مقدمه: مؤسسه و مراکز علمی کاربردی هلال احمر برای آمادگی در مواجهه با عدم قطعیت های تأثیرگذار در زمینه حوادث و سوانح کشور، باید الگویی برای توسعه سرلوحه خود قرار دهند از این رو هدف این مقاله ارائه الگوی توسعه آنها می باشد. روش: پژوهش حاضر آمیخته، توصیفی وکاربردی است. در بخش کیفی پژوهش (بخش اول)، 24نفر از نخبگان علمی کاربردی و آینده نگاری و توسعه آموزش عالی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و با آن ها مصاحبه شد، الگوی اولیه توسعه از مصاحبه ها حاصل شد. ابزار پرسشنامه با 84 گویه برای اعتبارسنجی الگو تهیه شد. آلفای کرونباخ تمامی مؤلفه ها بالاتر از 7/0 شد که بیانگر هماهنگی درونی گویه ها و پایایی قابل قبول پرسشنامه بود. جامعه آماری بخش کمی پژوهش (بخش دوم) 2071 نفر بود که 325 نفر بر اساس جدول مورگان و به وسیله نمونه گیری تصادفی طبقه ای از میان رؤسای مراکز علمی کاربردی هلال احمر استان ها (به نسبت مدرسان هر مرکز)، مدیران گروه و اعضای هیأت علمی و اساتید مدعو مؤسسه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با رویکرد تحلیل عاملی تأییدی با کاربرد نرم افزار لیزرل انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بار عاملی استاندارد برای سنجش قدرت رابطه بین عامل های، آموزش و پژوهش کاربردی، اشتغال و کارآفرینی، برنامه ریزی با رویکرد آینده نگاری، آمایش سرزمین، مالی و بودجه و نیز تناسب زیرساخت ها، با گویه ها در تمامی موارد بزرگ تر از 3/0 بود و آماره t نیز در سطح اطمینان 5 درصد مقداری بزرگ تر از 96/1 بود. نتیجه گیری: به منظور ارائه الگویی بهینه برای توسعه مؤسسه و مراکز جمعیت هلال احمر ضروریست شش مؤلفه آموزش و پژوهش کاربردی، اشتغال و کارآفرینی، برنامه ریزی با رویکرد آینده نگاری، آمایش سرزمین، بحث مالی و بودجه و تناسب زیرساخت های توسعه نسبت به سایر مؤلفه ها در اولویت قرار گیرند.
