درخت حوزه‌های تخصصی

With day-increasing emphasis on communication as the chief objective of second language learning, willingness to communicate (hereafter WTC) has come into focus by many researchers, teachers, and foreign language institutes. Previous studies show that WTC is highly correlated with the two variables of perceived competence and communication apprehension. This study aimed to investigate the difference in WTC between male and female English major students at Khorasgan University, Iran. Firstly, 55 English major students were asked to respond to three questionnaires on WTC, perceived competence and communication apprehension. The data was analyzed using independent sample t-test. The results showed no significant difference between male and female students in WTC, perceived competence and communication apprehension. The results related to the effect of language proficiency on WTC, perceived competence, and communication apprehensions were also analyzed using one way ANOVA. The results showed no significant differences between the three different groups of students with different levels of language proficiency in their WTC, perceived competence, and communication apprehension

Articles in general and definite articles in particular can create problems even long after all other aspects of English have been mastered. The present article investigated the learnability problems related to the acquisition of count-mass distinction of English nominals by Persian L2 learners. The theoretical underpinning of the study is the interpretability hypothesis (Tsimpli & Dimitrakopoulou, 2007) arguing that the features which are semantically interpretable can be acquired. To this end, 50 learners constituted the participants of the study and completed a forced-choice elicitation task requiring the use of articles. The results of the study substantiated the interpretability hypothesis. Nonetheless, the advanced L2ers showed a conservative behavior in the mass context. They significantly opted for a/an in wide scope indefinite non-referential de/re context. The findings reveal that article suppliance creates more learnability problems in the plural and indefinite mass contexts compared to the count singular ones.

The process of globalization entails the acquisition of a construct, cultural intelligence, with which EFL students can function appropriately in intercultural situations. This study was, first, intended to find the relationship between cultural intelligence and the use of expressions of gratitude by Iranian EFL learners. Second, it sought to determine whether there were any significant differences between low and high culturally intelligent EFL learners in the way they used expressions of gratitude in English. To this end, 118 intermediate learners were selected through convenient sampling, with their proficiency level being controlled. A discourse completion test (DCT) for the expressions of gratitude and a cultural intelligence scale were given to the participants of the study. Learners’ DCT responses were rated on a five-point Likert scale and then analyzed. Statistical tests including Pearson Correlation Coefficient and t-test were used to investigate the research questions. The results of the analysis revealed that there was not a significant relationship, either positive or negative, between cultural intelligence and use of expressions of gratitude. Furthermore, no difference was found between the two groups, high and low culturally intelligent, in the way they used English expressions of gratitude. These findings have implications for the instruction of pragmatic competence.

در طی دوره­ی طولانی پیش از تاریخی که حدس می­زنیم، ادبیات هر ملتی به تدریج با اسطوره­ها، سنت­ها و آداب و رسوم گروه­های مختلف انسانی که در یک منطقه­ی جغرافیایی گرد آمده­اند شکل گرفته است. هنگامی که این قبایل که هریک اعتقادات مذهبی، آیین­ها و اسطوره­های خود را داشته­اند تحت لوای یک سیستم سیاسی مذهبی متحد شده­اند، میراث­های فرهنگی ­ شان اغلب در سیستم جدید به حیات خود ادامه داده است، بدین ترتیب با گذشت زمان، تاثیر متقابل هر یک از سیستم­ها گاهی منجر به سنتزهای ) الهی، عقیدتی، ادبی ( عالمانه و پیچیده­ای شده است . حماسه­ی گیل گمش یکی از کهن ترین آثار ادبی شناخته شده­ی جهان است که در منطقه­ی بین النهرین نوشته شده است . با وجود این، کادر جغرافیایی ماجراجویی ­ های گیلگمش و مناظر به تصویر کشیده­ی آن بیشتر سرزمین­های اطراف دریای خزر، رشته کوه البرز و کوه دماوند را متبادر می­کنند تا دشت بین النهرین را . این مقاله با بررسی بعضی از بن مایه ­ ها و تم­های گیلگمش و رمان ویس و رامین، سعی بر این دارد که کهن الگوی قهرمان بین النهرینی را در اسطوره ­ های ساکنین اولیه ­ ی فلات ایران پیدا کند . یعنی در باورها و اسطوره ­ های عیلامی­ها که بسیار پیش از مادها و پارس ها ساکن فلات بودند .

این تحقیق به موضوع برداشت زبان آموزان از سطح دشواری تکالیف آموزشی می پردازد. بیست زبان آموز ایرانی بطور داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند. محققین با استفاده از مدل های تعیین دشواری تکالیف آموزشی موجود، چهار تکلیف روایی که در چهار سطح دشواری مختلف بودند بطور عملی تعریف کرند. پس از انجام تکالیف، شرکت کنندگان مورد مصاحبه قرار گرفتند. بر اساس بررسی کمی داده ها پنج معیار کلی زبان آموزان در تعیین سطح دشواری تکالیف روایی مشخص گردید. به منظور بررسی قابلیت مدل های موجود در انعکاس عوامل موثر بر دشواری تکالیف آموزشی، معیارهای بدست آمده در قالب چارچوب های اسکین و رابینسون قرار گرفتند. در این ارتباط، درون مایه های شناسایی شده ازدیدگاه تئوری زاویه شناختی و پردازش اطلاعات تحلیل شده و نتایج عملی مرتبط با امر آموزش زبان خارجی مورد بحث قرار گرفتند.

اکثر تحقیقات در زمینه کاربردشناسی زبان بینابینی بر روی انجام و یادگیری کارگفتها توسط غیربومی زبانان تمرکز کرده اند و ادب را تنها یک امر جانبی انگاشته اند. تحقیق حاضر مربوط به ادب زبانی می باشد و سعی دارد تأثیر روشهای آموزشی متفاوت را برروی فراگیری مهارتهای ادب در انگلیسی بررسی کند. هشت گروه دانشجویان سال اول و سال سوم رشته های زبان انگلیسی بطور تصادفی به سه گروه آزمایشی (مطالب تقویت شده، تدریس آشکارو ایفای نقش) و یک گروه کنترل (نمایش صرف) تقسیم شدند. شرکت کنندگان در امتحان تافل، امتحان پیش آزمون و پس از آموزش هفت هفته ای مجموعه ای از مهارتهای ادب در امتحان پس آزمون شرکت کردند. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش تأثیر معنادار مثبتی بر روی یادگیری مهارتهای ادب دارد و تدریس آشکار موثرترین شیوه آموزشی می باشد. شیوه های ایفای نقش و مطالب تقویت شده در رتبه های دوم و سوم تأثیرگذاری قرار داشتند. همچنین نشان داده شد که اگرچه سطح مهارت عمومی زبان تاثیر معناداری بر روی دانش مهارتهای ادب (توانایی تشخیص مهارت ادب مناسب برای هر موقعیت اجتماعی ) دارد، ولی تأثیری بر روی فراگیری مهارتهای ادب ندارد. یافته ها دلالت بر آن دارند که آموزش مهارتهای ادب را می توان در سطح متوسط شروع کرد و تدریس آشکار به همراه فعالیتهای ایفای نقش برای زبان آموزان بسیارمفید خواهد بود.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر روش تدریس فعالیت محور بر تولید کاربردشناختی، آگاهی فرا کاربردشناختی، و خودسنجی کاربردشناختی زبان آموزان بود. بدین منظور75 زبان آموز همگن و در سطح متوسط انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: 27 نفر در گروه تأکید بر کاربردشناسی در مراحل قبل و بعد فعالیت (گروه آزمایشی اول)، 26 نفر در گروه تأکید بر کاربردشناسی در مرحله حین فعالیت (گروه آزمایشی دوم)، و 22 نفر در گروه فعالیت محور رایج (گروه کنترل). در گروه آزمایشی اول فقط در مراحل قبل و بعد از فعالیت بر پنج کنش گفتاری تأکید شد. در گروه آزمایشی دوم در مراحل قبل و بعد از فعالیت بر کنشهای گفتاری تأکید نشد ولی در عوض در مرحله حین فعالیت از بازخورد کاربردشناختی در مورد تولید کنشهای گفتاری استفاده شد. به شرکت کنندگان گروه کنترل هیچ گونه تدریس، توضیح، و یا بازخوردی داده نشد و آنها صرفاَ در هر یک از سه مرحله فقط فعالیت ها را تکمیل کردند. تولید کاربردشناختی، آگاهی فرا کاربردشناختی، و خودسنجی کاربردشناختی زبان آموزان به ترتیب از طریق پرسشنامه تکمیل گفتمان، پرسشنامه فرا کاربرد شناسی، و پرسشنامه خودسنجی کاربردشناختی در ابتدا و انتهای این پژوهش سنجیده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که در نتیجه به کارگیری روش فعالیت محور، هر سه گروه توانستند تولید کاربردشناختی خود را به طور یکسان ارتقاء دهند، در حالی که آگاهی فرا کاربردشناختی و خودسنجی کاربردشناختی فقط در دو گروه آزمایشی ارتقاء پیدا کرد. علاوه بر این، شرکت کنندگان در دو گروه آزمایشی توانستند خود سنجی از دانش کاربرد شناسی شان را بیشتر از گروه کنترل ارتقاء بخشند. بنابر این، می توان نتیجه گرفت که استفاده از فعالیت ها در چارچوب روش فعالیت محور آموزش زبان، چه با تأکید و بازخورد بر کاربردشناسی و چه بدون تأکید و بازخورد در هر یک از سه مرحله، می تواند تولید کاربرد شناختی را در میان یاد گیرندگان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی ارتقاء بخشد. این در حالی است که ارتقای آگاهی فرا کاربردشناختی و خودسنجی کاربردشناختی در گرو تأکید بر کاربردشناسی و نیز ارائه بازخورد است.