اکثر مشارکت های نظری در مدیریت استراتژیک به جای معرفی پارادایم های جدید "نظریه بزرگ "، نظریه های پذیرفته شده را به شیوه های جدید و جالب؛ گسترش داده، شفاف می سازند و یا به کار می گیرند. در اینجا ما دستورالعملی جهت چگونگی ایجاد این نوع مشارکت های نظری ارائه می دهیم. نظریه معمولا با یک سوال تحقیق مبتنی بر پدیده مورد علاقه، تغییرات یا محدودیت های نظریه موجود یا خلاقیت فکری آغاز می شود. علاوه بر سوال تحقیق، جوانب تخصصی تر دیگری از نظریه وجود دارد که می توان مشارکت ها را در مورد آن ها اعمال کرد: روش نظریه پردازی، سطح تحلیل، درک پدیده اصلی، سازوکارهای علی، ساختارها و متغیرها و شرایط مرزی از جمله این جنبه ها می باشند. این جوانب نظریه، مجموعه ای از نتایج را در قالب توضیحات، پیش بینی ها یا دستورالعمل ها ایجاد می کنند. مقالات در این موضوع ویژه از مجله مدیریت استراتژیک، با استفاده از چارچوب ارائه شده ما به عنوان نمونه های این رویکرد به تدوین مشارکت های نظری تفسیر شده است.
