فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳۴۱ تا ۳۶۰ مورد از کل ۳۶۲ مورد.
حوزه های تخصصی:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر مشاهده اطلاعات نسبی و مطلق بر یادگیری یک مهارت جدید بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان پسر دانشگاه شهید بهشتی تشکیل می دادند که از بین آن ها به صورت نمونه دردسترس، 14 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی که همگی راست دست بودند و از نظر جسمانی وضعیت سالمی داشتند انتخاب و به دو گروه 7 نفری تقسیم شدند. اطلاعات در این پژوهش به صورت نمایش نقاط نورانی ارائه شدند. یک گروه اطلاعات همه اندام های بدن را مشاهده می کرد (گروه اطلاعات نسبی) و گروه دیگر فقط اطلاعات مچ دست پرتاب را مشاهده می-کرد (گروه اطلاعات مطلق). افراد در اکتساب، 20 کوشش را اجرا نمودند و 24 ساعت بعد 5 کوشش را به عنوان آزمون یادداری انجام دادند و بعد از آزمون یادداری همه گروه ها فیلم اطلاعات همه اندام های بدن (اطلاعات نسبی) را مشاهده کردند. این مرحله به عنوان بازاکتساب نام گذاری شد. نتایج نشان داد که گروه اطلاعات مطلق در هماهنگی درون اندام ها نسبت به گروه اطلاعات نسبی بیشتر شبیه به الگو عمل کرده است. این اثر در تمام مراحل پژوهش مشاهده شد. در متغیرهای کنترل کننده حرکت، تفاوتی بین دو گروه وجود نداشت (05/p>0). همچنین، دیدن اطلاعات نسبی در مرحله بازاکتساب تأثیری بر هماهنگی اندام ها و دقت حرکت نداشت؛ اما بر متغیر کنترل حرکت تأثیر معناداری داشت و آن را بهبود بخشید. در کل، نتایج نشان دهنده این امر است که اطلاعات نسبی همیشه برای کسب الگوی هماهنگی مهم ترین اطلاعات نیستند. در بعضی موارد مانند آنچه که در این پژوهش مشاهده شد، اطلاعات نقطه انتهایی حرکت نقش مهم تری را بازی می کنند.
مقایسه الگوهای مشاهده ای در یادگیری تکالیف مختلف(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر مقایسه الگوهای مشاهده ای در یادگیری تکلیف حرکتی دریافت توپ والیبال و تکلیف شناختی- حرکتی تردستی با سه توپ بود. آزمودنی ها 80 نفر از دانشجویان دختر 25-19 ساله بودند. در هر تکلیف 40 آزمودنی شرکت داشت. شرکت کننده ها به چهار گروه مشاهده الگوی مبتدی، ماهر، ترکیبی و گروه فعالیت بدنی تقسیم شدند. همه گروه های مشاهده از طریق فیلم ویدئویی الگوی مخصوص به خود را تماشا کردند. در این تحقیق در هر دو تکلیف چند مرحله اکتساب و آزمون یادداری و انتقال انجام گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و در آزمون های یادداری و انتقال از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون های تعقیبی مناسب استفاده شد (05/0P<). در تکلیف حرکتی، در مرحله اکتساب مشاهده الگوی ماهر- مبتدی نسبت به دیگر گروه ها بهتر بود، اما این برتری معنادار نبود، ولی در آزمون یادداری و انتقال مشاهده الگوی ماهر- مبتدی، برتری معناداری داشت. در تکلیف شناختی- حرکتی، مشاهده الگوی مبتدی در مرحله اکتساب و آزمون یادداری و انتقال نسبت به گروه های دیگر بهتر بود، اما این برتری در آزمون انتقال معنادار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود که در یادگیری تکالیف مختلف، از شیوه های الگودهی متفاوتی استفاده شود.
تأثیر هدف گزینی آسان و دشوار بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دانش آموزان کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف گزینی از جمله مؤلفه های انگیزشی است که برای بهبود یادگیری مهارت های ورزشی به کار می رود. هدف از تحقیق حاضر، تعیین تأثیر هدف گزینی آسان و دشوار بر اکتساب و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال در دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. نمونه این پژوهش 21 نفر از دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر 13 – 8 سال شهر اصفهان بودند که در دو گروه هدف گزینی آسان و دشوار قرار گرفتند. شرکت کنندگان 9 جلسه به اکتساب تکلیف ملاک پرداختند. آزمون پرتاب آزاد بسکتبال به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. پیش آزمون قبل از جلسات اکتساب و آزمون های اکتساب در طول جلسات اکتساب و آزمون های یادداری فوری و تأخیری به ترتیب پس از 2 و 10 روز بی تمرینی برگزار شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس و اندازه های تکراری و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد گروه هدف گزینی آسان در مراحل اکتساب و یادداری، بهبود معنا دار اجرا داشتند (P< 0.05)، درحالی که گروه هدف گزینی دشوار بهبودی اجرا نشان ندادند. یافته ها، استفاده از هدف گزینی آسان به جای هدف گزینی دشوار را برای آموزش پرتاب آزاد بسکتبال به کودکان کم توان ذهنی پیشنهاد می کند.
تأثیر آرایش مکانی تمرین (انفرادی، زوجی و گروهی) بر اکتساب و یادداری مهارت طناب زنی کودکان دبستانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر تمرینات انفرادی، زوجی و گروهی بر اکتساب و یادداری مهارت طناب زنی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی بود. نمونه آماری پژوهش را 180 دختر و پسر (با دامنه سنی 65/0 ± 10 سال) تشکیل دادند که به صورت تصادفی خوشه ای از بین دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی شهرستان نهاوند انتخاب گردیده و برحسب مقادیر نمرات پیش آزمون در سه گروه انفردی، زوجی و گروهی گزینش شدند و در مدارس جداگانه تحت آموزش طناب زنی بر اساس شیوه نامه طرح ملی طناورز (سال 1390) قرار گرفتند. مرحله اکتساب شامل 12 جلسه تمرین تحت نظر مربی بود که عملکرد افراد در جلسات چهار، هشت و 12 ثبت شده و آزمون یادداری با شش روز تأخیر به عمل آمد. تحلیل داده های مرحله اکتساب با استفاده از تحلیل واریانس مرکب (سه آرایش مکانی * سه دفعات اندازه گیری * دو جنسیت) نشان داد که آرایش مکانی بر اجرای مهارت طناب زنی تأثیر دارد ( P=0.001 ) و عملکرد در آرایش مکانی زوجی و گروهی بهتر است؛ اما اثر جنسیت معنادار نمی باشد. نتایج تحلیل واریانس دوطرفه (دو جنسیت * سه آرایش مکانی) در مرحله یادداری نیز نشان دهنده برتری آرایش مکانی زوجی و گروهی نسبت به انفرادی ( P=0.001 ) و عدم تفاوت بین آرایش زوجی و گروهی می باشد. لازم به ذکر است که اثر جنسیت معنادار نمی باشد. بر اساس نتایج و دشواری مهارت طناب زنی بهتر است که در آموزش این مهارت از تمرینات انفرادی استفاده نشود و از مزایای تمرین دو نفره و گروهی مانند یادگیری مشاهده ای، فعال سازی نرون های آینه ای و غیره بهره برداری گردد.
اثر سبک های شناختی بر یادگیری یک تکلیف هدف گیری در محیط باز و بسته بر مبنای منطق فازی و کلاسیک(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف کلی پژوهش حاضر، مطالعة اثر سبک های شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر یادگیری یک تکلیف هدف گیری در محیط باز و بسته بر مبنای منطق فازی و کلاسیک است. به این منظور، 60 دانش آموز پسر با دامنة سنی 17-16 سال در چهار گروه 15 نفری مستقل از زمینه به شیوه کلاسیک، وابسته به زمینه به شیوه کلاسیک، مستقل از زمینه به شیوه فازی و وابسته به زمینه به شیوه فازی قرار گرفتند. شرکت کنندگان در هر گروه در هر دو شرایط محیطی باز و بسته به آزمون پاس بسکتبال پرداختند. مرحلة اکتساب، شش جلسه و در هر جلسه، شامل اجرای شصت کوشش در قالب شش بلوک ده تایی بود. آزمون انتقال یک روز و آزمون یادداری یک هفته بعد از مرحله اکتساب انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین شرکت کنندگان مستقل از زمینه و وابسته به زمینه به شیوه کلاسیک در هر دو شرایط محیطی باز و بسته تفاوت معنا داری وجود دارد و در تمام مراحل آزمون (اکتساب، یادداری، انتقال) شرکت کنندگان مستقل از زمینه عملکرد بهتری داشتند. اما بین دو گروه مستقل از زمینه و وابسته به زمینه به شیوه فازی، تفاوت معناداری مشاهده نشد. با این حال، مقایسة میانگین ها، برتری شرکت کنندگان مستقل از زمینه را در شرایط محیطی بسته و عملکرد بهتر شرکت کنندگان وابسته به زمینه را در محیط باز نشان داد.
تأثیر تزریق انسولین درون صفاقی در دوران شیردهی مادران بر اکتساب و حافظه فضایی موش های صحرایی بالغ(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این مطالعه، تاثیر تزریق انسولین درون صفاقی در دوران شیردهی مادران بر اکتساب و حافظه فضایی موش-های صحرایی مادر بود. این پژوهش به روش آزمایشگاهی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش رت های صحرایی باردار از نژاد آلبینو- ویستار بودند. س از دوران شیردهی (روز بیست ودوم پس از تولد) نوزادان از مادر جدا شدند. سپس در روز 56 رت ها برای بررسی و سنجش اکتساب و حافظه فضایی به دستگاه ماز آبی انتقال داده شدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه و از آزمون تعقیبی توکی برای تعیین اختلاف میان گروه ها استفاده شد. محاسبات آماری از طریق نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 انجام شده و سطح معنی داری p≤0.05در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که گروه انسولین در هر دوی آزمون اکتساب و حافظه فضایی در پارامترهای زمان و مسافت از عملکرد بهتری در مقایسه با دو گروه سالین و کنترل برخوردار بود (P<0.05). نتایج نشان داد افزایش انسولین در دوران شیردهی کیفیت بهتری از شیر مادر را به همراه داشته که این امر می تواند رشدوتکامل بهتر سیستم های مختلف بدن از جمله سیستم عصبی را به همراه داشته باشید که بهبود اکتساب و یادداری نیز از تبعات احتمالی این اثر می باشد. در نتیجه می توان اظهار کرد که انسولین می تواند بهبود در یادگیری و حافظه فضایی را در انتقال نسل به همراه داشته باشد.
اثر تصویرسازی درونی و بیرونی بر افت گرم کردن مهارت های باز و بسته(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
افت گرم کردن، کاهشی زودگذر در اجرا است که به دنبال یک دوره استراحت کوتاه به وجود می آید. جهت انجام پژوهش حاضر، 60 آزمودنی به صورت تصادفی در شش گروه تصویرسازی و نوع مهارت (شامل درونی بسته، بیرونی بسته، کنترل بسته، درونی باز، بیرونی باز و کنترل باز) قرار گرفتند و به مدت 15 دقیقه به اجرای تکلیف پرداختند و امتیاز10 اجرای پایانی آن ها ثبت شد. در زمان استراحت، گروه ها به تصویرسازی درونی یا بیرونی پرداختند و درادامه، پنج کوشش دیگر را انجام دادند. نتایج نشان می دهد که در هر دو مهارت باز و بسته، بین گروه های تصویرسازی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، در تصویرسازی بیرونی بین گروه های باز و بسته (در استراحت پنج دقیقه ای) تفاوت معناداری به نفع گروه مهارت باز مشاهده می شود. براساس نتایج می توان گفت که تصویرسازی، روش مناسبی برای کاهش افت گرم کردن بوده و پیشنهاد می شود که به ویژه برای مهارت های حرکتی باز از تصویرسازی بیرونی استفاده گردد.
بررسی تأثیر روش های معرفی روتین، تصویرسازی و ترکیبی بر اجرا و بازنمایی ذهنی سرویس موجی والیبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش های معرفی روتین، تصویرسازی و ترکیبی بر اجرا و بازنمایی ذهنی سرویس موجی والیبال بود. بدین منظور، 40 دختر به صورت تصادفی به چهار گروه معرفی روتین، تصویرسازی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. پس از پیش آزمون، شرکت کنندگان بر اساس گروه بندی مربوطه، تکلیف را به مدت هفت روز (هر روز پنج بلوک 10 کوششی) تمرین نمودند. یک هفته پس از آخرین روز تمرین، شرکت کنندگان پس آزمون را انجام دادند. نتایج نشان می دهد که گروه ترکیبی نسبت به دو گروه تجربی دیگر عملکرد بهتری داشته است. گروه معرفی روتین نیز نسبت به گروه تصویرسازی عملکرد بهتری را نشان می دهد. با این حال، در متغیر بازنمایی ذهنی، گروه تصویرسازی نسبت به دو گروه دیگر بازنمایی ساختاریافته تری داشته است. علاوه بر این، گروه ترکیبی نسبت به گروه معرفی روتین از بازنمایی ساختاریافته تری برخوردار می باشد. این نتایج با توجه به مکانیزم های زیربنایی این روش های تمرینی مورد بحث قرار گرفته است.
اثر دستورالعمل های کانون توجه بیرونی بر یادگیری تکلیف پیگردی تحت شرایط تکلیف ثانویه شنیداری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این پژوهش، تعیین اثر دستورالعمل های کانون توجه بیرونی بر یادگیری تکلیف پیگردی تحت شرایط تکلیف ثانویه بود. بدین منظور، 42 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه کرمان (با دامنه سنی 25 19 سال) پس از شرکت در پیش آزمون و به صورت تصادفی در سه گروه جای گرفتند (کنترل، دستورالعمل های کانون توجه بیرونی نزدیک و دستورالعمل های کانون توجه بیرونی دور). شرکت کنندگان تکلیف پیگردی را در چهار بلوک چهار کوششی تمرین کردند و پس از گذشت 48 ساعت، در آزمون یادداری تأخیری تحت شرایط تکلیف ثانویه شرکت نمودند. قابل ذکر است که به منظور سنجش تکلیف پیگردی از تست هماهنگی دو دست دستگاه وینا استفاده شد و میانگین زمان کل در این تکلیف به عنوان متغیر وابسته محاسبه گردید. همچنین، گروه تمرکز بیرونی نزدیک، دستورالعمل هایی را در ارتباط با حرکات دسته ها دریافت کرد و به گروه تمرکز بیرونی دور، دستورالعمل هایی در مورد حرکات نقطه قرمز رنگ در قسمت های مختلف مسیر ارائه شد. شایان ذکر است که گروه کنترل هیچ دستورالعملی را دریافت نکرد. علاوه براین، از آزمون تحلیل واریانس عاملی مرکب و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه جهت تعیین معناداری در مراحل اکتساب و یادداری استفاده شد. نتایج نشان می دهد که تفاوت معناداری میان بلوک های مختلف تمرینی در مرحله یادگیری (P=0.0001) و میان گروه های مختلف در مرحله یادداری (P=0.0001) وجود دارد. این نتایج حاکی از این است که افزایش فاصله در یک تمرکز توجهی بیرونی، یادگیری تکلیف پیگردی را به ویژه تحت شرایط تکلیف ثانویه بهبود می بخشد؛ زیرا، شرایط تکلیف ثانویه می تواند منابع توجهی را افزایش دهد و باعث تغییر توجه به بیرون شود.
آثار تغییرپذیری تم رین و توجه در یادگیری مهارتی ورزشی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در این پژوهش آثار برنامه ریزی آرای ش تمرین و کانون توجه بر یادگیری مهارتی ورزشی بررسی شد. 40 دانش آموز دختر دبیرستانی (میانگین سن= 88/0 ± 02/16 سال) در حالی مهارت پرتاب دارت را با آرایش مسدود یا تصادفی تمرین کردند که توجه آنان با استفاده از تکالیف دوگانه، به مهارت (امتیازهای دارت) یا به علامت نامربوط (اصوات ثانویه) هدایت شد. تحلیل واریانس روی وضعیت پایه، مرحله تمرین و آزمون انتقال تأخیری انجام گرفت. نتایج نشان داد همه گروه ها از وضعیت پایه تا آزمون انتقال تأخیری پیشرفت امتیازی معنادار داشتند. به علاوه ، بیشترین پیشرفت از وضعیت پایه تا آزمون تأخیری در مقایسه با دیگر وضعیت ها، در شرایط تمرین تصادفی- توجه به عامل نامربوط دیده شد. به عنوان نتیجه گیری باید گفت پژوهش حاضر اطلاعات تازه ای در خصوص رابطه تعاملی آرایش تمرین و تمرکز توجه در طی یادگیری یک مهارت ورزشی فراهم کرد.
تأثیر کانون توجه تکلیف فراقامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کنترل قامت از قابلیت های مهم در زندگی عادی و فعالیت های ورزشی انسان است، که همواره، اهمیت کانون توجه در آن مورد بحث است. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دستورالعمل های کانون توجه تکلیف فرا قامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله بود. در این پژوهش 45 نفر از دانش آموزان دختر یکی از دبستان های شهرستان ملایر شرکت داشته اند که از طریق قرعه کشی به صورت تصادفی، به سه گروه، توجه بیرونی، درونی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی ها خواسته شد که با استفاده از دستورالعمل های ارائه شده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را حفظ کنند. دستورالعمل ها در ارتباط با توجه به میله ای که به صورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، توجه به دست های خود (توجه درونی)، و بدون دستورالعمل (کنترل)، بود.نتایج تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، نشان داد که روند یادگیری در گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی (049/0=P)، و کنترل (005/0=P)، معنا دار بود، اما تفاوت معنا داری بین یادگیری گروه توجه درونی و کنترل یافت نشد (345/0=P). نتیجه اینکه دستورالعمل کانون توجه بیرونی در مقایسه با دستورالعمل کانون توجه درونی روی تکلیف فرا قامتی به کنترل قامتی بهتر منجر شد.
تأثیر نوع تداخل زمینه ای در یادگیری مهارت های حرکتی دختران قبل از بلوغ(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی آرایش تمرین مسدود، تصادفی، فزاینده تدریجی و کاهنده تدریجی بر اکتساب و یادداری انواع مختلف پاس بسکتبال (بالای سر، داخل سینه، بغل با دست برتر) در دختران 8 تا 10 سال است. بدین منظور 60 دانش آموز دختر کلاس دوم، سوم و چهارم ابتدایی داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه مسدود، تصادفی، فزاینده تدریجی، کاهنده تدریجی تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون در هر مهارت، مرحله اکتساب شامل پنج جلسه تمرین و هر جلسه 81 کوشش آغاز شد. گروه مسدود در هر جلسه هر مهارت را به صورت 27 کوشش پشت سر هم انجام دادند. گروه تصادفی در هر جلسه با آرایش تصادفی سه مهارت مورد نظر را تمرین کردند و گروه فزاینده تدریجی در هر جلسه 27 کوشش اول را به صورت مسدود، 27 کوشش دوم را به صورت زنجیره ای و 27 کوشش سوم را به صورت تصادفی تمرین کردند. گروه کاهنده تدریجی نیز در هر جلسه 27 کوشش اول را به صورت تصادفی و 27 کوشش دوم را به صورت زنجیره ای و 27 کوشش سوم را به صورت مسدود تمرین کردند. آزمودنی ها در پایان پروتکل تمرین 405 کوشش را انجام دادند. پس از پایان جلسه پنجم آزمون اکتساب گرفته شد و 3 روز پس از آن آزمون یادداری به عمل آمد. نتایج نشان داد که در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معنا داری بین میانگین ها وجود ندارد و این تمرینات با سطح تداخلی متفاوت آثار شایان توجهی بر مراحل مختلف یادگیری نداشته است (05/0 P>).
تعامل خودپنداره بدنی با تمرین به روش مربی مدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال یک مهارت ورزشی در دختران سنین دانشگاهی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
انطباق ویژگی های صفتی شاگردان با شیوه های آموزش و تمرین مهارت های ورزشی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تعامل خودپنداره بدنی با تمرین به روش مربی مدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال سرویس والیبال در دختران سنین دانشگاهی بود. شرکت کنندگان 50 دانشجوی دختر 25- 18 سال بودند که در گروه های خودپنداره بدنی بالا و پایین قرار گرفتند و سپس هر کدام از این دو گروه به زیرگروه ها شامل گروه تمرین کننده به روش مربی مدار یا خودتنظیم تقسیم شدند. شرکت کنندگان در محیط تمرینی ویژه خود به مدت شش هفته به صورت هفته ای چهار جلسه به تمرین مهارت ملاک پرداختند. از آزمون های سرویس والیبال ایفرد و پرسشنامه خودپنداره بدنی برای گردآوری داده ها استفاده شد. آزمون های اکتساب در هر هفته، آزمون یادداری پس از سه روز از آخرین جلسه تمرین و آزمون انتقال به فاصله یک ساعت پس از آزمون یادداری اخذ شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و تحلیل واریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد گروه خودپنداره بالا با روش تمرینی خودتنظیم بیشترین پیشرفت را در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نشان دادند و سایر گروه ها عملکرد نسبتاً مشابهی داشتند. یافته ها به وضوح بیان می کنند فراگیران مهارت سرویس والیبال با داشتن خودپنداره بدنی بالا و انجام تمرین به روش خودتنظیم بیشترین میزان اکتساب و یادگیری مهارت را خواهند داشت.
تأثیر محرومیت از خواب و مداخلة پس گستر بر یادگیری ناپیوستة مهارت پرتاب آزاد بسکتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر تأثیر محرومیت از خواب و مداخلة پس گستر بر یادگیری ناپیوستة مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 50 آزمودنی مبتدی از بین بازیکنان پسر بسکتبال شهرستان بوکان با توجه به نمرات پرسش نامة کیفیت خواب پیتزبورگ انتخاب و به صورت انتساب تصادفی (با توجه به نمرة پیش آزمون پرتاب آزاد بسکتبال) به پنج گروهِ خواب شبانة کامل، محروم از خواب، خواب شبانة کامل و مداخلة پس گستر، محروم از خواب و مداخلة پس گستر و توزیع جلسات تمرین با فاصلة کمتر از یک ساعت تقسیم شدند. برای سنجش اجرای تکلیف از آزمون توانایی های هریسون استفاده شد و برای گروه مداخلة پس گستر پرتاب دارت در نظر گرفته شد. بخش اصلی پژوهش شامل آموزش و پیش آزمون، دو جلسه تمرین و آزمون یادداری بود. با توجه به تعریف یادگیری ناپیوسته اختلاف بین نمرات دسته کوشش نهایی جلسة اول با دسته کوشش ابتدایی جلسة دوم به عنوان نمرة یادگیری ناپیوسته در نظر گرفته شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با آزمون های تکراری، آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت بین گروه های مختلف پژوهش در یادگیری ناپیوسته (001/0 P= ) و نمرات یادداری (007/0 P= ) معنادار است. گروه های دارای فاصلة زمان استراحت کافی بین دو جلسه و استراحت کامل ، سطح اجرای روز بعد آنها نسبت به روز قبل بالاتر بود. با توجه به این نتایج، افرادی که در حال یادگیری مهارت هستند، باید بر الگوی خواب و فعالیت های روزانة خود نیز توجه داشته باشند تا یادگیری مهارت دچار اختلال نشود و از تمرین خود بهرة بالاتری ببرند.
مقایسه تأثیر روش های نوروفیدبک کاهش آلفا و افزایش تتا بر یادگیری تکلیف تعقیبی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو نوع پروتکل نوروفیدبک بر یادگیری مهارت حرکتی تعقیبی انجام شد. بدین منظور 42 نفر در قالب سه گروه ""کاهش آلفا""، ""افزایش تتا"" و کنترل قرار گرفتند. در گروه "" کاهش آلفا""، هدف کاهش دامنة آلفا در منطقه قشر حرکتی قبل از شروع تمرین مهارت و در گروه "" افزایش تتا"" هدف افزایش دامنة تتا در منطقه آهیانه ای بلافاصله بعد از اتمام تمرین مهارت بود. سپس افراد در آزمون های یادداری با وقفه های 90 دقیقه، 24 ساعت و یک هفته بعد شرکت نمودند. نتایج نشان داد در آزمون یادداری اول گروه ""کاهش آلفا"" عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت. هرچند این برتری در آزمون های یادداری دوم و سوم معنادار نبود. یافته های حاضر نشان می دهند با بازداری آلفا و متعاقب آن افزایش تحریک پذیری در منطقه قشر حرکتی می توان آثار مفیدی در یادگیری یک مهارت حرکتی ایجاد نمود هر چند پایداری این اثر در طول زمان نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
اثر تعدیل کنندة خُلق بر یادگیری حرکتی پنهان با تأکید بر اضطراب صفتی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر انواع خلق بر یادگیری حرکتی پنهان در افراد همگون با اضطراب صفتی پایین بود. نمونة تحقیق حاضر شامل 75 دانشجوی مرد داوطلب از دانشگاه خوارزمی با اضطراب صفتی پایین بود که به شکل تصادفی به سه گروه خلق مثبت، منفی و خنثی تقسیم شدند. در ابتدا همه شرکت کنندگان با استفاده از تصاویر عاطفی در معرض القاء خلق مثبت، منفی و خنثی قرار گرفتند و بعد از آن تکلیف ردیابی آینه را طی یک بلوک 10 کوششی تمرین کردند. آزمون یادداری شامل 4 کوشش از همان تکلیف بود. نتایج نشان داد در زمان یادداری گروه خلق مثبت نسبت به دو گروه دیگر زمان اجرای بهتر و خطای کمتری دارد (05/0>P). در این پژوهش نقش تعدیل کنندة هیجان در حافظة حرکتی پنهان به تأیید رسید و مشخص شد افراد با اضطراب صفتی پایین از خلق مثبت بهرة بیشتری در شرایط یادگیری می برند.
تأثیر روش آموزشی TGFU بر انگیزش خودمختاری و یادگیری سرویس والیبال در دانش آموزان نوجوان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر مدلTGFU بر انگیزش خودمختاری و یادگیری سرویس والیبال در دانش آموزان نوجوان شهر کرمانشاه بود. آزمودنی های پژوهش 30 دانش آموز دبیرستانی (با میانگین سنی 32/16 سال) شهر کرمانشاه بودند. این پژوهش شامل سه مرحلة پیش آزمون، تمرینات به دو شیوهTGFU و سنتی و پس آزمون (یادداری) بود. تمریناتTGFU نیز شامل آموزش براساس مدل شش مرحله ایTGFU (با تأکید بر تاکتیک) بود که خود این تمرینات سنتی عبارت بود از: آموزش با تأکید بر مهارت و تکنیک. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، روش های آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب 2*2 و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گشت. نتایج نشان می دهد که مقادیر انگیزش خودمختاری برای گروهTGFU نسبت به گروه سنتی بیشتر است. علاوه براین، امتیازات سرویس استاندارد والیبال برای گروهTGFU و سنتی در مرحلة پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش را نشان می دهد؛ اما این افزایش در گروهTGFU بیشتر می باشد. به طورکلی، نتایج پژوهش مدلTGFU را به عنوان مدلی بهتر درمقایسه با مدل تکنیکی بر پایه مهارت برای آموزش و مربی گری پیشنهاد می کند.
بررسی اثر بازخورد خودکنترلی و اضطراب صفتی بر یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بازخورد خودکنترلی و اضطراب صفتی بر یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت در دانش آموزان پسر دبیرستانی بود. بدین منظور، 80 آزمودنی به روش دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از "پرسش نامه اضطراب صفتی حالتی اشپیل برگر" (1983) استفاده شد. آزمودنی ها براساس نتایج پرسش نامه به دو گروه اضطراب (کم یا زیاد) و براساس نوع بازخورد به دو گروه (خودکنترل یا جفت شده) تقسیم شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس موردبررسی قرار گرفت. یافته های مرحله یادگیری در عامل اضطراب و بازخورد متفاوت می باشد و آزمودنی های گروه بازخورد خودکنترلی با اضطراب صفتی کم نسبت به سایر گروه ها اجرای بهتری را از خود نشان داده اند. به نظر می رسد که هنگام ارائه بازخورد خودکنترلی، توجه به سطح اضطراب صفتی از اهمیت خاصی برخوردار است؛ بنابراین، اجرای پژوهش های بیشتر در این زمینه توصیه می شود.
تأثیر تمرین خودکنترلی بر عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال و خودکارآمدی دانش آموزان دختر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در تمرین خودکنترلی، بازخورد توسط خود یادگیرنده فراهم می شود. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تمرین خودکنترلی اجرای شوت بسکتبال بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر بود. نمونة آماری این پژوهش را 20 دانش آموز دختر تشکیل دادند که به طور تصادفی انتخاب گشته و به دو گروه خودکنترلی و جفت شده تقسیم شدند. پژوهش در پنج جلسه شامل: یک جلسه پیش آزمون، سه جلسه تمرین و یک جلسه پس آزمون انجام گرفت. شایان ذکر است که پرتاب آزاد بسکتبال به عنوان تکلیف ملاک انتخاب شده بود. هم زمان با پیش آزمون و پس آزمون، "پرسش نامة خودکارآمدی شرر" توسط دانش آموزان تکمیل شده و جمع آوری گردید. نتایج نشان می دهد که تمرین خودکنترلی باعث پیشرفت معنا دار خودکارآمدی دانش آموزان شده است؛ درنتیجه، با توجه به پیشرفت بیشتر در امر یادداری گروه خودکنترل و همچنین معنا داری بهتر در خودکارآمدی دانش آموزان می توان گفت که تمرین خودکنترلی تأثیر مثبتی بر یادداری و خودکارآمدی فرد می گذارد.
ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس بلند اجرای روان در ورزشکاران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی عاملی و پایایی نسخه فارسی مقیاس بلند اجرای روان در ورزشکاران بود. بدین منظور، 545 ورزشکار انتخاب شدند و نسخه فارسی مقیاس بلند اجرای روان را تکمیل نمودند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، روایی صوری و صحت ترجمه نسخه فارسی پرسش نامه تأیید شد. درادامه، برای تعیین روایی سازه عاملی پرسش نامه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری استفاده گشت، جهت تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد و برای بررسی پایایی زمانی سؤالات، ضریب هم بستگی درون طبقه ای به روش آزمون مجدد مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان دهنده برازش مطلوب مقیاس بلند اجرای روان می باشد. همچنین، یافته ها بیانگر آن است که شاخص برازندگی (047/0=رمزی، 96/0=سی.اف.آی، 96/0=تی.ا ل.آی)، همسانی درونی (75/0) و پایایی زمانی (86/0) از مقادیر قابل قبولی برخوردار هستند؛ لذا، نسخه فارسی مقیاس بلند اجرای روان از روایی و پایایی قابل قبولی در بین ورزشکاران برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا جهت ارزیابی اجرای روان استفاده نمود.