پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر پیچیدگی شغلی بر خلاقیت کارکنان با نقش میانجیِ استرس شغلی آنان در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران- منطقه جنوب شرق انجام شد. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن، کلیه کارکنان شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران- منطقه جنوب شرق به تعداد 1011 را شامل می گردید. از این جامعه آماری طبق جدول کرجسی و مورگان(1970)، نمونه ای به حجم 278 نفر به شیوه تصادفی طبقاتی انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از سه پرسش نامه پیچیدگی شغلی هاکمن و اولدهام(1976)، استرس شغلی هریس و همکاران(1994) و خلاقیت تورنس(1980) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار LISREL8.5 انجام شد. نتایج نشان داد که پیچیدگی شغلی بر خلاقیت از طریق نقش میانجی استرس شغلی تأثیر معنا داری دارد. همچنین پیچیدگی شغلی بر خلاقیت تأثیر مثبت و معناداری دارد.