شناسایی موانعِ اصلیِ پیاده سازی قراردادهای دوطرفه در زنجیره تأمین با استفاده از روش ترکیبی بهترین- بدترین و واسپاس با رویکرد فازی (مطالعه موردی: صنعت خودروسازی کشور) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: به دلیل ابهام در موانعِ پیاده سازی قراردادهای دوطرفه، هدف این پژوهش بررسی، شناسایی و اولویت بندی موانع اجرایی برای پیاده سازی قراردادهای دوطرفه در زنجیره تأمین در دو زمینه تولید و توزیع است. روش: در این پژوهش پس از شناسایی موانع پیاده سازی قراردادهای دوطرفه در زنجیره تأمین، ابتدا با استفاده از روش بهترین بدترین فازی، به هر یک از معیارهای شناسایی شده وزنی اختصاص یافت. در مرحله بَعد با استفاده از وزن های تعیین شده از روش تصمیم گیری واسپاس فازی، پنج شرکت آماده و بزرگ خودروساز کشور برای پیاده سازی قراردادهای دوطرفه، رتبه بندی شد. یافته ها: در انتهای این پژوهش، موانع پیاده سازی قراردادهای دوطرفه در زنجیره تأمین در 10 معیار بررسی و شناسایی شد که به ترتیب اهمیت عبارت اند از: عدم آموزش کارکنان با وزن 64/57 درصد، فقدان انگیزه و مشارکت کارکنان با وزن 8/48 درصد، عدم تمایل به تغییر با وزن 3/81 درصد، فقدان مشارکت اجتماعی با وزن 09/63 درصد، دانش و مهارت مدیران با وزن 18/63 درصد، فقدان درک مزایای حاصله 60/22 درصد، ترس از شکست با وزن50/61 درصد، شفاف نبودن اهداف سازمان با وزن 36/32 درصد، فقدان همکاری و یکپارچگی با وزن 73/20 درصد، بی ثباتی سیاسی با وزن 30/22 درصد. نتیجه گیری: در این پژوهش، عوامل و معیارهای تأثیرگذار در قراردادهای دوطرفه و همچنین اولویت بندی و درجه اهمیت آن در شرکت های خودروساز، در محیط فازی شناسایی و تحلیل شد. در نهایت نتایج آن با مدل های دیگر روش های تصمیم گیری نیز مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و نشان داده شد که نتایج تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. این نتیجه نشان می دهد که شرکت های باتجربه و به روزتر، همواره در رتبه های اول قرار می گیرند و همواره آمادگی آنها برای پیاده سازی هر گونه قرارداد در زنجیره تأمین بیشتر است.Identifying the Main Obstacles to Carrying Outbi-directional Contracts in Supply Chains by Adopting the Best-worst Method and Undertaking Weighted Aggregates Sum Product Assessment: A Fuzzy Approach
Objective Since the obstacles to executing directional contracts have not been identified by previous research, the present study seeks to examine executive obstacles to carrying them out in supply chains. The purpose of this research is to investigate, identify and prioritize implementation obstacles of bi-directional contracts in the supply chain both in production and distribution contexts. Methods At the end of this study, barriers to the implementation of bi-directional contracts in the supply chain were examined. Ten criteria were identified including lack of employee training (with a weight of 57.64 percent), lack of motivation and employee involvement (48.82 percent), unwillingness to change (81.3 percent), lack of corporate social responsibility (63.09 percent), management skills and knowledge (63.18 percent), lack of less perceived benefits (22.6 percent), fear of failure (61.5 percent), unclear organizational objective responsibility (32.36 percent), lack of integration and coordination benefits (20.73 percent), and political instability (22.3 percent). Results As a case study of five car companies in Iran, the current study identified barriers to the implementation of bi-directional contracts in the supply chain. Examining the criteria, the study could identify which of the companies was ready to implement such types of contracts. Conclusion In this study, the effective factors and criteria in bi-directional contracts, as well as their prioritization and degree of importance in automotive companies, were identified and analyzed in a fuzzy environment. Finally, the results were analyzed by applying other decision-making methods. It was shown that the results are not much different from each other. This means that more experienced and up-to-date companies are always in the first ranks and are always better prepared to implement contracts of various types in the supply chain.
تبلیغات
