برساخت اجتماعی رفتار مطلوب کارکنان نیروی انتظامی از نگاه دانشجویان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه و هدف: نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران نقش مهمی در تأمین رضایت افراد جامعه دارد. رضایت افراد از نیروی انتظامی، حاصل مقایسه الگوی ذهنی افراد از رفتار مطلوب و رفتار واقعی ماموران نیروی انتظامی است. هدف پژوهش حاضر شناسایی عنصر های برساخت اجتماعی رفتار مطلوب نیروی انتظامی است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت داده ها کیفی است. بر مبنای رویکرد برساخت گرایی اجتماعی از روش حافظه ران استفاده می شود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی واقع در پردیس مرکزی هستند. به دلیل دشواری جلب نظر افراد برای مشارکت در روند پژوهش، روش نمونه گیری، غیرتصادفی از نوع در دسترس است. به دلیل الزام به دستیابی به اشباع نظری، حجم نمونه پژوهش باز است و در عمل طی فرآیند جمع آوری و بررسی داستان ها تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از کدگذاری به روش حافظه ران به منظور شناسایی عنصرهای سوژه پژوهش انجام شد. سنجش پایایی با استفاده از روش بازآزمون منجر به محاسبه نود و چهار درصد پایایی برای کدگذاری شد. یافته ها: نتایج کدگذاری داده های جمع آوری شده نشان داد که ساخت اجتماعی واقعیت رفتار مطلوب نیروی انتظامی دارای بیست و هشت عنصر گوش شنوا، ادبیات مناسب، بله گفتن، سلام کردن، استفاده از زبان مادری، شعر خواندن، تأیید کلامی سخن، شما خطاب کردن، جدی بودن، چشم گفتن، هم صحبتی با کودکان، احترام، تأیید با حرکت سر، نگاه رو به پایین، همدلی، سکوت، آراستگی، تمرکز، چهره گشاده، حفظ فاصله، لحن ملایم، حمایت از مظلوم، آهسته سخن گفتن، حمایت از زنان، اشتیاق، لبخند زدن، استواری و تسلط بر خویشتن است. نتایج: بررسی عنصرهای پدیدارشده حاکی از وجود دو دسته عنصرهای کلامی و عنصرهای غیرکلامی در ساخت اجتماعی واقعیت رفتار مطلوب نیروی انتظامی است. نتایج حاکی از آن است که بدون در نظر گرفتن موقعیت بروز رفتار، تصویری به شدت منسجم و یکپارچه از رفتار مطلوب ماموران نیروی انتظامی در ذهن افراد وجود دارد.