هدف این پژوهش، شناسایی عوامل، ابعاد و مولفه های فرهنگی موثر آموزش زبان خارجی و ارائه الگوی مناسب ارتقاء فرهنگی آموزش زبان انگلیسی در آموزشگاه های زبان های خارجی در شهر تهران است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر نوع داده ها، کمی و کیفی، از نظر شیوه گرداوری داده ها، میدانی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 15 نفر از صاحبنظران و در بخش کمی، شامل کلیه مدرسان آموزشگاههای زبان در سطح شهر تهران در سال 96 می باشد. نمونه آماری در بخش کمّی طبق آزمون کوکران شامل 400 نفر محاسبه گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته، و در بخش کمی، پرسشنامه های استاندارد شده و محقق ساخته بود، و برای سنجش روایی پرسشنامه های محقق ساخته از طریق اخذ نظر از خبرگان با تکنیک دلفی و برای سنجش اعتبار پایایی پرسشنامه ها از آزمون کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی پس از جمع آوری پاسخ پرسشنامه ها، از نظرات خبرگان استفاده شد که منجر به تهیه پرسشنامه گردید و در بخش کمی، از آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف، تحلیل عاملی تاییدی و اکتشافی و برازش مدل، t تک نمونه ای و فریدمن استفاده شد. نتایج و یافته ها در عوامل، ابعاد و مولفه های فرهنگی آموزش زبان انگلیسی منجر به ارائه الگوی ارتقاء فرهنگی در سه عامل(ذاتی، درونی و بیرونی) و دو بعد(فرهنگی و آموزشی) و پنج مولفه فرهنگی و چهار مولفه آموزشی گردید.
