زمینه و هدف: به کارگیری و استفاده مناسب از نقش های مدیریتی ضمن صیانت و نگهداشت و دلگرم نمودن کارکنان کلانتری ها به تداوم خدمت انتظامی، می تواند موجب ارتقاء انگیزه و بهبود عملکرد کارکنان و مجموعه کلانتری را فراهم ساخته و از آسیب پذیری کارکنان بکاهد. هدف این تحقیق شناسایی و معرفی نقش های مدیریتی رؤسای کلانتری و چگونگی تأثیر ایفای این نقش ها بر نگهداشت کارکنان کلانتری می باشد.
روش: روش پژوهش توصیفی و پیمایشی است. در این تحقیق نقش های مدیریت رؤسای کلانتری ها بر اساس نقش های مدیریتی میتنزبرگ (ارتباطی، اطلاعاتی و تصمیم گیری) تحت عنوان متغیر مستقل و نگهداشت کارکنان به عنوان متغیر وابسته مطرح است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته که برای روایی محتوایی از نظرات خبرگان و اساتید استفاده گردید؛ پایایی آن نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ عدد (9/0=) به دست آمد. جامعه آماری آن، کارکنان کلانتری های استان همدان در سال 1378 بوده که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه با نمونه گیری طبقه ای ساده 171 نفر تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل داده های این تحقیق از آزمون رگرسیون تک متغیره استفاده گردید.
یافته ها: یافته ها نشان داد که نقش های مدیریتی رؤسای کلانتری بر نگهداشت کارکنان موثر است. در بین سه نقش ارتباطی، اطلاعاتی و تصمیم گیری در نگهداشت کارکنان، نقش تصمیم گیری بیشترین تأثیر را داشته است.
نتیجه گیری: رؤسای کلانتری باید پیرامون نقش های مدیریتی آموزش کافی ببینند و به نقش تصمیم گیری در نگهداشت کارکنان توجه ویژه داشته باشند.
