پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش و چگونگی کاربرد اعضای هیأت علمی دانشگاه های دولتی استان اصفهان نسبت به استفاده از منابع الکترونیکی انجام گرفته است . روش پژوهش توصیفی همبستگی است. 132 نفر از اعضای هیئت علمی سه دانشگاه اصفهان، صنعتی و علوم پزشکی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار به کار رفته در این پژوهشپرسشنامه استاندارد سنجش نگرش معلمان بود. نتایج نشان داد که رابطه مستقیم و معنی دار بین نگرش استادان نسبت به به کارگیری منابع الکترونیکی و میزان به کارگیری آنها از این فناوری ها در آموزش وجود داشت. استادان زن و رشتههای علوم انسانی نسبت به سایرین به میزان کمتری از منابع الکترونیکی در آموزش استفاده میکردند. در هر سه دانشگاه، رابطه معکوسی بین سن و نگرش نسبت به کارگیری منابع الکترونیکی وجود داشت . نگرش و کاربرد ابزارهای الکترونیکی توسط استادان به ویژگیهای دموگرافیک آنها هم بستگی دارد. با شناسایی عوامل تأثیرگذار و رفع موانع موجود میتوان گامهای بیشتری در جهت توسع ه به کارگیری این فناوریها برداشت.