درخت حوزه‌های تخصصی

ترویج تعاملات ارتباطی همزمان با هدایت توجه زبان آموزان به دستور زبان به عنوان یکی از موضوعات مورد توجه درتحقیقات فراگیری زبان دوم مورد توجه بوده است. مطالعه حاضر بر تاثیر تمرینات بازنویسی گفتار بر صحت دستوری زبان آموزان سطح متوسط زبان انگلیسی می پردازد. این پژوهش در دو کلاس سطح متوسط و دو کلاس سطح پیشرفته زبان آموزان (یک کلاس به عنوان گروه کنترل و کلاس دیگر به عنوان گروه آزمایشی در هر سطح آموزشی) انجام شده است. هر جلسه در طی یک دوره 20 هفته ای یک تمرین گفتاری به صورت بحث گروهی به هر چهار گروه داده شد. برای این منظور زبان آموزان در هر کلاس به گروه های سه یا چهار نفره تقسیم شدند. از زبان آموزان خواسته شد که مکالمه گروه خود را هر جلسه ضبط کنند. زبان آموزان در گروهای کنترل مکالمات ضبط شده خود را بدون انجام هیچ نوع فعالیت بعد از مکالمه به معلم خود تحویل دادند. برخلاف گروهای کنترل به گروهای آزمایشی فعالیت های بعد از مکالمه داده شد. به صورت انفرادی و جداگانه زبان آموزان در گروهای آزمایشی ابتدا مکالمات گروه خود را روی کاغذ پیاده کرده و سپس به صورت مستقل تلاش کردند تا اشتباهات گفتاری خود و هم گروهی شان را پیدا کنند. سپس با همکاری هم هر گروه به بحث و بررسی مجدد اشتباهات انجام شده پرداختند. نتایج نشان داد که زبان آموزان گروهای آزمایشی قادر به پیدا کردن و تصحیح اشتباهات گفتاری خود بودند. همچنین نتایج به دست آمده از آزمون ANOVA یک سویه نشان داد که رونویسی از گفتار و تصحیح اشتباهات خود و هم گروهی زبان آموزان تاثیر قابل توجهی بر صحت دستوری گفتار زبان آموزان گروهای آزمایشی داشته است.

ترجمه شناسی شاخه ای از علوم انسانی است که به مطالعة سازمان یافتة ابعاد نظری و عملی ترجمه می پردازد. از آن جا که این شاخة تقریباً نوپا به عنوان رشته ای دانشگاهی در بسیاری از دانشگاه ها تدریس می شود، نیاز است تا بیش تر به معرفی و منابع آموزشی آن بپردازیم. در این مقاله سعی شده تا کتاب مقدمه ا ی بر ترجمه شناسی اثر ماتیو گیدر که یکی از منابع جدید در حوزة ترجمه شناسی است معرفی شود. این کتاب در ده فصل مسائل و چالش های ترجمه شناسی از بدو پیدایش آن تا به امروز را مطالعه می کند و با تکیه بر جنبه های آموزشی تصویری جامع و کامل از ترجمه شناسی ارائه می دهد. این اثر اولین کتاب از مجموعة «ترادوکتو» به سرپرستی ماتیو گیدر است.

هدف این تحقیق بررسی تأثیر کاربست دو فعالیت تأملی نگارش رواﯾﺖ ﻤﺒﺘﻨﯽبر تجربة شخصی و یادداﺷﺖ روزانة ﺗﺄملی به انگلیسی بر افزایش توانایی تفکر نقادانة دبیران ﻀﻣن ﺨدمت زبان انگلیسی ﺒﻪﻋنوان زبان خارجی در ایران است. 60 نفر (36 زن و 24 مرد) دبیر زبان انگلیسی که ﺒﻪعنوان نمونة دردسترس در این آزمایش شرکت کردند ﺒﻪطور تصادفی به دو گروه آزمایشی مساوی و مستقل «روایت ﻤﺒﺘﻨﯽبر تجربة شخصی» و «یادداشت روزانة ﺗﺄملی» ﺘﻘﺴﯾم ﺷدند. ابتدا، آزمودﻨیﻫا توسط آزمون اندازهﮔیری تفکر انتقادی واتسن-گلیزر-فرم الف (Watson & Glaser, 1980) مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقایﺴﮥ نمرات ﭙیش آزمون ازطریق آزمون t مستقل نشان داد که بین توانایی تفکر نقادانة دو گروه تفاوت ﻤﻌﻧاداری درابتدای تحقیق وجود نداشت. سپس، ﭘنج داستان کوتاه شامل «داستان یک ساعت» (Chopin, 1894)، «آخرین برگ» (O. Henry, 1907)، «اعترافات یک گالومانیاک» (Colby, 1941)، «راه مردان مرده» (Achebe, 1953)، و «ﭘرواﻨﻪﻫا» (Grace, 1987) به آزمودﻨیﻫا داده ﺷد. آزمودﻨیﻫای گروه روایت ﻤﺒﺘﻨﯽبر تجربة شخصی رواﯾﺖﻫایی ﺷﺧﺻﯽ براساس مضمامین داستانﻫا نوشتند، ولی آزمودﻨیﻫای گروه یادداشت روزانة ﺗﺄملی ﺗﺄملاﺕﺷان درباب همان داستانﻫا را تقریر کردند. ﺳﭘس، آزمودﻨیﻫا دوباره به پرسشناﻤﺔ تفکر انتقادی پاسخ دادند. مقایﺴﮥ نمرات ﭙس آزمون با استفاده از آزمون t مستقل آشکار ساخت که توانایی استنباط و استنتاج گروه روایت ﻤﺒﺘﻨﯽبر تجربة شخصی ﭘﯿشرفت ﻤﻌﻧاداری نمود. لازم ﺒﻪ ذکر است که بین نمرات ﭙس آزمون در زیرمجموﻋﻪهای شناسایی مفروضات، تعبیر و تفسیر، و ارزشیابی دلاﯾل از لحاظ آماری تفاوت ﻤﻌﻧاداری مشاهده نشد.

مطالعه حاضر به بررسی ارزشیابی پویا در آسیب شناسی و بهبود توانایی ادراکی واژگان زبان آموزان سطح پیشرفته می پردازد. تعداد 50 نفر از زبان آموزانی که دارای اولین مدرک سطح متوسط دانشگاه کمبریج (FCE) بودند در آزمون سطح بندی دانش واژگان شرکت کردند. از میان این 50 نفر، 10 زبان آموز که دارای شرایط مشابه زبانی بودند و با واژگان جدید آشنایی نداشتند به صورت داوطلبانه در کلاس های انفرادی و خصوصی شرکت کردند. به منظور آشنایی زبان آموزان با واژگان جدید، متون خواندنی مورد استفاده قرار گرفت و برای ارزیابی واژگان ادراکی آنها متن پاسخ بسته به کار گرفته شد. تدریس بر مبنای رویکرد کنش متقابل در ارزیابی پویا انجام شد، و میزان پاسخگویی فراگیران بر اساس رویکرد میکروژنتیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که برای دستیابی به تصویر کلی از توانایی های فراگیران صرفا نمره های کسب شده توسط آنها کافی نیستند. نمره های داده شده در ارزیابی حین تدریس برای عملکردهای تشخیصی و شناسایی حیطه های دشوار و بهبود دانش واژگان ادراکی زبان آموزان نقش بسزایی دارد. همچنین بررسی نمرات نشان داد که یادگیری همراه با نمره گذاری (LPS) می تواند واکنش احتمالی فراگیران نسبت به آموزش آینده را نیز پیش بینی کند. نتایج نشان می دهد که ارزیابی پویا نه تنها در ارائه شناخت دقیق پیشرفت واژگان ادراکی فراگیران موثر است بلکه می تواند اطلاعاتی را نیز در مورد آموزش و یادگیری آتی ارائه کند.

The aim of this qualitative study is to explore the role of the micropolitics of schools for gifted students in the EFL teachers’ professional interests in the workplace. Results of interviews revealed that to establish their professional interests, teachers involved in conflict and rivalry as well as collaboration and coalition. Furthermore, teachers’ micropolitical actions were interrelated with their efficacy beliefs. Self-interests such as public recognition and high visibility were sought as they provided a positive feedback on teachers’ professional behavior and substantiated their efficacy. Material interests such as the use of the smart boards, the Internet, and extra resources were further means through which they could present their informed and efficacious character to others. Organizational interests also confirmed teachers’ efficacy since only effective teachers were recruited in schools for gifted students. Teachers’ social interests achieved through developing affinity and rapport with others, particularly the principals, were the prerequisite for the establishment of all other professional interests. The findings were discussed with reference to the importance of fostering micropolitical literacy and the effect of information on school micropolitics on teachers’ ability to develop appropriate coping strategies.

Recently, there is a need for fostering the critical reflective side of L2 teacher education. This study investigated the implications of personal narrative (PN) and reflective journal (RJ) writing for Iranian EFL teachers’ reflective writing. Sixty (36 women and 24 men) in-service secondary school EFL teachers were selected based on the convenience sampling from Iran. L2 teachers equally divided into PN and RJ writing groups were provided with particular short stories. L2 teachers in the PN writing group engendered PN writings in response to themes of stories; however, L2 teachers in the RJ writing group had to write their reflections on stories in RJ writings. Hatton and Smith’s (1995) framework was used for the content analysis of data. The quantitative analysis indicated that PN writings were lengthier than RJ writings. Also, there was a statistically significant difference between mean ranks of descriptive and critical reflection writing types signified in PN and RJ writings. However, no statistically significant difference was observed between mean ranks of descriptive reflection and dialogic reflection writing types. Moreover, PN and RJ writings were more descriptive, less descriptive reflective, less and less dialogic reflective, and still less critical reflective. The qualitative analysis revealed that EFL teachers’ PN and RJ writings enjoyed dialogicity. Despite their unwillingness to express voice, findings indicated that Iranian English teachers adopted a more critical perspective through generating PN writings than via engendering RJ writings. In general, the English language teacher education domain in Iran needs a thinking renewal to foster critical L2 teaching.

تحقیق حاضر هدفی دو سویه را دنبال کرده است: از یک سو، تصدیق فرضیه مدعی آموزش اصطلاحات زبان انگلیسی بوسیله معلم مجازی و از سوی دیگر، این فرضیه نیز که انسان نمایی، همچنین، می تواند با استفاده از معلم مجازی در امر آموزش تاثیرگذار باشد. جهت آزمایش فرضیات، شرکت کنندگان بوسیله معلم واقعی، یک معلم مجازی انسان نما و یا یک معلم مجازی غیر انسان نما به فراگیری 128 اصطلاح زبان انگلیسی مبادرت ورزیدند. بررسی عملکرد فراگیران بوسیله آزمون های سنجش دانش اصطلاحات زبان نشان داد که آموزش بوسیله معلم مجازی به مراتب بازدهی بیشتری نسبت به آموزش معلم واقعی داشته است. در عین حال، مشخص شد که علی رغم تاثیر بسزایی که معلم مجازی انسان نما در ایجاد انگیزه لازم در فراگیران جهت یادگیری اصطلاحات زبان انگلیسی داشته است، اثر آن بر فراگیری و به خاطر سپاری اصطلاحات در میان آنان چندان قابل ملاحظه نبوده است.