هدف: یکی از مهم ترین مسائل پیش روی زنجیره های تأمین، هماهنگی سیاست های موجودی عناصر زنجیره، اعم از تأمین کنندگان، تولیدکنندگان و توزیع کنندگان است. در این رابطه، پژوهش حاضر به دنبال بررسی روند دستیابی عناصر شبکه تأمین نظام توزیع بنزین، به سطح موجودی بهینه است. روش: ابتدا شبکه تأمین شرکت ملی پخش فراورده های نفتی گیلان در قالب سیستم های انطباقی پیچیده تعریف شد و در ادامه با استفاده از مدل سازی مبتنی بر عامل، به شبیه سازی این شبکه پرداخته شد. هسته اصلی این شبیه سازی را تعاملات بین عامل ها یا اعضای شبکه تأمین در زمینه مدیریت موجودی با توجه به مقدار سفارش اقتصادی (EOQ) تشکیل داده اند. یافته ها: نتایج شبیه سازی در نرم افزار نت لوگو نشان می دهد که مدل سازی مبتنی بر عامل شبکه در قالب یک سیستم انطباقی پیچیده، موجب شناخت بهتر از رفتار عامل های شبکه تأمین در دستیابی به سطح موجودی بهینه شده و آنها را قادر می سازد به تخمین مناسبی از میزان سفارش اقتصادی، نقطه سفارش مجدد و هزینه کل خود، دست یابند. نتیجه گیری: به طور خلاصه می توان گفت که عامل های موجود در شبکه تأمین، توانایی تأمین مشتریان خود را دارند و هم زمان با عدم پرداخت هزینه نگهداری موجودی اضافه، با فروش از دست رفته نیز مواجه نخواهند شد.
