد این پرسشنامه برای سنجش خودپنداره بدنی به ویژه عامل چربی بدنی ابزارمعتبری می باشد. بطور کلی نتایج تحقیق نشان دادفرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی بدنی برای تشخیص خودپنداره بدنی دانش آموزان ایرانی از اعتبار و پایایی مناسبی برخوردار است . کلید واژه ها: اعتبار، پایایی، فرم کوتاه پرسشنامه خودتوصیفی بدنی، خودپنداره بدنی، دانش آموزان.

این پژوهش با هدف بررسی نقش وضعیت اقتصادی اجتماعی در انگیزه مشارکت شهروندان به ورزش های همگانی تفریحی شهر مشهد انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، شهروندان شهر مشهد بودند که در 3 ماهه دوم (تابستان) سال 1392 در بوستان های شهر مشهد به ورزش های همگانی و تفریحی می پرداختند. به دلیل نامحدود بودن جامعه با استفاده از نمونه گیری خوشه ای، 4 منطقه از بین مناطق 13 گانه شهر مشهد انتخاب شدند. با استفاده از جدول مورگان (384=n) به عنوان نمونه انتخاب شدند که در پژوهش حاضر از این تعداد 359 پرسشنامه قابل تجزیه و تحلیل بود. برای گردآوری داده ها وضعیت اقتصادی-اجتماعی از پرسشنامه (قدرت نما، 1392) و برای متغیر انگیزه مشارکت از پرسشنامه هونگ (2010) که پس از ترجمه و بومی سازی با فرهنگ کشور، روایی صوری و محتوایی آن توسط 12 تن از متخصصین ورزشی مورد تأیید قرار گرفت. با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ پایایی هر دو پرسشنامه به ترتیب (83/0=α) و (79/0=α) به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری کالموگروف اسمیرنوف (K-S)، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره همزمان در سطح آمار استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین وضعیت اقتصادی اجتماعی با انگیزه مشارکت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و از بین مولفه های اقتصادی اجتماعی به ترتیب طبقه اقتصادی، میزان درآمد و تحصیلات والدین پیش بین کننده قویتری برای انگیزه مشارکت ورزشی در بین شهروندان شهر مشهد بود.

هدف از این تحقیق تعیین اثر حمایت سازمانی ادراک شده بر تعهد سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان ادارات تربیت بدنی بود که با روش تحقیق توصیفی – زمینه یابی و به صورت میدانی اجرا شد. جامعة تحقیق، کلیة کارکنان ادارات تربیت بدنی استان کرمانشاه به تعداد 149 نفر بودند. نمونة تحقیق برابر با جامعه در نظر گرفته شد (149 = n) . به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامة حمایت سازمانی ادراک شده (POSQ) ، پرسشنامة تعهد سازمانی (OCQ) و پرسشنامة رفتار شهروندی سازمانی (OCBQ) استفاده شد. از مدل یابی معادلات ساختاری با تأکید بر نرم افزار 18/ AMOS برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده با ضریب مسیر (45 /0 = PC) بر تعهد سازمانی و با ضریب مسیر (64 /0 = PC) بر رفتار شهروندی سازمانی تأثیر می گذارد. همچنین تعهد سازمانی با ضریب مسیر (26 /0 =PC) بر رفتار شهروندی سازمانی اثرگذار است. به صورت کلی حمایت سازمانی ادراک شده نقش مهمی در تعیین تعهد سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان ادارات تربیت بدنی دارد.

هدف از انجام این پژوهش مقایسه روشهای متداول برآورد درصد چربی بود. بدین منظور تعداد 30 نفر از دانشجویان پسر 26 - 18ساله غیرورزشکار دانشگاه تربیت معلم تهران بعنوان نمونه در تحقیق شرکت نمودند. درصد چربی هر یک از آزمودنی ها بوسیله شش روش متفاوت اندازه گیری درصد چربی شامل نوموگرام بان، مک آردل کچ، روش اسلان ووبر، روش هفت نقطه ای جکسون پولاک وارد، روش بنک و ویلمور و روش BIA اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از همبستگی، تست تی همبسته رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که میان تمام روشها در سطح آلفای کمتر از یک صدم (α<0.01) رابطه معنی داری وجود دارد اما در مقایسه میانگین روشها با روش هفت نقطه ای جکسون پولاک وارد، تنها روش نوموگرام بان تفاوت معنی داری را در سطح آلفای کمتر از یک صدم (α<0.01) نشان نداد، ولی سایر روشها تفاوت معنی دار نشان دادند. در انتخاب بهترین روش و محاسبه خطاهای روشها نیز روش نوموگرام بان به همراه روش بنک وویلمور روشهای بهتری بودند.نتایج تحقیق نشان داد که روش نوموگرام بان نسبت به سایر روشها در مقایسه با روش هفت نقطه ای جکسون، پولاک وارد روش مناسب تری در بر آورد درصد چربی می باشد.

هدف این پژوهش تعیین میزان تأثیر تمرین با کفی شنا بر ظرفیت هوازی و بی هوازی شناگران رده سنی در شنای کرال پشت بود. برای دستیابی به این هدف 20 نفر از شناگران پسر رده سنی (9تا 17سال) شهرهای تهران و کرج به صورت هدفمند انتخاب شدند. با استفاده از روش تصادفی طبقه ای به دو گروه تجربی (تمرین با کفی شنا) با میانگین سن45/2 ± 56/13سال، میانگین قد07/16± 44/160سانتی متر و میانگین وزن02/10± 48/53 کیلوگرم وکنترل (تمرین بدون کفی شنا) با میانگین سن29/2± 44/13سال میانگین قد37/13± 44/159سانتی متر و میانگین وزن17/9 ± 93/53 کیلوگرم تقسیم شدند. هرکدام از این گروهها یک دوره تمرینی هشت هفته ای را پشت سر گذاشتند (شناگران گروه تجربی در بخشی از تمرین از کفی شنا استفاده می کردند). قبل و بعد از این دوره تمرین، توان هوازی به روش مستقیم و با یک آزمون فزاینده با دو چرخه کارسنج دست و ظرفیت هوازی با استفاده از تعیین سرعت شنایی اندازه گیری شد. همچنین توان بی هوازی اندام فوقانی با استفاده از آزمون وینگیت نه ثانیه و ظرفیت بی هوازی با اندازه گیری لاکتات بیشینه بعد از 100 متر شنای کرال پشت اندازه گیری شد. نتایج زیر با استفاده از آزمون t مستقل برای بررسی تفاوت بین گروهها با تعیین 05/0 = α به دست آمد: تمرین با کفی شنا باعث افزایش سرعت متوسط شناگران در 100 متر کرال پشت شد (05/0≥P). اما تمرین با کفی شنا تأثیری بر توان هوازی، V4، توان بی هوازی و لاکتات بیشینه و سرعت متوسط 400 مترکرال سینه شناگران نداشت (05/0 < (P. بنابراین استفاده از کفی در بخشی از حجم تمرین تأثیر قابل توجهی بر توان هوازی، V4، توان بی هوازی عملکرد استقامتی و لاکتات بیشینه شناگران کرال پشت ندارد.

هدف کلی از انجام این پژوهش توصیف علل حمایت نکردن اسپانسرها از ورزش حرفه ای بانوان شهر اصفهان می باشد. اهداف ویژه، توصیف تاثیر اسپانسرشیپ شرکت های اسپانسر ورزش حرفه ای بانوان در فروش کالاهای آنها، تغییر نگرش مردم نسبت به شرکت و رقابت با سایر شرکت ها است. این تحقیق مطالعه ای توصیفی ـ تحلیلی است که به شکل میدانی انجام شده است . آزمودنی های تحقیق را 50 شرکت تشکیل می دادند. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه با کمک برنامه رایانه ای SPSS و روش های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که شرکت ها در حمایت از ورزش بانوان به اهداف خود (افزایش فروش کالا و خدمات، ایجاد تصویر مناسب از شرکت در اذهان عمومی، رقابت با سایر شرکت ها و گسترش میزان فروش) نمی رسند و به نظر می رسد که دلیل حمایت نکردن اسپانسرها از ورزش بانوان هم به این علت باشد که شرکت ها به اهداف خود نمی رسند.