درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه طرحواره های جنسیتی و سلامت جنسی در زنان یائسه انجام شد. به این منظور، 307 نفر از زنان متاهل ساکن تهران که به سن یائسگی رسیده بودند وارد مطالعه شدند. میانگین سنی افراد شرکت کننده در پژوهش 58/55 (32/7= SD) بود. جهت اجرای پژوهش از پرسشنامه طرحواره های جنسیتی بم، چک لیست علائم یائسگی و مقیاس عملکرد جنسی زنان استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده این بود که بین طرحواره های جنسیتی افراد و میزان سلامت جنسی رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده طرحواره مردانگی و طرحواره خنثی با سلامت جنسی رابطه مثبت و معناداری دارد ، به این معنا که با افزایش طرحواره مردانگی و طرحواره خنثی، سلامت جنسی نیز افزایش می یابد. رابطه طرحواره زنانگی با سلامت جنسی منفی و معنادار است، یعنی با افزایش طرحواره زنانگی سلامت جنسی کاهش می یابد.

بررسی ادبیات پژوهشی موجود در زمینه آسیب شناسی روانی نشان می دهد که اختلال روانی محصول عوامل چند گانه است. مقاله حاضر، از بین عوامل متعدد دخیل در آسیب شناسی روانی، به عامل فرهنگ پرداخته است. شیوه ها و باورهای فرهنگی می توانند بر سبک مقابله فرد با پریشانی روانشناختی اثر گذاشته و گاهی به او در مواجهه با بیماری روانی کمک کنند. از سوی دیگر همین عوامل فرهنگی می توانند منبع پریشانی، تعارض و زمینه ساز بروز اختلال روانی در فرد باشند. نفوذ عوامل فرهنگی در آسیب شناسی روانی به اندازه ای است که حتی ابراز علائم روانشناختی و مراجعه فرد برای درمان نیز تحت تأثیر زمینه فرهنگی است. به علاوه، تأثیرات فرهنگی می توانند چالش های فراوانی را بر متخصصان سلامت روان تحمیل کنند. وظیفه روانشناسان ارزیابی، فرمول بندی، تشخیص و مداخله مؤثر در زمینه اختلالات روانی است. برای آنکه مداخلات مؤثر واقع شوند باید از نظر فرهنگی مناسب، پذیرفته شده و همچنین اخلاقی باشند. برای طراحی یک مداخله مؤثر و متناسب با بافت فرهنگی، متخصصان باید در ارزیابی و درمان اختلالات روانی زمینه فرهنگی مراجع را در نظر بگیرند. در این مقاله سعی شده تا نقش فرهنگ در سبب شناسی اختلالات روانی، ابراز علائم و مراجعه فرد برای درمان تشریح گردد. همچین ملاحظات فرهنگی در زمینه سنجش و درمان اختلالات روانی نیز مورد بررسی قرار گرفته اند.

آمار طلاق در سالهای اخر در کشور ما افزایش یافته است، و این در حالی است که همه ازدواج های ناموفق منجر به طلاق نمی شوند. واقعه طلاق دارای عوامل متعدد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و روان شناختی است. یافته ها نشان می دهند که از بین علل مختلف روان شناختی، نداشتن مهارتهای لازم برای زندگی مشترک- که رابطه ای کاملاً مشروط است- یک عامل بسیار مهم و تأثیرگذار است که می تواند در قالب آموزش های پیش از ازدواج به زوج ها ارائه شود. از جمله مهارتهای بسیار مهم در زندگی مشترک، مهارت برقراری ارتباط است. تحقیقات متعدد داخلی و خارجی نشان داده اند که ضعف در این مهارت، موجب مشکلات ارتباطی می شود که فراوان ترین و آسیب زا ترین عامل در ایجاد مشکلات زناشویی به حساب می آید. خوشبختانه این مهارتها قابل آموزش ویادگیری اند؛ و حتی زوج هایی که سالها از ازدواجشان می گذرد، نیز می توانند این مهارتها را به کار برده و از این طریق بر رضایت زناشویی شان بیفزایند

پژوهش حاضر با به کارگیری رویکرد بر ساختی- تفسیری سعی بر این داشته است، که از منظر افراد به درک معنای ازدواج خوشبخت دست یابد. روش پژوهش حاضر، روش کیفی است. برای جمع آوری داده ها از فن مصاحبه نیمه ساختاریافته عمیق استفاده شده است. مشارکت کنندگان این پژوهش، با به کارگیری روش گلوله برفی از میان مردان متاهل شهرستان عسلویه که ازدواج خود را خوشبخت می دانستند، انتخاب شده اند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه نظریه نهایی از روش نظریه زمینه ای استفاده شد. یافته های به دست آمده شامل شش مقوله اصلی که خود در بر دارنده مقوله های فرعی هستند: شرایط ازدواج خوشبخت، خوشبختی در معنای احساس، عوامل معنوی و احساسی، رفتارهای منتج خوشبختی، حضور دیگران، و همسان بودن. مقوله هسته پژوهش تحت عنوان "ازدواج خوشبخت تر نتیجه متناسب بودن مبادله زوجین و همسانی هر چه بیشتر در ازدواج است" که سایر مقولات را در برمی گیرد. بر همین اساس، می توان گفت زوجینی که یک یا هر دو آن ها سطح بالای ارتباط را نشان دهند، و همچنین ازدواج آنان با توجه به ارزش ها و ویژگی های شخصیتی، خانوادگی و فرهنگی همسانی صورت گرفته باشد، زوجین می توانند احساس خوشبختی بیشتری را تجربه نمایند.

تحقیق حاضر جهت بررسی نقش عملکرد جنسی و تجربه شکست عاطفی در گرایش زوجین به روابط فرا زناشویی انجام گرفت. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی است. نمونه شامل 380 نفر از زوجین ساکن شهر لردگان بود. پرسش نامه های ""وضعیت جنسی گلومبک- راست، ضربه عشق و گرایش به روابط خارج از ازدواج"" برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها بر اساس آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره (به روش گام به گام) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که گرایش زوجین به روابط خارج از حیطه زناشویی با تجربه شکست عاطفی و عملکرد جنسی آن ها رابطه معناداری دارد. هم چنین، نتایج حاصل از آزمون رگرسیون حاکی از این بود که تجربه شکست عاطفی و عملکرد جنسی پیش بینی کننده گرایش به روابط خارج از حیطه زناشویی می باشند. از دیگر یافته های قابل تأمل در این پژوهش این است که بیشترین گرفتاریهای مربوط به روابط جنسی حول محور تعداد برقراری روابط جنسی، زمان ارضاء و کیفیت آن دور می زند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی سهم متغیر های عملکرد خانواده، در پیش بینی میزان خود نظم دهی تحصیلی و خود بازداری در میان دانش آموزان دبیرستانی بوده است. روش پژوهش حاضر، توصیفی از از نوع همبستگی بود. به همین منظور، 200 دانش آموز دبیرستانی با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته اند. ابزار جمع آوری اطلااعات، پرسشنامه های عملکرد خانواده اپشتاین، بالدوین و بیشاب(1983)، خودنظم دهی تحصیلی کانل و ریان(1987) و خود بازداری وینبرگر و شوارتز (1990) بود. برای تجزیه و تحلیل آماری از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج به دست آمده بیانگر همبستگی مثبت و معنادار بین عملکرد خانواده در همه ابعاد(حل مشکل، ارتباط، ایفای نقش، پاسخ دهی عاطفی، آمیزش عاطفی، کنترل رفتار و عملکرد کلی) با خود نظم دهی تحصیلی آنان بود. نتیج رگرسیون نشان داد که از بین متغیر های پیش بین، متغیرهای ایفای نقش و حل مساله توانسته اند خودنظم دهی را در دانش آموزان پیش بینی کنند. همچنین نتایج به دست آمده بیانگر همبستگی معنی داری بین عملکرد خانواده در همه ابعاد(حل مشکل، ارتباط، ایفای نقش، پاسخ دهی عاطفی، آمیزش عاطفی، کنترل رفتار و عملکرد کلی) با خود بازداری آنان نبود.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات برنامه کاربرد عملی مهارت های ارتباط صمیمانه (PAIRS) بر رضایت زناشویی زنان باردار صورت پذیرفت. مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و در طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود و با مشارکت زوجین در اتتظار فرزند مراجعه کننده به یک مرکز درمانی شهر تهران (در سال 1395) انجام پذیرفت. گروه مورد مطالعه شامل 24 زوج در انتظار فرزند بود که نمره پائینی را در پرسشنامه رضایت زناشویی به دست آورده بودند و بصورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند (هر کدام شامل 12زوج). هر دو گروه قبل از اجرای آموزش مورد سنجش واقع شدند، اعضای گروه آزمایش طی 8 جلسه، تحت آموزش برنامه کاربرد عملی مهارت های ارتباط صمیمانه (PAIRS) قرار گرفته و گروه گواه چنین آموزشی را دریافت ننمودند. پس از اتمام جلسات آموزشی، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده های حاصل از سنجش رضایت زناشویی زنان باردار به وسیله تحلیل کوواریانس پردازش شدند. نتایج حاکی از اثربخشی آموزش برنامه کاربرد عملی مهارت های ارتباط صمیمانه (PAIRS) بر رضایت زناشویی زنان باردار بود، به طوریکه آموزش مهارت های ارتباطی، رضایتمندی کلی را افزایش داده، در خرده مقیاس ها، موجب کاهش تعارض زناشویی گردیده، ارتباط بهتر را آموزش داده و در حل تعارض خانوادگی کمک نموده است. با بکارگیری این بسته آموزشی در برنامه های مراقبتی مراکز زنان و زایمان می توان رضایت زناشویی زوجین در انتظار فرزند را بهبود بخشید و در جهت آمادگی روانی زنان برای فرزندآوری گام برداشت.

هدف اصلی از پژوهش حاضر توصیف و مقایسه ی سطح خودکارآمدی در افراد مجرد و متاهل مبتلا به صرع می باشد؛ هم چنین نقش خانواده در ارتقاء خودکارآمدی بیماران مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش مطالعه ای توصیفی و از نوع علی – مقایسه ای می باشد. جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی افراد مبتلا به صرعِ مراجعه کننده به درمانگاه صرع بیمارستان امام حسین بودند که از میان آن ها 132 فرد مبتلا به صرع (87 بیمار مجرد و 45 بیمار متاهل) به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند و در پژوهش مشارکت کردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش چک لیستی شامل مشخصات دموگرافیک و هم چنین مقیاس خودکارآمدی در افراد مبتلا به صرع بودند.داده های پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی و در محیط نرم افزار spss 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج پژوهش نشان داد که بین افراد مجرد و متاهل مبتلا به صرع از نظر میانگین نمره ی خودکارآمدی تفاوت معناداری وجود دارد (009/0=p ) و میانگین نمره ی خودکارآمدی در افرادِ متاهلِ مبتلا به صرع به طرز معناداری بالاتر است. هم چنین بین زنان و مردان مبتلا به صرع از نظر میانگین نمره ی خودکارآمدی در افراد مبتلا به صرع تفاوت معناداری مشاهده نمی شود (243/0=p ). خودکارآمدی از عوامل اساسی در ارتقاء خودمراقبتی در بیماران مزمن است. سطح خودکارآمدی در افراد متاهلِ مبتلا به صرع، به دلیل حمایت عاطفی که دریافت می کنند، بالاتر از افراد مجردِ مبتلا به صرع است. با توجه به این نتایج، پژوهشگر طراحی و اجرای مداخلات خانواده محور، آموزش خانواده و هم چنین سیاست گزاری های کلان جهت تسهیل ازدواج در این افراد، به واسطه ی تقلیل انگِ مرتبط با بیماری و تغییر نگرش جامعه نسبت به بیماری صرع و باورهای نادرست در رابطه با این بیماری را پیشنهاد می کند. چنین مداخلاتی در ارتقاء سطح خودکارآمدی بیماران و در نتیجه کنترل بهتر بیماری و سلامت عمومی آن ها موثر است.

مقدمه:هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین جایگاه مهاردرونی وخودکارآمدی با اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی دردانش آموزان مراکزاستعدادهای درخشان شهرکرد بود. روش: جامعه ی آماری در این پژوهش، 340 نفر از دانش آموزان استعداد درخشان دختر و پسر، در رشته های تحصیلی علوم تجربی و علوم انسانی شهر شهرکرد بوده است که تعداد 181 نفر با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند و از طریق روش نمونه گیری خوشه ای از بین دانش آموزان مدارس استعداد درخشان دختر و پسر شهرستان شهرکرد نمونه ی آماری تحقیق انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای برای تکمیل ادبیات تحقیق و روش میدانی برای گردآوری داده های خام استفاده شد. بنابراین ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های استاندارد کمال گرایی(27 ماده) و جایگاه مهار نوویکی- استریکلند(40 ماده) بصورت طیف پنج گزینه ای لیکرت می باشد.برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات تحقیق از آزمون همبستگی متعارف(کانونی)و رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار spss استفاده شد. تجزیه و تحلیل همبستگی متعارف یا کانونی متداول ترین حالت مدل خطی عمومی می باشد که با استفاده از تکنیک آماری چند متغیری رابطه بین دو مجموعه از متغیرهای چندگانه را با ضرایب افزونگی یعنی درجه همپوشانی بین دو مجموعه متغیر تعیین می کند. یافته ها:نتایج آزمون فرضیه ها نشان دادکه بین مجموعه متغیرهای پیش بین و مجموعه متغیرهای ملاک همبستگی کانونی برابر با 66/0 وجود دارد. همچنین نشان داده شد که اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی به وسیله کمال گرایی، جایگاه مهار «درونی» و خودکارآمدی در هر سه گروه کل دانش آموزان، دانش آموزان دختر و دانش آموزان پسر قابل پیش بینی هستند بدین معنا که این متغیرها پیش بینی کننده اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی توامان هستند. نتیجه گیری: اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی به وسیله کمال گرایی، جایگاه مهار«درونی»وخودکارآمدی قابل پیش بینی هستند. کمال گرایی، جایگاه مهار و خودکارآمدی هر کدام پیش بینی کننده مناسبی برای ترکیبی از اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی هستند و هم چنین پیش بینی کننده مناسبی برای اضطراب امتحان به تنهایی می باشند لیکن پیش بینی کننده مناسبی برای پیشرفت تحصیلی به تنهایی نمی باشند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر موسیقی درمانی بر افسردگی، کیفیت زندگی و شادکامی زنان مبتلا به افسردگی انجام شد. روش تحقیق این مطالعه شبه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون-پس آزمون یک گروهی است. 30 زن مبتلا به افسردگی جزئی و خفیف بر اساس نقطه برش کسب شده در سیاهه افسردگی بک (نمره 10-14) و معیارهای ورود به مطالعه (داشتن حداقل تحصیلات دیپلم، جنسیت مونث، علاقه مندی به موسیقی) به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و گروه آزمایشی مطالعه حاضر را تشکیل دادند. سپس 16 جلسه مداخله موسیقی درمانی بر روی آن ها اجرا شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم بلند سیاهه افسردگی بک (BDI)، فرم کوتاه مقیاس کیفیت زندگی (SF-36) و سیاهه شادکامی آکسفورد OHI)) بود که به صورت پیش آزمون-پس آزمون اجرا شد. نرمال بودن داده ها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف بررسی شد و در نهایت داده ها با استفاده از روش تحلیل آماری تی دو نمونه همبسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین داده های به دست آمده از نمرات افسردگی، شادکامی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به افسردگی قبل و پس از موسیقی درمانی تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین تأثیر این مداخله در بهبود کیفیت زندگی بیشتر از شادکامی بود. یافته های تحقیق حاکی از آن است که موسیقی درمانی به عنوان روشی کم هزینه و قابل دسترس می تواند به عنوان راهکاری مناسب برای افزایش سطح شادکامی، بهبود کیفیت زندگی و کاهش افسردگی در زنان مبتلا به افسردگی به کار برده شود.

هپژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت از زندگی در دانشجویان براساس سبک زندگی اسلامی و هوش معنوی انجام شد. پژوهش همبستگی و جامعه ی آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه خوارزمی در سال تحصیلی 94-1393 بود. نمونه ی مورد بررسی 300 نفر از دانشجویان بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک زندگی اسلامی، پرسشنامه هوش معنوی و پرسشنامه رضایت از زندگی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سبک زندگی اسلامی، هوش معنوی با رضایت از زندگی دانشجویان رابطه مثبت و معنادار دارند و رضایت از زندگی دانشجویان از طریق ترکیب خطی مولفه های سبک زندگی اسلامی و هوش معنوی قابل تبیین می باشد و نتایج پژوهش حاضر با توجه به هدفهای مطرح شده می تواند در جامعه دانشگاهی قابل استفاده باشد.

هدف پژوهش حاضر مقایسه پنج عامل بزرگ شخصیت و شیوه های کنار آمدن لازاروس در هنرمندان رشته های شعر، موسیقی، تئاتر و نقاشی با افراد عادی می باشد. برای انجام نمونه گیری گروه هنرمند از هنرمندان مشغول به فعالیت در موزه هنرهای معاصر شهر، فرهنگسرای خورشید و اعضای انجمن های شعر و ادب اصفهان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای افراد غیرهنرمند نیز از روش تصادفی ساده استفاده شد. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه ی ویژگیهای شخصیتی نئو فرم کوتاه 60 سوال و پرسشنامه شیوه های کنارآمدن لازاروس استفاده شد. در بین ویژگی های شخصیتی، بازبودن به تجربه و توافق پذیری و دربین سبک های کنارآمدن، خویشتنداری و حل مدبرانه مسئله در افراد هنرمند و عادی تفاوت دارد. با توجه به میانگین نمرات در این متغیرها، در تمامی این متغیرها، هنرمندان میانگین بالاتری از افراد عادی داشته اند.

اختلالات شخصیت در رابطه با محیط سبک هایی انعطاف ناپذیر و ناسازگارانه به شمار می آیند. افراد دارای این نوع اختلالات، برخلاف ظاهری گرم، براساس ویژگی های خاص شخصیت فردی، افرادی مستعد برای انجام فعالیت های متضاد با قانون و مجرمانه هستند. لذا این پژوهش با هدف بررسی وضعیت اختلالات شخصیت در زندانیان صورت گرفته است. دراین راستا 182 نفر مرد زندانی که در زندان مرکزی لرستان محبوس بودند به روش تصادفی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه میلون 3 (MCMI-111 ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس داده های حاصل از پرسشنامه میلون 3 درنرم افزارمیلون جهت مشخص شدن نمره Br بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری مقایسه تحلیل واریانس یک طرفه و تی مستقل استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میان افراد با جرم های مختلف از نظر میزان اختلالات شخصیت وابستگی به مواد با 99 درصد اطمینان، اختلال شخصیت ضد اجتماعی و اختلال شخصیت دیگرآزار در سطح اطمینان 95 درصد تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین یافته ها نشان دادند که در سارقان اختلال شخصیت ضداجتماعی و وابستگی به مواد و اختلال شخصیت اجتنابی بیش تر وجود دارد. همچنین در مقایسه اختلالات شخصیت در میان افراد با میزان حبس های تحمل شده متفاوت، نتایج بیانگر این است که تنها اختلال شخصیت افسرده در گروه های مورد بررسی دارای اختلاف معناداری در سطح اطمینان 95 درصد است. علاوه بر این، نتایج حاصل از آزمون تی مستقل که به مقایسه اختلالات شخصیت در افراد مجرد و متاهل پرداخته است، نشان داد که اختلالات شخصیت دیگر آزار و افسرده در سطح اطمینان 95 درصد در میان افراد مجرد بیشتر از افراد متاهل است.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ی طرحواره های ناسازگار اولیه، هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی نوجوانان دارای گرایش به رفتارهای پرخطر و نوجوانان عادی بود. روش بررسی: روش پژوهش حاضر غیر آزمایشی وطرح آن از نوع همبستگی است. نمونه ی این پژوهش متشکل از 380 نوجوان (190 نوجوان پسر دارای گرایش به رفتارهای پرخطر و عادی، 190 نوجوان دختر دارای گرایش به رفتارهای پرخطر و عادی عادی) در شهرستان شهرکرد بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار به کار گرفته شده، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره، پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن، پرسشنامه سازگاری بل و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس چند متغیره یا مانوا) استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات طرحواره های ناسازگار اولیه در میان نوجوانان پسر (001/0P=) و دختر (003/0P=) دارای گرایش به رفتارهای پرخطر و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بین میانگین نمرات هوش هیجانی در میان نوجوانان پسر (002/0P=) و دختر (005/0P=) دارای گرایش به رفتارهای پرخطر و عادی نیز تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، بین میانگین نمرات سازگاری اجتماعی نوجوانان پسر (003/0P=) و دختر (002/0P=) دارای گرایش به رفتارهای پرخطر و عادی نیز تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، به نظر می رسد که گرایش به رفتارهای پرخطر می تواند ویژگی هایی همچون طرحواره ها، هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی نوجوانان را تحت تأثیر منفی خود قرار دهد. لذا، پیشنهاد می شود که کارشناسان و مسئولان خدمات بهداشتی و درمانی کارگاه های آموزشی برای نوجوانان دارای گرایش به رفتارهای پرخطر به منظور آشنایی با این رفتارها و پیامدهای ناگوار آنها برگزار کنند تا زمینه پیشگیری از این گونه رفتارها فراهم گردد.

این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس نگرش به ازدواج روزن و براتین(1998) در نمونه ای زوجین ایرانی انجام شد. پژوهش حاضر از نظر ماهیت در دسته ی پژوهش های توصیفی-همبستگی و از نظر هدف در دسته ی تحقیقات کاربردی قرار می گرد. بدین منظور 200 زوج (400نفر) از جامعه ی جوانان در شرف ازدواج که در سه ماهه ی سوم سال 1394 به مراکز مشاوره ی ازدواج تحت نظر وزارت ورزش و جوانان مراجعه کرده بودند، به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از تکمیل مقیاس نگرش به ازدواج روزن و براتین (1988) تعداد 370 داده قابل تجزیه و تحلیل بدست آمد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار های SPSS-23 و R تجزیه و تحلیل شدند. نتایج محاسبه شده برای آلفای کرونباخ و تتای ترتیبی (0.75 و 0.8) حاکی از اعتبار قابل قبول ابزار مورد نظر است. همچنین نتایج تحلیل عامل اکتشافی مقیاس نگرش به ازدواج حاکی از وجود 4 مؤلفه معنادار و قابل استخراج و همچنین روایی سازه ابزار مورد نظر بود. یافته ها حکایت ازپایایی و روایی قابل قبول مقیاس نگرش به ازدواج روزن و براتین (1998) دارد. نتایج پژوهش حاضر می تواند مورد استفاده ی مشاوران و متخصصان امر ازدواج قرار گیرد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد کمال گرایی و مشکلات بین شخصی انجام شد. بدین منظور از دانشجویان دانشگاه تهران، نمونه 286 نفری (دختر: 154 و پسر: 132) در سال 1395 پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی تهران (TMPS) و مشکلات بین شخصی (IIP-30) را تکمیل کردند. نتایج همبستگی داده ها نشان داد که شدت مشکلات بین فردی بر اساس ابعاد کمال گرایی در هر سه بعد خود محور (0/31)، دیگر محور (0/31) و جامعه محور (0/39) در سطح (0/01>p) معنادار است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی داده ها نشان داد در مردان از بین ابعاد کمال گرایی، کمال گرایی خودمحور و جامعه محور در صورت همراه شدن با کمال گرایی دیگر محور یا انتظار بالا از دیگران مشکلات بین فردی را در سطح (05/0>p) پیش بینی می کنند. در زنان، کمال گرایی جامعه محور یا انتظار بالای دیگران از فرد بیشترین نقش را در همراه شدن ابعاد دیگر کمال گرایی با مشکلات بین فردی داشت (0/001>p). این یافته ها علاوه بر همسو شدن با تردیدهای جدید در رابطه با سازش یافتگی کمال گرایی، به اهمیت توجه به تفاوت های جنسیتی در رابطه ابعاد آن با مشکلات بین فردی اشاره می کند.

یکی از مشکلات عمده ای که افراد جامعه امروزی را تهدید می کند، عدم برقراری ارتباط صحیح و درک همدلانه است. آموزش در سال های نخست زندگی به عنوان دوران اساسی پی ریزی شخصیت، نقشی مهم و وافر در یادگیری و تثبیت رفتار دارد. بدون شک کودکان برای مقابله با تنش های زندگی و حفظ سلامت روانی خود به مهارت هایی نیاز دارند. آموزش مهارت های ارتباطی ضمن اینکه یک مولفه ی اصلی زمینه ساز توسعه صلح و دوستی در بین افراد است. همواره می تواند بستر مناسبی برای آماده سازی کودکان برای غلبه بر تنش های زندگی را فراهم کند. حال با توجه به اینکه در نظام آموزش و پرورش، دوره ابتدایی یکی از مهم ترین دوره ی تحصیلی افراد به شمار می آید. تحقیق حاضر، با هدف بررسی مؤلفه های مهارت های ارتباطی در کتب تعلیمات اجتماعی دوره دبستان در سال تحصیلی 1395-1394 انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع تحلیل محتواست. جامعه آماری کتب مطالعات اجتماعی کلاس چهارم، پنجم و ششم ابتدایی، بخش مدنی است. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که بیشترین فراوانی مربوط به مؤلفه های رفتن به سوی جمع، استفاده از مهارت های کلامی و غیرکلامی است. و به سه مؤلفه ی معرفی خود، نحوه ی انتخاب دوست و ضرورت دوست یابی توجه گردیده است. در پایان به مؤلفه های نامه نویسی، سلام کردن و آموزش عیادت نیز توجه شده است. حال آنکه در کتاب ششم ابتدایی مؤلفه معرفی خود، نسبت به 2 کتاب چهارم و پنجم کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بر همین اساس و با توجه به تغییرات اخیر در مواد درسی و ادغام این درس با دروس جغرافیا و تاریخ، اهمیت این مساله چندین برابر می گردد و به مسئولان و متولیان نهاد آموزش و پرورش به عنوان مؤثرترین نهاد در اجتماعی کردن افراد جامعه پیشنهاد می شود که ضمن بازنگری کارشناسی شده، در این درس مفاهیم اجتماعی بیشتری را بر مبنای آموزش مهارت زندگی کردن به فرد و با در نظر گرفتن زمینه های فرهنگی و اجتماعی بگنجاند. چرا که عملکرد اشتباه این نهاد تاثیر مستقیم بر روی سایر نهادهای جامعه خواهد داشت. اگر مدارس کار کرد اجتماعی کردن افراد را به درستی انجام ندهند، افرادی به جامعه تحویل می دهند که نه تنها یک شهروند وظیفه شناس برای جامعه نخواهد بود بلکه به وظائف خود در آینده به عنوان پدر و مادر آگاه نیست و موجبات نابسامانی اجتماعی را فراهم می سازد.

امروزه مبحث توانمندسازی چنان محبوبیت یافته که مورد استفاده گروه های فعال اجتماعی و سیاسی و اقتصادی قرار گرفته است و فراگیری استفاده از اصطلاح توانمندسازی دو پیامد مهم داشته است: اول مبهم ماندن تعریف و چارچوب این سازه ؛ دوم، مورد انتقاد واقع شدن سازمان هایی که روی این مقوله کار می کنند مبنی بر اینکه هیچ معیاری وجود ندارد که اثبات کند آنها واقعا توانسته اند اعضای خود را توانمند کنند. علیرغم گستردگی استفاده از مفهوم توانمندسازی، در پژوهش ها و سازمان ها و نهادهای اجتماعی به طور خاص در باب توانمندی روانی و اجتماعی افراد جامعه کمتر سخن به میان آمده است و یکی از دلایل آن پژوهش های انگشت شمار در این حوزه است. مقاله پیش رو با هدفمعرفی، توصیف و تحلیل مدل های رایج توانمندسازی روانی به منظور پیوند ارتباط معنادار دوبعد روانی-اجتماعی انجام شده است. این مقاله در مقدمه به معرفی پیشینه پژوهی توانمندسازی روانی و دنبال کردن خط سیر تحقیقات پیرامون سازه، سپس معرفی مدل هایپرکاربردو در آخر به نتیجه گیری و جمع بندی نظریات و پیشنهادهای پژوهشی آینده گرا می پردازد.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کمال گرایی و اجتناب تجربی در پیش بینی علائم روان شناختی زنان بی بضاعت سرپرست خانوار بود. این مطالعه توصیفی به روش همبستگی بود. جامعه آماری کلیه افراد آسیب دیده تحت حمایت کمیته امداد شهرستان گیلان غرب در سال 95 بودند که از این تعداد 120 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.. برای جمع آوری اطلاعات از فهرست علایم 90 سؤالی (SCL-90)، کمال گرایی و پرسش نامه های پذیرش و عمل استفاده شد. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که علائم روان شناختی با کمال گرایی (51/0=r؛ 001/0>p) و اجتناب تجربی (65/0=r؛ 001/0>p)، ارتباط مثبت دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 48 درصد از کل واریانس علائم روان شناختی این افراد به وسیله دو عامل اجتناب تجربی و کمال گرایی تبیین می شود. بنابراین کمال گرایی و اجتناب تجربی می تواند در علائم روان شناختی زنان بی بضاعت سرپرست خانوار نقش داشته باشد. واژه های کلیدی: کمال گرایی، اجتناب تجربی، علائم روان شناختی، بی بضاعت، زنان سرپرست خانوار.

یکی از مسائل مهم حوزه ی یادگیری آموزشگاهی که پژوهش های فراوانی را به خود معطوف داشته، خودپنداره تحصیلی است. خودپنداره ی تحصیلی به ادراک یا تصویر دانش آموز از شایستگی های خود در رابطه با یادگیری آموزشگاهی اشاره می کند که بر پیشرفت تحصیلی اثر می گذارد و همزمان از آن متأثر می شود. یکی از عوامل مهمی که شخص را وامی دارد که به گونه ای مؤثر عمل نماید و در کارهایش جدیت و پشتکار داشته باشد، عزت نفس است و بر اساس پژوهش های انجام گرفته مشخص شده که ازدست دادن حس کنترل و ایجاد نارضایتی فردی یکی از جنبه های مشخص عزت نفس پایین است. هدف اساسی پژوهش حاضر مشخص نمودن رابطه بین خودپنداره تحصیلی، عزت نفس و خودکنترلی با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره ی ابتدایی می باشد. گروه نمونه شامل 300 دانش آموز دختر بود که از آنان خواسته شد مقیاس خودپنداره تحصیلی لیو و وانگ و مقیاس عزت نفس روزنبرگ را تکمیل کنند. همچنین مقیاس ارزیابی خودکنترلی کندال و ویلکاکس (SCRS ) توسط یکی از والدین دانش آموزان تکمیل شد. عملکرد تحصیلی هر یک از دانش آموزان برحسب وضعیت کارنامه تحصیلی شان (خیلی خوب، خوب، قابل قبول و نیازمند تلاش) می باشد که معلمان نمره ای معادل آن (از 13 تا 20) نسبت دادند. تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری انجام شد. نتایج نشان داد که بین خودپنداره تحصیلی، عزت نفس و خودکنترلی با عملکرد تحصیلی رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین خودپنداره تحصیلی، عزت نفس و خودکنترلی واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین می کند.یکی از مسائل مهم حوزه ی یادگیری آموزشگاهی که پژوهش های فراوانی را به خود معطوف داشته، خودپنداره تحصیلی است. خودپنداره ی تحصیلی به ادراک یا تصویر دانش آموز از شایستگی های خود در رابطه با یادگیری آموزشگاهی اشاره می کند که بر پیشرفت تحصیلی اثر می گذارد و همزمان از آن متأثر می شود. یکی از عوامل مهمی که شخص را وامی دارد که به گونه ای مؤثر عمل نماید و در کارهایش جدیت و پشتکار داشته باشد، عزت نفس است و بر اساس پژوهش های انجام گرفته مشخص شده که ازدست دادن حس کنترل و ایجاد نارضایتی فردی یکی از جنبه های مشخص عزت نفس پایین است. هدف اساسی پژوهش حاضر مشخص نمودن رابطه بین خودپنداره تحصیلی، عزت نفس و خودکنترلی با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره ی ابتدایی می باشد. گروه نمونه شامل 300 دانش آموز دختر بود که از آنان خواسته شد مقیاس خودپنداره تحصیلی لیو و وانگ و مقیاس عزت نفس روزنبرگ را تکمیل کنند. همچنین مقیاس ارزیابی خودکنترلی کندال و ویلکاکس (SCRS ) توسط یکی از والدین دانش آموزان تکمیل شد. عملکرد تحصیلی هر یک از دانش آموزان برحسب وضعیت کارنامه تحصیلی شان (خیلی خوب، خوب، قابل قبول و نیازمند تلاش) می باشد که معلمان نمره ای معادل آن (از 13 تا 20) نسبت دادند. تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری انجام شد. نتایج نشان داد که بین خودپنداره تحصیلی، عزت نفس و خودکنترلی با عملکرد تحصیلی رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین خودپنداره تحصیلی، عزت نفس و خودکنترلی واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین می کند.