زمینه و هدف: یکی از مهم ترین نیازهای هر سازمان در جهت حفظ توان پاسخگویی به شرایط رقابتی و مطالبات روزافزون محیطی، افزایش کارآیی سازمانی در کلیه سطوح است. پیش نیاز این امر، تدارک روشی برای سنجش کارآیی و یافتن نقاط ضعف واحدهای زیرمجموعه می باشد. با توجه به پیچیدگی کار واحدهای انتظامی و داده ها و ستاده های متعدد این گونه واحدها، چگونگی بررسی کارآیی و ارزیابی عملکرد آنان با مشکلاتی همراه است. روش تحلیل پوششی داده ها یکی از بهترین روش های موجود جهت تعیین کارآیی نسبی واحدهای تصمیم گیری محسوب می گردد. این روش ناپارامتریک علاوه بر سهولت نسبی اجرا، قادر است رتبه بندی های مناسب و قابل اعتمادی را به همراه نقاط ضعف و همچنین پیشنهادهایی برای رفع هر یک از آن ها برای هر واحد ناکارآ ارائه دهد.
روش: در این مطالعه مروری به بررسی پژوهش های علمی صورت گرفته در زمینه ارزیابی کارآیی پلیس با استفاده از این روش پرداخته ایم. بنابراین ابتدا از طریق پایگاه های اطلاعات علمی الکترونیکی معتبر همانند Proquest و Sciencedirect مقاله های مرتبط با موضوع استخراج گردیده و پس از بررسی اولیه، تعداد 16 مقاله مورد کنکاش عمیق قرارگرفته و نتیجه به صورت خلاصه مقالات، به همراه جدول مقایسه ای مربوطه ارائه گردیده است. نتیجه این پژوهش نشان دهنده قابلیت اعتماد و کارآمدی روش مذکور در ارزیابی کارآیی نسبی واحدهای پلیس می باشد.
نتجه گیری: این پژوهش همچنین ورودی ها و خروجی هایی را جهت اجرای مدل DEA در سطح واحد های انتظامی پیشنهاد نموده است.
