هدف از اجرای این پژوهش سنجش میزان رضایت شغلی شرکت های تابعه شرکت ملی نفت ایران و واحدهای ستادی آن بر اساس مدل رضایت شغلی «هی» بوده است. این پژوهش در سال 1391 انجام شده و جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی واحدهای ستادی شرکت ملی نفت ایران و شرکت های تابعه شرکت ملی نفت ایران بودند که از میان آن ها 5093 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده اند. ابزار پژوهش، پرسشنامه رضایت شغلی «هی» بوده و داده های گردآوری شده از طریق محاسبه میانگین آزمون فریدمن جهت مقایسه و رتبه بندی هریک از ابعاد رضایت شغلی مورد تحلیل قرار گرفتند. از آزمون های کروسکال والیس و یومن ویتنی جهت مقایسه رضایت شغلی گروه های جمعیت شناختی استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از رتبه بندی شرکت های تابعه شرکت ملی نفت و واحدهای ستادی بر اساس میزان رضایت شغلی آن ها می باشد. هم چنین میزان رضایت از ابعاد و مؤلفه های موردسنجش در داخل هر یک از شرکت ها نیز رتبه بندی شده اند