آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۷

چکیده

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگو رهبری اصیل استادان با رویکرد انسان گرایی در سازمان های آموزش عالی در سال تحصیلی 99-1398، انجام پذیرفت. روش پژوهش ازنظر هدف، کاربردی؛ ازنظر شیوه جمع آوری داده ها، توصیفی-پیمایشی و ازنظر نوع داده ها، ترکیبی از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری در بخش کیفی پژوهش، خبرگان جامعه علمی دانشگاهی و مسئولین دانشگاهی بودند که با استفاده از اصل اشباع نظری و نمونه گیری هدفمند، تعداد 20 نفر برای این بخش انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمی ، اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران به تعداد 951 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و نسبتی از طریق فرمول کوکران، تعداد 275 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. گردآوری داده ها از طریق مرور مبانی نظری، مصاحبه عمیق و پرسشنامه های محقق ساخته انجام پذیرفت. روایی و پایایی ابزار، همگی مورد تأیید قرار گرفت. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی کدگذاری نظری برگرفته از روش نظریه پردازی داده بنیاد بود. در بخش کمی، از آزمون هایی همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل عاملی اکتشافی بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که مؤلفه های تشکیل دهنده رهبری اصیل با رویکرد انسان گرایی در سازمان های آموزش عالی شامل، مؤلفه های خودآگاهی، پردازش متعادل اطلاعات، شفافیت در روابط، عدالت درون سازمانی، فرهنگ سازمانی، حمایت سازمانی، رفتار شهروند سازمانی، اعتماد درون سازمانی، راهبرد مدیریتی و توانمندسازی خود شکوفایی، خودپنداره مثبت، روابط میان فردی، همدلی، اصالت، احترام، استدلال و خردگرایی، اشتیاق شغلی و اعتمادبه نفس بود. الگوی ارائه شده در پژوهش حاضر از برازش مطلوبی برخوردار بود.

تبلیغات