نوآوری در بخش های گوناگون شرکت ها و سازمان ها به یکی از عوامل اصلی موفقیت تبدیل شده است. طی دهه های اخیر، با توجه به رشد نوآوری در دنیا و صنایع گوناگون، همچنین گسترش همه جانبه علوم، مدیران شرکت ها و سازمان ها دیگر قادر نیستند، چه از لحاظ منابع انسانی و چه از لحاظ منابع مالی و غیرمالی، صرفاً در مراکز تحقیق و توسعه داخلی به همه یا بخش زیادی از پیشرفت های نوآورانه روز در صنعت دست یابند؛ بنابراین، ناگزیرند برای بقا، حفظ سودآوری و عقب نماندن از روندهای نوآوری، با راهبردهای گوناگون، نوآوری های موردنظرشان را از طریق منابع خارجی کسب کنند. مدیران شرکت هایی که قصد اکتساب نوآوری دارند از راهبردهای گوناگونی اعم از مالکیت، همکاری مشترک، برون سپاری، اخذ مجوز و نوآوری باز استفاده می کنند و هریک از این راهبرد ها را به تأثیر از دسته های متعددی از عواملی انتخاب می کنند. همچون عوامل سازمانی، منبع نوآوری، فرایند اکتساب، عوامل مربوط به نوآوری، و عوامل محیطی. هریک از این دسته ها خود مجموعه ای از عوامل را دربر دارند. در این پژوهش، با مطالعه پژوهش های پیشین، به بررسی راهبرد های اکتساب نوآوری، شناسایی عوامل مؤثر در اکتساب نوآوری و تحلیل این عوامل پرداخته شده است.
