هدف ازاین پژوهش بررسی تاثیردرسکارهای تصمیمی وجورچین بر تقویت توانایی های شنیداری و گفتاری زبان اموزان ایرانی درسطح متوسط بود. بدین منظور از میان 75 زبان آموز دختر ایرانی 60 نفر به عنوان گروه همگون از نظر تئانایی زبانی بر اساس آزمون نلسون انتخاب شدند. جهت سنجش توانایی های شنیداری وگفتاری زبان اموزان قبل وبعد از اموزش ازبخش های شنیداری وگفتاری ازمون PET استفاده شد. به منظور بررسی نقش درسکارهای جورچین وتصمیم گیری برتوانایی های شنیداری وگفتاری، شرکت کنندگان به دوگروه ازمایشی A و B تقسیم شدند. گروه ازمایش A براساس درسکارتصمیم گیری وگروه ازمایش B براساس درس کارجورچین درمعرض اموزش مهارتهای شنیداری و گفتاری به مدت 12 جلسه 45 دقیقه ای قرارگرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات، امارتوصیفی واستنباطی محاسبه شد. نتایج نشان داد زبان اموزانی که درس کار شنیداری وگفتاری جورچین را تجربه کرده بودند بهتر از انهایی که براساس درس کار تصمیم گیری اموزش دیده بودند عمل کردند. یافته های این پژوهش ضمن تایید نقش آموزش درسکتر محور، موید نقش متمایز نوع درسکار در تقویت مطلوب مهارت زبانی مورد نظر می باشد.
