ارتقای عملکرد کارکنان یکی از دغدغههای اصلی سازمانهای دولتی است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر مدیریت منابع انسانی متعهدانه ادراکشده بر عملکرد فردی با میانجیگری استرس شغلی و التزام کاری، و تعدیلگری مهارت کاری و حمایت سرپرستی ادراکشده در بین کارکنان رسمی آموزش و پرورش استان قزوین و مناطق چهاردهگانه آن انجام میشود. نمونه آماری مطابق جدول مورگان شامل 260 نفر می شود. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی است که برای گردآوری دادهها از پرسشنامه استفاده میکند. تجزیهوتحلیل دادهها به روش مدلسازی معادلههای ساختاری مبتنی بر تحلیل واریانس انجام میشود. نتایج پژوهش نشان میدهد که رابطه مستقیم بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه و عملکرد فردی وجود دارد. در ضمن، نقش میانجیگری التزام کاری در روابط بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه ادراک شده و عملکرد فردی مثبت و معنادار است، اما نقش میانجی استرس شغلی در روابط بین متغیرهای پیشگفته بی اثر است. به علاوه، نقش تعدیلکنندگی حمایت سرپرستی ادراکشده در روابط بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه و استرس شغلی مثبت و معنادار است. در پایان، یافتههای پژوهش نشانگر آن است که تسلط کاری در روابط بین مدیریت منابع انسانی متعهدانه و التزام کاری نقش معناداری در تعدیلکنندگی ایفا نمیکند.
