هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای هیجانات پیشرفت در رابطه میان جو روانی- اجتماعی کلاس و فرسودگی تحصیلی در راستای ارائه یک مدل علّی برای روابط بین متغیرهای پژوهش بود. جامعه پژوهشی شامل تمامی دانشجویان دانشگاه الزهرا(س) تهران در سال تحصیلی 96-1395 بودندکه از میان آنها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای ، نمونه ای به تعداد 300 نفر انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از نسخه کوتاه پرسشنامه هیجان های پیشرفت پکران، گوئتز و پری (2005)، پرسشنامه جو روانی اجتماعی کلاس فریزر،گیدینگز و مک روبی(1995)، و سیاهه فرسودگی تحصیلی سالملا ییظآرو و همکاران،( 2009) استفاده شد. برای پردازش داده هاازروش تحلیل مسیر استفاده شد. شاخص های حاصل از نتایج، حاکی از برازش بسیار خوب در مدل بود.واثر مستقیم جو روانی اجتماعی کلاس مؤلفه همبستگی بر روی هیجان های منفی 13/0-و بر روی هیجان های مثبت15/0 و معنادار و مؤلفه اصطکاک بر روی هیجان های مثبت25/0- و بر روی هیجان های منفی 23/0 و معنادار و اثر مستقیم هیجان های مثبت بر روی فرسودگی 04/0- و هیجان های منفی بر روی فرسودگی 06/0 و اثر غیر مستقیم همبستگی بر روی فرسودگی تحصیلی با واسطه هیجان های مثبت و منف ی به ترتیب 04/0-و06/0- و اثر غیر مستقیم اصطکاک بر روی فرسودگی با واسطه هیجانات مثبت و منفی 07/0و 08/0 بدست آمد و و 42% واریانس فرسودگی تحصیلی و 36% واریانس هیجانات مثبت و 38% واریانس هیجانات منفی تبیین شد.