عصر حاضر مملو از نیروهایی است که بر اشکال گوناگون زندگی انسان اثرگذار است و موجب آشوب، ابهام، گسستگی، تغییرپذیری، بی ثباتی و عدم قطعیت فزاینده در درک پدیده ها و ارائه راه حل برای مسائل اصلی زندگی شده است. دانش علمی و فناورانه به پیشرفته ترین سطح خود رسیده است؛ به طوری که سرعت فزاینده پیشرفت در فناوری های نوین، انسان را از فشار کارهای فرسایشی رهانیده، زندگی اش را آسان تر و غنی تر کرده است، اما به جای آسایش، ناآرامی، بی قراری و فشارهای روحی و روانی مهلکی را برای انسان به ارمغان آورده، او را برده فناوری کرده است. علاوه براین، مسائل مربوط به توسعه، فساد اقتصادی، تخریب محیط زیست، استفاده از سلاح های کشتار جمعی، درگیری های سیاسی در سطوح ملی و بین المللی، بی عدالتی، افراط گرایی، دموکراسی سازی، حکمرانی، و سایر مسائل فردی، سازمانی، اجتماعی و جهانی نیازمند چیزی بیش از دانش موجود در دنیاست. «حکمت»، فراتر از دانش علمی و فناورانه، مفهومی است که میان عقلانیت ابزاری و عقلانیت ارزشی توازن برقرار می کند، ارزش ها و اخلاقیات را مدنظر قرار می دهد، مشکلات زندگی را برطرف می کند، نفع عامه را تأمین می کند، و زندگی بهتری را برای انسان فراهم می آورد. هدف این پژوهش ارائه مفهوم «دانشگاه حکیمانه » و تبیین نقش و مأموریت خطیر نسل جدیدی از دانشگاه ها، مؤسسات آموزش عالی و سایر نهادها و مؤسسات علمی، آموزشی، و پژوهشی در حل مسائل زندگی فردی و اجتماعی انسان است.
