هدف کلی پژوهش ارائه ی الگوی ساختاری رابطه هوش معنوی با عملکرد سازمانی بر اساس مدل ا چیو بود. روش پژوهش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان دانشگاه ها و مؤسسات آموزشی استان کرمانشاه بود که نمونه پژوهش شامل 374 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه های استاندارد عملکرد سازمانی هرسی و گلد اسمیت (2009)، و پرسشنامه هوش معنوی کینک (2009) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی آن ها، بین نمونه توزیع و داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتیجه ی ناشی از فرضیه اصلی پژوهش نشان داد که هوش معنوی دارای رابطه ی مثبت و معنی دار با عملکرد سازمانی می باشد (T-value = 35/16). همچنین بعد تفکر وجودی انتقادی هوش معنوی با عملکرد سازمانی (r= 0.755, p < 0.01)، بعد تولید معنای شخصی هوش معنوی با عملکرد سازمانی (r= 0.832, p < 0.01)، بعد آگاهی متعالی هوش معنوی و با عملکرد سازمانی (r= 0.802, p < 0.01) و نهایتاً بعد بسط حالت هشیاری هوش معنوی با عملکرد سازمانی (r= 0.679, p < 0.01) دارای رابطه ی مثبت و معنی دار می باشد. از این رو پیشنهاد می شود مدیران بخش های مختلف دانشگاه ها و مؤسسات آموزشی استان کرمانشاه در راستای بهبود عملکرد سازمانی نگاه ویژه ای به هوش معنوی داشته باشند. واژگان کلیدی: هوش معنوی، عملکرد سازمانی، مدل اچیو
