با توجه به اهمیت رشد و توسعه بازار سرمایه در یک کشور، شناخت عوامل موثر بر سرمایه گذاری افراد در سهام، می تواند باعث توسعه و رشد بازار سرمایه گردد. زیان گریزی نزدیک بینانه(MLA) یکی از این عوامل است که توسط بنارتزی و تالر (1995) معرفی شد. در همین راستا پژوهش حاضر پس از سنجش نزدیک بینی و ضریب زیان گریزی سرمایه گذاران حقیقی فعال در بورس اوراق بهادار تهران، به بررسی اثر زیان گریزی نزدیک بینانه بر سرمایه گذاری در سهام به روش رگرسیون تجمعی می پردازد. نمونه مورد بررسی شامل 403 سرمایه گذار است که دوبار پاسخ سوالات پژوهش را در فاصله زمانی 6 ماه در سال 1397 داده اند. نتایج این پژوهش بیانگر این است که میانه مقدار ضریب زیان گریزی برای سرمایه گذاران بازار سهام ایران 2.17 است. همچنین یافته های این پژوهش نشان داد که هر چقدر سرمایه گذاران زیان گریز، بیشتر به تغییر و ارزیابی پورتفوی سهام خود بپردازند؛ کمتر در سهام سرمایه گذاری می کنند و هرچه کمتر به ارزیابی و تغییر پورتفوی سهام خود بپردازند، بیشتر در سهام سرمایه گذاری می کنند؛ این یافته با تئوری زیان گریزی نزدیک بینانه سازگار است. پژوهش حاضر همچنین نشان می دهد که مردها، بیشتر از زنان و تحلیل گران بنیادی کمتر از تحلیل گران تکنیکال در سهام سرمایه گذاری می کنند. این پژوهش بر اهمیت زیان گریزی نزدیک بینانه در بازار سهام تاکید دارد و کاهش زیان گریزی نزدیک بینانه را عاملی برای افزایش سرمایه گذاری در سهام می داند
