هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ویژگی های شرکت های صادرکننده، ویژگی های معاملات صادراتی و تجربه در دعاوی تجاری از طریق متغیر میانجی مدیریت ریسک تجاری بر عملکرد صادرات در شرکت های صادرکننده دارو در ایران، انجام شد. روش: این پژوهش، پیمایشی، کاربردی و به لحاظ هدف توصیفی است. جامعه آماری پژوهش را 48 شرکت صادرکننده دارو در ایران تشکیل می دهد. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسش نامه مقاله جو و پک (2017) استفاده شده است که روایی محتوایی آن از دیدگاه صاحب نظران تأیید شد و در خصوص آن، بومی سازی انجام گرفت. روایی هم گرایی آن به کمک روش های آماری به تأیید رسید. برای پایایی پرسش نامه، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد و آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS25 و SmartPLS3 انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که ویژگی های شرکت های صادرکننده، ویژگی های معاملات صادراتی و تجربه در دعاوی تجاری به طور مستقیم و غیرمستقیم از طریق متغیر میانجی مدیریت ریسک تجاری، بر عملکرد صادرات تأثیر مثبت و معنادار دارد. همچنین تأثیر مدیریت ریسک تجاری بر عملکرد صادرات مثبت و معنادار است. نتیجه گیری: تمام ده فرضیه پژوهش که روابط بین متغیرهای ویژگی های شرکت های صادرکننده، ویژگی های معاملات صادراتی و تجربه در دعاوی تجاری، مدیریت ریسک تجاری و عملکرد صادرات را بررسی کرده اند، تأیید شده اند. شرکت های صادرکننده دارو می توانند از نتایج پژوهش برای بهبود عملکرد صادرات خود استفاده کنند.
